Ο Παππούς, ο μπάρμπας Χρήστος Κάκαλος… ξανανέβηκε στον Όλυμπο να φυλάξει τους ορειβάτες και τον Όλυμπο, τα παιδια διαλέγουν εικόνα για την λιτανεία των Φώτων για το γνωστό μακρόσυρτο κυριελεεεέεεέησον… αφου οι γονείς δεν τους επιτρέπουν να πηδήσουν στην γούρνα, στον Λάκο, να βρουν το Σταυρό.
Οι Γυναίκες σιδέρωσαν τα Σίχνα και τα παρέδωσαν στους επιτρόπους για την λιτανεία των Φώτων. Ο Παπαγιάννης μας είπε μαζι με τον Νίκο Τζιούκα να πάρουμε μπράσο και να γυαλίσουμε τους σταυρούς των Σίχνων. Στην Παναγία… πήγαν ολα τα παιδιά που φορένονταν, πήγα και γω παρεα με τον Μάνο. Ηταν και παραμένουν καλά τα παιδιά, Σωτήρης Πιπίτσης, Νιόνιος Μόχλας, Νίκος Στογιάνος, ο Νταβανος ο Δημητρός , Νικος Κάκαλος, Μιχάλης Κάκαλος, Αδαμοπουλαίοι, Τασος και Νικος Δουλτσίνος, ο Νίκος Νίκας της Νινιός, Γιωργος Φτίκας και Γιάννης Κατραντζής και τα δίδυμα Λάμπρος και Κίμωνας, θα ηταν κι άλλοι…. ο Γιώργος ο Αλεξίου και ο Γιωργος Ρέμπελος και πόσοι άλλοι…
Οχι ποτέ δεν λέγαμε στον Παπαγιάννη Καλιακούδα ούτε στους σεβάσμιους επιτρόπους Καπλαναίους, μπάρμπα Γιάννη και Γιώργο Αδαμόπουλο που ηταν αδέρφια. Και οι κτήτορες των Σίχνων κανόνιζαν ποιός θα σηκώσει το Σίχνο.
Γερά, προσεχε μην μας ντροπιάσεις… ειναι βαρύ το Σίχνο! Και οι συμμαχίες για το Σταυρό έτοιμες απο μερες ! ‘Αντε καλή επιτυχία… Χρόνια πολλά και φώτιση σε ολους , και του χρόνου!
Τα έργα είναι του Αστέρη Γκέκα (far)