Η πρέσβειρα του νεοφιλελευθερισμού στον ΟΟΣΑ, η πρώην υπουργός του Σημίτη, του Παπανδρέου και του Παπαδήμου, σύγχυσε κόσμο σε Ν.Δ και ΚΙΝ.ΑΛ
Και ξαφνικά (;) μας προέκυψε η Άννα Διαμαντοπούλου! Ένα στέλεχος του σημιτικού-εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ που ο Κυριάκος Μητσοτάκης προτείνει για να αναλάβει την θέση του επικεφαλής γ.γ του ΟΟΣΑ.
Η ανακοίνωση έγινε αιφνιδιαστικά από τον πρωθυπουργό, μιας και ουδείς γνώριζε ότι «παίζει» μια τέτοια υποψηφιότητα. Όσοι γνωρίζουν τι εστί ΟΟΣΑ, αντιλαμβάνονται τον νεοφιλελεύθερο χαρακτήρα της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης Μητσοτάκη και ταυτόχρονα θυμούνται τον εξίσου νεοφιλελεύθερο χαρακτήρα της πολιτικής Σημίτη, προφανώς, δεν πάγωσαν από έκπληξη.
Υπουργός του Σημίτη η Άννα Διαμαντοπούλου, υπουργός του Γιώργου Παπανδρέου και του Λουκά Παπαδήμου στην συνέχεια, ανέλαβε και Ευρωπαία Επίτροπος. Προώθησε αντιδραστικές αλλαγές στην εκπαίδευση αλλά και στα υπουργεία Ανάπτυξης όπου βρέθηκε το 1996 και το 2012. Δηλαδή με λίγα λόγια ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση.
Ως εδώ καλά. Έλα όμως που δεν έχουν την ίδια οπτική του πράγματος στην Νέα Δημοκρατία και στο Κίνημα Αλλαγής.
Στην «γαλάζια παράταξη» βλέπετε εκτός από την ηγετική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας υπάρχουν και …άλλα όντα. Όπως για παράδειγμα η – σιωπηρή μεν αλλά παρούσα- καραμανλική πτέρυγα, η οποία είδε μια άλλοτε βοηθό του «Αρχιερέα της Διαπλοπής» (έτσι τον λέγανε) Κώστα Σημίτη να εκπροσωπεί την χώρα σε ένα οργανισμό που έχουν σε πολύ μεγάλη εκτίμηση. Οι «σαμαρικοί» πάλι έχουν σαφώς μικρότερη «αλλεργία» στους «σημιτικούς», όμως θεωρούν ότι δεκάδες αξιόλογα στελέχη της Νέας Δημοκρατίας θα μπορούσαν να προταθούν για την συγκεκριμένη θέση. Προοπτική πολύ πιο ταιριαστή από το να προτιμηθεί ένα πρώην στέλεχος του ΠΑΣΟΚ.
Στην ηγεσία του ΚΙΝ.ΑΛ πάλι φαίνεται να άρεσε η εξέλιξη. Μάλιστα με επίσημη ανακοίνωση ευχήθηκε «καλή επιτυχία» στην Άννα Διαμαντοπούλου λέγοντας πως η εξέλιξη είναι θετική για την χώρα. Επίσης το ΚΙΝ.ΑΛ ανέφερε σε ανακοίνωσή του πως η Νέα Δημοκρατία «επέλεξε ένα στέλεχος από άλλο πολιτικό χώρο για μια κορυφαία διεθνή θέση, αποδεικνύοντας ότι το κόμμα του δεν διαθέτει ανάλογο δυναμικό». Πράγμα που αν το προεκτείνει κανείς σε πολιτικό επίπεδο μπορεί να σημαίνει ότι αύριο – μεθαύριο μπορεί για τους ίδιους λόγους να προτιμήσει ο Μητσοτάκης να προσεταιριστεί ολόκληρο το ΚΙΝ.ΑΛ, εφόσον οι περιστάσεις το απαιτήσουν.
Αυτά ισχύουν για την ηγεσία. Διότι υπήρχαν και άλλοι στο ΚΙΝ.ΑΛ που δεν το αντιμετώπισαν έτσι ψύχραιμα. Με πρώτο και καλύτερο τον Ανδρέα Λοβέρδο που έκανε την παρακάτω ανάρτηση:
Σε περίπτωση που δεν αντιληφθήκατε το πολιτικό νόημα της ανάρτησης να σας το μεταφράσουμε: « Τι γίνεται ρε παιδιά; Άμα ήταν έτσι γιατί να μην πήγαινα εγώ, που έκανα και στην κυβέρνηση Σαμαρά;».
