Λευτέρης Κορυφίδης “Φθινοπωρινή παράσταση”
Φθινοπωρινή παράσταση
Σκηνή 1.
Το πρόσωπό του στις χούφτες του
Σιγοσφύριξε μελωδικά
Ακαθόριστος ο ήχος
Ενός θηρίου
Που συλλαβίζει το βρυχηθμό του
Όσο να ανάψει το τσιγάρο του
Έξω έβρεχε
Εδώ και ώρα
Κροτάλιζαν οι στάλες την πνιγμένη ανάσα του ανέμου
Ένοιωθε το αγέρωχο ταξίδι του στα σκοτεινά στενά της πόλης
Λυτρωτικός ο καπνός στα σωθικά του.
Σκηνή 2.
Πλησίασε το παράθυρο
Λιγοστά τα φώτα
Διάσπαρτα
Σα μεγάλα μάτια γάτας να στραφταλίζουν στο σκοτάδι
Ψυχή πουθενά
Η σαγήνη της σιωπής υπακοή σε μια πανίσχυρη μοναξιά
Σκέψεις και μορφές ανάκατες
σα να μην υπήρξαν ποτέ
Λίγο αλκοόλ στο ποτήρι του
Ποτέ δεν τον ένοιαξε η ποσότητα των πραγμάτων
Ερεθισμένες οι αισθήσεις του
Στον καθρέφτη το είδωλό του
Το ποτήρι σε επίδειξη πρόποσης
Έκλεισε το μάτι
Η μουσική άρχισε να απλώνεται στο δωμάτιο.
Σκηνή 3.
Τα υγρά του μάτια να μην εκφράσουν το παράπονο
Αυτή την ήττα τη μισούσε
Να καταφέρει να μην τον νοιάζει
Αυτή τη νίκη την ποθούσε
Έπεσε στο κρεβάτι του
Ακίνητος
Στο κενό
Αλογάριαστος και αλόγιστος ο χρόνος
Άξαφνα σηκώθηκε
Άναψε όλα τα φώτα
Και βγήκε έξω στη βροχή
Μακριά
Πολύ πιο μακριά από τη βροχή.
