“Το έθιμο του Καλόγερου από την Ανατολική Ρωμυλία αναβίωσε στη Μελίκη” γράφει ο Αλέξανδρος Τρομπούκης
Βρέθηκα τη Δευτέρα της Τυρινής στη Μελίκη και παρακολούθησα το έθιμο του Καλόγερου (καλός γέρος) που γίνεται από τους πρόσφυγες του χωριού Κωστί της Αγαθούπολης της Ανατολικής Ρωμυλίας, που διαμένουν εδώ (οι απόγονοι πλέον).
Συμμετέχουν μόνον άνδρες που υποδύονται συγκεκριμένους ρόλους. Τα κύρια πρόσωπα του δρώμενου είναι: ο Καλόγερος, ο Βασιλιάς, η Μπάμπω, η κορίτσα, ο Ζευγολάτης, ο Μπαρμπέρης , τα παλικάρια και άλλοι.
Από τα κύρια πρόσωπα μεταμφιεσμένοι είναι: ο Καλόγερος, η Μπάμπω η Κορίτσα, και ο Βασιλιάς. Ο ρόλος του καλόγερου (που δεν είναι Μοναχός) είναι κληρονομικό δικαίωμα μιας οικογένειας του Κωστί. Γίνεται αναπαράσταση της σποράς αφού προηγουμένως τα παλληκάρια χορεύουν υπό τους ήχους της θρακικής λύρας και βουτάνε σε νερά και λάσπες. Δείγμα της ένωσης με την ζωοτρόφο γη.Το έθιμο έχει σχέση με τον ερχομό της άνοιξης που φέρνει τη ζωή στα σπαρτά, με εικόνες και συμβολισμούς αρχαίγονους.
Η ομάδα των συμμετεχόντων περνά από όλα τα σπίτια του χωριού, όπου προσφέρεται τσίπουρο και μεζές, ανταλλάσσονται ευχές για καλές σοδιές και η ημέρα κλείνει με νυκτερινό γλέντι. Από το έθιμο δεν λείπουν οι πιπεράτες αθυροστομίες.
Έχουν γραφεί και έχουν ειπωθεί πολλά για τις ρίζες αυτού του εθίμου. Εγώ απλά το κατεγραψα όπως το έζησα με καλή παρέα και τον μοναδικό στο είδος του, ρέκτη της Ελληνικής παράδοσης κ. Γιώργη Μελίκη.
Στις φωτογραφίες αναπαράσταση του οργώματος με τον Καλόγερο,τους Ζευγολάτες, το Βασιλιά, τη Μπάμπω,τους οργανοπαίκτες και φυσικά εμείς οι… Θεατές.
