«Φτώχεια καταραμένη» του …1%!
Του Νίκου Πέρπερα
Την ώρα που οι αστικές κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο –
και στην Ελλάδα, ασφαλώς – εφαρμόζουν πολιτικές λιτότητας και εξαπολύουν μέτρα εξαθλίωσης των λαών τους στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της …«ανάπτυξης», όλο και περισσότερες μελέτες αποδεικνύουν το αυτονόητο: Ότι σ’ αυτόν τον «όμορφο και αγγελικά πλασμένο» καπιταλιστικό κόσμο που ο νόμος του κέρδους εξουσιάζει τα πάντα ο πλούσιος γίνεται ολοένα και πλουσιότερος και ο φτωχός, ολοένα φτωχότερος.
Η περιουσία που βρίσκεται στα χέρια του 1% των πλουσιότερων ανθρώπων στον κόσμο, θα ξεπεράσει το 2016 εκείνη που κατέχει το υπόλοιπο 99%, ανακοίνωσε η βρετανική μη κυβερνητική οργάνωση Oxfam, ενόψει της έναρξης των εργασιών του οικονομικού φόρουμ του Νταβός, που θα γίνει από τις 21 έως 24 Ιανουαρίου. Σύμφωνα με τη νέα αυτή μελέτη, το μερίδιο της περιουσίας που κατέχει το 1% παγκοσμίως διαμορφώθηκε στο 44% το 2009, στο 48% το 2014 και θα ξεπεράσει το 50% το 2016!
«Το 2014, τα μέλη αυτής της παγκόσμιας ελίτ των κροίσων κατείχαν κατά μέσο όρο 2,7 εκατομμύρια δολάρια ανά ενήλικα. Το υπόλοιπο του ενός πέμπτου (20%) των πλουσιότερων κατέχει το 46% της παγκόσμιας περιουσίας, τη στιγμή που το 80% του παγκόσμιου πληθυσμού δεν μοιράζεται παρά το 5,5% που απομένει», σύμφωνα με την Oxfam.
«Οι διαστάσεις των ανισοτήτων σε παγκόσμια κλίμακα είναι κολοσσιαίες», δήλωσε η Διευθύντρια της Οργάνωσης Γουίνι Μπιανγίμα, για την οποία «το χάσμα ανάμεσα στις μεγάλες περιουσίες και τον υπόλοιπο πληθυσμό μεγαλώνει με ταχείς ρυθμούς» και κάλεσε τους ηγέτες των χωρών του κόσμου να πλήξουν «τα ιδιωτικά συμφέροντα των μεγάλων που θέτουν εμπόδια στη διαμόρφωση ενός κόσμου μεγαλύτερης δικαιοσύνης και ευημερίας».
Η Oxfam ζητεί από τα κράτη την υιοθέτηση ενός σχεδίου καταπολέμησης των ανισοτήτων, με την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, με την προώθηση των δωρεάν δημόσιων υπηρεσιών, με την μεγαλύτερη φορολόγηση του κεφαλαίου έναντι της εργασίας, με την θεσμοθέτηση κατώτερων μισθών και με την θέσπιση μέτρων κοινωνικής προστασίας για τους φτωχότερους.
Δεν αντιλέγουμε, καλές οι εκκλήσεις της. Μόνο που έχουν ένα πολύ σημαντικό και καθοριστικό μειονέκτημα: Απευθύνονται ουσιαστικά στους ίδιους τους κροίσους και στο πολιτικό προσωπικό που τους υπηρετεί, που δεν είναι διατεθειμένοι να δώσουν από μόνοι τους ούτε ψίχουλο από τα τεράστια κέρδη τους, ούτε δεκάρα από τον αμύθητο πλούτο τους, αν δεν τους το υποχρεώσουν οι λαοί, ανατρέποντας αυτό το παράλογο και ληστρικό σύστημά τους.
«Το μέλλον δε θα ‘ρθεί
από μονάχο του έτσι νέτο σκέτο
αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς»,
όπως έγραψε, άλλωστε, και ο μεγάλος ποιητής Βλαδίμηρος Μαγιακόφσκι…