Δημήτρης Τρωαδίτης “Η μοναξιά του Χρόνου” Οδός Πανός 2016
ΜΕ ΤΟ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ ΟΙ ΑΓΓΕΛΛΟΙ
” Η μοναξιά του Χρόνου ”, με 15 απόπειρες αυτοκτονίας μνήμης, Δώδεκα και μία στιγμές υπόληψης και 22 Απόπειρες ονείρων, υμνεί το λίγο της ζωής, δρα ζεύγος με το θάνατο, βιάζεται, σκοντάφτει, νευρώνεται η κάθε διαιώνιση, πάντα παίζοντας το ” Πάρτα Όλα ”….Έτσι είναι η ζωή, μόνη σαν το χρόνο, την ανάσα, τα ολομόναχα, αναζητώντας λέξεις αίματα, στίχους αθανάτους, σώματα ποιήματα, ποτέ, κανείς, να μην νικήσει
η.τ – 2/9/2017
4
Οι λυγμοί είναι αρχέγονοι
Το ίδιο και οι απελπισίες
Όλα είναι αρχέγονα
Οι αρρώστιες
Τα χρέη
Και τα ιδανικά
Ο εαυτός μου ίσως
Κι έτσι
Δεν μπορεί να βουβαθεί
Με σκόρπιες λέξεις
…
7
Να ψάχνεις τις λέξεις
Να τις ταιριάξεις στον αφρό
Του σκοταδιού τεράστιο φορτίο
Το σπρώχνεις μπροστά σου
Κι αντί για τους τροχούς
Ακούς ν’ αναστενάζουν τα πουλιά
Οι στίχοι ψαρεύονται
Κι ας μας βρίζουν τα ρυάκια
Άλλοτε είμαστε τυχεροί
Άλλοτε αγκομαχάμε
Να αλιεύουμε μια τόση δα λεξούλα
…
Απόπειρα έβδομη
Όλα συνεχίζονται
Αλλά μυρίζουν θειάφι
Και σπέρμα ησυχία
Εκκωφαντική απομόνωση
Η ζωή του καθενός
Ανοιχτός κάδος
Με απόλυτη ησυχία
Ούτε θρόισμα φύλλου
Ούτε ισορροπίες
Στους λεπτοδείκτες
Μόνο γεννήσεις
Στα σκοτάδια
Στους πίσω δρόμους
Με τους ξεγελασμένους
Εραστές των φαντασμάτων
…
Απόπειρα εικοστή πρώτη
Στέκεις ακίνητος
Κοιτώντας τα τρένα
Που τρέχουν παράλληλα
Με τους κόκκους της σκόνης
Στα πνευμόνια σου
Αλλόκοτη κι αυτή η στάση
Να ξεγράφεις τα πάντα
Και μετά
Να καταβυθίζεσαι
Σ’ ατέλειωτο ύπνο
Έτσι που να
Μην προφταίνεις
Τα καυτά διαμάντια
Της επόμενης μέρας
………..