Εν ολίγοις η πρόταση του Κυριάκου Μητσοτάκη για την Άννα Διαμαντοπούλου, μας λέει αυτό που πολύ καλά γνωρίζουμε: Ότι η νεοφιλελεύθερη πολιτική ηγεμονεύει αυτή την περίοδο. Όχι μόνον στην Νέα Δημοκρατία αλλά σε ένα μεγάλο φάσμα του πολιτικού συστήματος. Είναι αυτή η εκδοχή του πράγματος που οι εγχώριες και διεθνείς «δυνάμεις της αγοράς» χρειάζονται αυτή την περίοδο. Προκειμένου να κεφαλαιοποιήσουν το «There is no alternative» που θεωρούν ότι «άφησε» στην κοινωνία η μνημονιακή περίοδος και οι πολιτικές εξελίξεις που κυοφόρησε.
Που πάει όμως η Άννα;
Για να έχουμε όμως μία εικόνα που θέλει να στείλει ο Κυριάκος Μητσοτάκης την Άννα Διαμαντοπούλου, ας θυμηθούμε μια παλιότερη έκθεση του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών για την 3η Εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ, που στόχο είχε την διόρθωση των στρεβλώσεων.
Όπως μας πληροφορεί ο ΣΕΒ σε έκθεσή του το 2016 «η 3 η εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ είναι το μεγαλύτερο έργο τόσο σε έκταση νομοθετημάτων που εξετάστηκαν (55,7% του συνόλου των νομοθετημάτων που εξετάστηκαν και στα 3 έργα), σε αριθμό δυνητικών εμποδίων στον ανταγωνισμό που εντοπίστηκαν (45,2%), αλλά και στο πλήθος των συστάσεων που διατυπώθηκαν (46,1%), παρόλο που η 1 η εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ εξέτασε τους κλάδους με τη μεγαλύτερη συμμετοχή στην ακαθάριστη προστιθέμενη αξία και την απασχόληση (καθώς συμπεριέλαβε τους τομείς του τουρισμού και του λιανικού εμπορίου), ενώ συγκέντρωσε και τις μεγαλύτερες συγκρούσεις κατά την υλοποίηση των συστάσεων που περιελάμβανε (λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές, bake off, σημεία πώλησης βρεφικού γάλακτος, προσφορές και εκπτώσεις, ΜΗ.ΣΥ.ΦΑ., απελευθέρωση φαρμακείων, κ.ά.)».
Σύμφωνα πάντα με τον ΣΕΒ οι παρεμβάσεις του ΟΟΣΑ έχουν 3 επίπεδα δυσκολίας. Στο πρώτο επίπεδο περιλαμβάνονται οι προτάσεις του που αφορούν «ξεπερασμένες» διατάξεις που ισχύουν ακόμη. Εκεί «οι συστάσεις περί ρητής κατάργησης συγκεκριμένης διάταξης υλοποιούνται με τη μορφή μιας απλής νομοτεχνικής διατύπωσης και συνεπάγεται μηδενικά περιθώρια νομικής αβεβαιότητας, ενώ συνήθως δεν προκαλούν συγκρούσεις γιατί έχουν ξεπεραστεί στην πράξη».
Υπάρχει ένα ενδιάμεσο επίπεδο και στην συνέχεια ένα 3ο επίπεδο. Σε αυτό περιλαμβάνονται προτάσεις για «ρητή κατάργηση περιοριστικών διατάξεων (π.χ. ελάχιστο αριθμό προσωπικού, ελάχιστο μέγεθος εγκατάστασης)». Σε αυτό το επίπεδο «οι συστάσεις περί ρητής κατάργησης συγκεκριμένης διάταξης υλοποιούνται με τη μορφή μιας απλής νομοτεχνικής διατύπωσης και συνεπάγονται μηδενικά περιθώρια νομικής αβεβαιότητας. Ενδέχεται να προκαλέσουν συγκρούσεις καθώς συνδέονται με εκχώρηση προνομίων σε συγκεκριμένους κλάδους ή παράγοντες της αγοράς».
Για να το μεταφράσουμε αυτό σημαίνει συγκρούσεις με τους εργαζόμενους που κατά βάση «την πληρώνουν» από την εφαρμογή της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ.
Είναι άγνωστο αν τελικά η Άννα Διαμαντοπούλου θα επιλεγεί για την θέση του Άνχελ Γκουρία. Αν όμως το κάνει είναι σίγουρο πως με τις απόψεις που έχει θα νιώσει …σαν στο σπίτι της. Θα έχει λίγο παραπάνω δουλειά και πήγαινε-έλα, αφού είναι και στέλεχος στην Coca Cola, αλλά είμαστε βέβαιοι πως θα τα καταφέρει.
