Κωστής Χαλάτσης “Ουζερί το Χημειοθεραπείον” – Μήνυμα ζωής. Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου
Ένα τραγούδι – Μήνυμα ζωής του Κωστή Χαλάτση, που γράφτηκε κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες . Η διάγνωση μιας βαριάς λευχαιμίας δεν άφηνε σχεδόν κανένα περιθώριο για ελπίδα. Κι όμως, το τέλος της οκτάμηνης σκληρής περιπέτειας ήταν αίσιο. Σήμερα, σχεδόν 7 χρόνια μετά, όλη αυτή η περιπέτεια μοιάζει μ’ ένα κακό μακρινό όνειρο με αίσιο όμως τέλος!
Τα τραγούδι «Ουζερί το Χημειοθεραπείον», το οποίο εντυπωσίασε τους γιατρούς του για την ψυχική δύναμη του ασθενή αλλά και για το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα, ολοκληρώθηκε τέσσερις σχεδόν μήνες από την αρχή αυτής της περιπέτειας, κι ενώ τίποτα ακόμα δεν είχε κριθεί. Ας δούμε όμως τι είχε γράψει ό ίδιος τότε, πέρα από το τραγούδι του:
«Καθώς η τέχνη και ειδικά η μουσική με τη στιχουργική συνοδεύει — ίσως πολλές φορές και καθορίζει — τις πλέον σημαντικές στιγμές και φάσεις της προσωπικής ζωής του καθενός, δε θα μπορούσε, σ’ αυτήν την προοπτική, να απουσιάζει ένα χαρακτηριστικό τραγούδι από τον καθημερινό αγώνα των καρκινοπαθών και όλων, όσοι τους στηρίζουν.
Κάπως έτσι γράφτηκε το «Ουζερί “Το Χημειοθεραπείον”», σε μια δύσκολη προσωπική συγκυρία, από το Νοέμβρη του 2010 έως και το Μάη του 2011, στο πλαίσιο αλλεπαλλήλων χημειοθεραπευτικών σχημάτων για την αντιμετώπιση οξείας λευχαιμίας.
Σκοπός του τραγουδιού δεν είναι άλλος από το να ενισχύσει όλους, όσοι πασχίζουν μέσα στη δύσκολη αυτή μάχη για τη ζωή – ασθενείς, πολύτιμοι γιατροί, συγγενείς, φίλοι – αφήνοντας την αίσθηση ότι στο «χορό» της ζωής πάντα υπάρχει θέση για μια ξεχωριστή… ζεμπεκιά στις τόσο επίσης ξεχωριστές και δύσκολες συνθήκες που αντιμετωπίζουν όλοι αυτοί.
Το σύνθημα που αποπνέει εμφανέστατα ο στίχος αλλά και σε δεύτερο ρόλο η μουσική επένδυση θα μπορούσε να είναι «από την παρενέργεια στην… ενέργεια» και ίσως αυτό αποτελεί και ένα προσκλητήριο για δύναμη, αγώνα και αισιοδοξία!
Σ’ αυτήν τη μουσική προσπάθεια θα ήθελα να ευχαριστήσω τους αγαπητούς μου φίλους και συνεργάτες, των οποίων η συμμετοχή στην παρούσα ηχογράφηση υπήρξε πολύτιμη:
Τον Κώστα Μποροδήμο που τραγούδησε και έπαιξε μπουζούκια και μπαγλαμά.
Τον Χάρη Κατσαμακίδη που τραγούδησε δεύτερες και τρίτες φωνές, καθώς και τον Αποστόλη Βαλσαμά που τραγούδησε ισοκρατήματα και έπαιξε φλάουτο.» Κωστής Χαλάτσης
far
ΣΤΙΧΟΙ
Καλήν εσπέραν άρχοντες και πότες καρδιακοί
κι αν είναι ορισμός σας να μπω στο καπηλειό σας
μη βγάλετε μεζέ, μη βγάλετε ρακί
σας φέρνω πιόμα ζόρικο που ο χάρος δε βαστεί…
Γράπα και γλυκάνισο μεθάν ένα στρατό,
μα το παιχνίδι άνισο κάνει αυτή με τον ορό
με αλουμινένιο φερετζέ στο ουζερί πρώτη κυρία
και το όνομα αυτής… χημειοθεραπεία
Και σαν την πιω μέχρι τα νύχια
τώρα που στέρεψε γοργά κι η νύχτα
εβίβα φίλοι καρδιακοί στου μέθυσου τη δίνη
που απόψε φαγωθήκατε: “τι πίνει αυτός και δε μας δίνει”…
