Νοσταλγικοί ήχοι παλιού ακορντεόν στα δρομάκια της Βέροιας
Δεν είναι οι ήχοι της «Εύηχης Πόλης», που σε λίγο θα πλημμυρίσουν τη Βέροια.
Είναι οι νοσταλγικοί ήχοι από ένα παλιό ακορντεόν, που στα χέρια ενός πλανόδιου μουσικού, γεμίζουν με εικόνες τα δρομάκια της πόλης.
Θυμίζουν άλλες εποχές, τότε που οι άνθρωποι ήταν απλοί και η μουσική έπαιρνε άλλες διαστάσεις μέσα τους, ακόμη κι αν ήταν μόνο κάποιες γνωστές νότες από ένα απλό περιφερόμενο όργανο.
Μεσήλικας αυτός, γκριζαρισμένος, παίζει και παίζει καλά, πότε-πότε σηκώνοντας το βλέμμα κατά τα μπαλκόνια, ζητώντας την επιδοκιμασία για την τέχνη του, με την αξιοπρέπεια του καλλιτέχνη της παλιάς εποχής… Δίπλα του, στο δρόμο, η σύντροφος του.
Ο κόσμος ανταποκρίνεται παρά τις οικονομικές δυσκολίες που ο καθένας αντιμετωπίζει.
Κοντοστέκονται και οι δυο, παίζοντας εκείνος για να ευχαριστήσει τους θαυμαστές του, και χαιρετώντας εκείνη, καθώς εύχεται κουνώντας το χέρι της «καλό καλοκαίρι».
Απομακρύνονται σιγά-σιγά και πίσω τους αφήνουν τον απόηχο της μελωδίας που σβήνει. «Σ’ αγαπώ, γιατί ‘σαι ωραία», «Τα κύματα του Δούναβη», οι τελευταίες νότες…
Πίσω τους ορμά ακάθεκτο ένα αυτοκίνητο με ανοιχτά τα παράθυρα, από όπου ξεχύνονται βίαια οι ήχοι ενός ακατανόμαστου μουσικού αχταρμά στη διαπασών. Οι νεαροί που επιβαίνουν βρίσκονται σε μουσική έκσταση…
Όση αντίσταση και να προβάλλεται, δυστυχώς οι εποχές άλλαξαν!
far
Φωτογραφίες: faretra.info
