“Το δέντρο που έδινε”. Μια τρυφερή παράσταση του ΔΗΠΕΘΕ Βέροιας που αγγίζει την παιδική ψυχή
Για φέτος το ΔΗΠΕΘΕ Βέροιας επέλεξε για τις παιδικές παραστάσεις του ένα γνωστό παραμύθι του Σελ Σιλβερστάιν, «Το δέντρο που έδινε», δίνοντάς του, με μια πετυχημένη διασκευή, θεατρική διάσταση.
Σε μια εποχή απόλυτου καταναλωτισμού και άμβλυνσης της ανθρώπινης, ουσιαστικής και όχι με τεχνολογικά μέσα, επικοινωνίας, η «μηλιά» του παραμυθιού έρχεται να ξαναστήσει μπροστά στα παιδικά μάτια έννοιες όπως η φιλία και η αγάπη, μέσα από τα φίλτρα της παιδικής αθωότητας και της ανιδιοτελούς προσφοράς.
Η μηλιά, που συμβολίζει την προσφορά της φύσης στον άνθρωπο, αλλά και βαθύτερα τη ζωογόνα πνοή της αγάπης που δίνει χωρίς να ζητά, γιατί η αγάπη είναι προσφορά και όχι «δούναι και λαβείν», μιλάει στην παιδική ψυχή μέσα από το νοητό διάλογό της με τον μικρό πρωταγωνιστή – το αγοράκι που μεγαλώνει χωρίς να αντιληφθεί την καταστροφική επίδραση που έχει ο σύγχρονος τρόπος σκέψης και ζωής πάνω στη δική του πορεία- δείχνοντάς του τον πραγματικό δρόμο, αυτόν που έπρεπε να είχε πάρει από νωρίς, πριν επιστρέψει γέρος πια -έστω κι αν του έχει δώσει τα πάντα χωρίς αντάλλαγμα- στην πάντα ανοιχτή αγκαλιά της.
Το παραμύθι, και στη συγκεκριμένη διασκευή του το θεατρικό έργο, διδάσκει, χωρίς όμως να προκαλεί τη δυσφορία που συχνά προκαλεί ο στείρος διδακτισμός. Όλα προσφέρονται στο παιδί με μια ανάλαφρη και δροσερή ματιά, γεμάτη ονειρική διάθεση, που φέρνει σε αντίθεση το σκληρό κόσμο του σήμερα με τον τρυφερό κόσμο της παιδικής ψυχής.
«Κρατείστε την παιδική αθωότητα, αγαπήστε χωρίς να ζητάτε ανταλλάγματα» ψιθυρίζει στα παιδικά αυτιά ο Σιλβερστάιν, και ο διασκευαστής του παραμυθιού του, ο Γεώργιος Δερνίκας, το έκανε έξυπνα και με τέχνη να περάσει στην παιδική ψυχή.
Ο Πέτρος Μαλιάρας, που σκηνοθέτησε εμπνευσμένα την παράσταση μαζί με τον Δερνίκα, της έδωσε τον ανάλαφρο και ρομαντικό τόνο που της ταίριαζε, οδηγώντας κάποιες φορές και σε ουσιαστικά κοντράστ με την εποχή μας, για να φανεί η θλιβερή πραγματικότητα, και να μπορέσει το παιδί να συγκρίνει καταστάσεις και να οδηγηθεί αβίαστα σε κάποιες θέσεις.
Πετυχημένες οι χορογραφίες του Τάσου Παπαδόπουλου, με βοηθό τη Μαργαρίτα Παναγιώτου. Στο θέμα της κινησιολογίας ίσως υπήρχε κάποια υπερβολή στο πρώτο μέρος, την οποία όμως τα παιδιά, όντας από τη φύση τους υπερκινητικά, δεν την αντιλαμβάνονται ως υπερβολή, αλλά ως κάτι απόλυτα φυσικό για την ηλικία τους.
Η μουσική του Κώστα Βοζίκη κατάφερε να συνδυάσει τον ρομαντικό ήχο του βιολιού με τον μοντέρνο της ηλεκτρικής κιθάρας, αγκαλιάζοντας με επιτυχία τους δύο θεματικούς άξονες του έργου.
Ο σχεδιασμός των σκηνικών και των κοστουμιών από τον Δερνίκα, τα οποία ήταν απόλυτα ταυτισμένα με τους στόχους του έργου, λειτούργησαν υποβλητικά σε σχέση με το σχεδιασμό των φωτισμών του Διονύση Καραθανάση.
Ο Γεώργιος Δερνίκας, ο οποίος ερμήνευσε το ρόλο του μικρού αγοριού από την εποχή που έκανε κούνια στα κλαδιά της μηλιάς μέχρι που καταφεύγει στον κομμένο κορμό της, γέρος πια, ρημαγμένος από τη ζωή και τις λάθος επιλογές του, έδωσε πετυχημένα όλη την ηλικιακή γκάμα, με ίσως καλύτερη αυτήν της γεροντικής ηλικίας.
Ανάλαφρη και αέρινη η Έλλη Μπομποτσάρη ως μηλιά, κινήθηκε πειστικά κάτω από τις σκηνοθετικές οδηγίες, διαθέτοντας τη δροσιά που απαιτούσε ο ρόλος της.
Ιδιαίτερη νότα, διαποτισμένη από έξυπνο χιούμορ, πρόσθεσε η παρουσία του Ήλιου και της Σελήνης στα δρώμενα! Οι ρόλοι αποδόθηκαν και από την Μαριάννα Ντίνου –τη γκρινιάρα «ετερόφωτη» Σελήνη- και τον Δημήτρη Στίμπο –τον αυτάρεσκο και ελαφρώς αλαζονικό Ήλιο- με ιδιαίτερη επιτυχία, δίνοντας μια άλλη διάσταση στην παράσταση. Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι η Ντίνου και ο Στίμπο έπαιξαν, αντίστοιχα, ζωντανά βιολί και ηλεκτρική κιθάρα.
Κατασκευή Σκηνικών: Woods For The Soul
Κοστούμια: ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βέροιας – Κ.Θ.Β.Ε
Επιμέλεια κοστουμιών: Μαρία Κομβόκη – Άννα Καλαϊτζίδου
Φωτισμοί: Γιώργος Βέγκος
Ηχοληψία: Αλέξανδρος Καροτσέρης
Video: Μιχάλης Χαραλαμπίδης
Φωτογραφίες: Τάσος Θώμογλου
Γραφιστική Επιμέλεια: G.D
Προβολή – επικοινωνία: Κατερίνα Γρηγοριάδου
Μια παράσταση που θα αρέσει στους μικρούς μαθητές, λειτουργώντας ταυτόχρονα και σε νοητικό και σε συναισθηματικό επίπεδο.
(Η χθεσινή παράσταση ήταν η πρεμιέρα του έργου που δόθηκε για τους εκπαιδευτικούς της Πρωτοβάθμιας Ημαθίας, και θα ξεκινήσει να παίζεται από τις 31 Οκτωβρίου για τα σχολεία όχι μόνο της Ημαθίας αλλά και για τα σχολεία της Πέλλας και Πιερίας.)
Φωτογραφίες: faretra.info
