“Η συμφωνία Γέφυρα και η… απέναντι όχθη” του Δημήτρη Τσιμούρα

20 Φεβρουαρίου 2016. Η πρώτη επέτειος της λεγόμενης συμφωνίας “Γέφυρα”, μεταξύ κυβέρνησης και δανειστών, όπως τη βάφτισαν τότε οι κυβερνώντες, 25 μόλις μέρες μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου του ‘15. Το αποτέλεσμα εκείνων των εκλογών έκανε μια σημαντική μερίδα του κόσμου να πιστέψει ότι τουλάχιστον θα σταματήσει ο κατήφορος και σε άλλους πιο αισιόδοξους ότι θα καλυτερέψει η ζωή τους.

Όμως, η εν λόγω συμφωνία που ακολούθησε έβαλε τα πράγματα στη… θέση τους και ουσιαστικά τα θεμέλια για την ψήφιση του 3ου μνημονίου, με ό,τι αυτό βέβαια συνεπάγεται για το λαό, τους δανειστές αλλά και για εκείνους τους εγχώριους, που γι αυτούς η εποχή της λεγόμενης “κρίσης” είναι εποχή απόλυτου πλουτισμού.

Το χαρακτηριστικότερο σημείο αυτής της συμφωνίας, για να φρεσκάρουμε και τη μνήμη μας, είναι ότι η κυβέρνηση δεσμεύτηκε να μην μπορεί να αποφασίζει μονομερώς, αλλά η οποιαδήποτε απόφασή της θα έπρεπε να έχει την έγκριση των δανειστών. Έτσι, παρέδωσε ουσιαστικά την εξουσία, ξεκινώντας στην ουσία μια αντίθετη πορεία απ’ αυτήν που υποσχέθηκε!

Ο Μανόλης Γλέζος ήταν ένας από τους λιγοστούς τότε του ΣΥΡΙΖΑ, όντας ευρωβουλευτής, που καταδίκασε αυτήν τη συμφωνία με σχετική ανακοίνωση απ’ τις Βρυξέλλες. “Μερικοί υποστηρίζουν, έλεγε τότε ο Μανόλης Γλέζος, πως σε μια συμφωνία, πρέπει κι εσύ να υποχωρήσεις. Κατ΄ αρχήν ανάμεσα σε καταπιεστή και καταπιεζόμενο δεν μπορεί να υπάρξει συμβιβασμός, όπως ακριβώς ανάμεσα στον σκλάβο και στον κατακτητή λύση είναι μόνο η Λευτεριά” και κατέληγε “Ζητώ συγγνώμη από τον Ελληνικό Λαό, διότι συνήργησα σ΄ αυτήν την ψευδαίσθηση.”

Το ότι βέβαια ο Μανόλης Γλέζος τα «μάζεψε» την άλλη μέρα δεν σημαίνει ότι ήταν και διαφορετική η συμφωνία απ’ αυτό που ο ίδιος περιέγραφε.

Άξιο λόγου είναι επίσης ότι αυτή η συμφωνία υποταγής και δουλοπρέπειας δεν ήρθε ποτέ στη Βουλή. Κανείς απ’ τους Βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ δεν το απαίτησε, αλλά ούτε φυσικά και η τότε μνημονιακή… αντιπολίτευση, γιατί τη βόλευε, αφού επί της ουσίας συμφωνούσε.

Το video που επισυνάπτεται στο τέλος του κειμένου δείχνει τη χαρά, με την ανακοίνωση του νικητήριου για τον ΣΥΡΙΖΑ αποτελέσματος, όσων ήλπισαν με την κυβερνητική αλλαγή. Ταυτόχρονα δείχνει και τη δυναμική που υπήρχε, για να στηριχτεί η κυβέρνηση στο λαό. Αλλά, απ’ ότι αποδείχτηκε, η κυβέρνηση δεν είχε τέτοια πρόθεση.

Το ζήτημα βέβαια αυτήν τη στιγμή δεν είναι αν ήταν όλα προσυμφωνημένα ή αν η στροφή έγινε αμέσως μετά τις εκλογές. Όμως ο χρόνος που μεσολάβησε από τις εκλογές μέχρι και την ψήφιση του 3ου μνημονίου – που ψηφίστηκε νύχτα και μάλιστα χωρίς κι αυτό να διαβαστεί- χρειάστηκε για τη μεταστροφή όλου αυτού του κόσμου, ώστε να εξασφαλιστεί η ανοχή από το λαό με όσο γίνεται λιγότερες αντιδράσεις.

Η κυβέρνηση δικαιολογημένα απολαμβάνει τα εύγε και τα μπράβο των δανειστών και όλων φυσικά των ωφελουμένων από τη μνημονιακή πολιτική της, την οποία… επάξια και με μεγαλύτερη ένταση απ’ αυτήν των προκατόχων της, συνεχίζει!

Είναι προφανές βούληση των δανειστών είναι η συνέχιση αυτής της πορείας προς την εξαθλίωση, με οποιοδήποτε κυβερνητικό σχήμα. Τη μορφή του σχήματος, όπως συμβαίνει με όλες τις μνημονιακές κυβερνήσεις, την καθορίζουν οι ίδιοι. Μέλημα των δανειστών, δηλαδή της ΕΕ και του ΔΝΤ, απ’ τη μια να υλοποιηθεί άμεσα ο σχεδιασμός τους κι απ’ την άλλη να διαφυλάξουν όσο γίνεται περισσότερες εφεδρείες. Έτσι κι αλλιώς οι μνημονιακοί βουλευτές, όλων των αποχρώσεων, εργαλεία και πιόνια στα χέρια τους, θα καθίσουν σ’ όποια θέση της σκακιέρας κι αν τοποθετηθούν. Αν υπάρξουν κάποιες «διαφοροποιήσεις», θα είναι ελάχιστες, απλώς για κατανάλωση και άνευ σημασίας.

Περνώντας λοιπόν τη γέφυρα αυτής της κατάπτυστης συμφωνίας που έγινε, όταν ο λαός ήλπιζε αλλά και πίστευε στην αυτοαποκαλούμενη… «αριστερή» κυβέρνηση, αποδείχτηκε πως στην απέναντι όχθη τον περίμεναν περισσότερα δεινά, τα οποία και συνεχίζουν χωρίς σταματημό.

Η ελπίδα βέβαια σήμερα δεν βρίσκεται στα ψεύτικα και παραπλανητικά λόγια της κυβέρνησης και των μνημονιακών συμμάχων της, αλλά βρίσκεται στην τεράστια δύναμη αυτών που πολλάκις εξαπατήθηκαν, αυτών που βάναυσα αδικούνται. Οι κινητοποιήσεις αυτού του μήνα, ένα χρόνο μετά, έδειξαν μόνο μια μικρή ισχύ αυτής της δύναμης.

Είναι η ώρα αυτή η δύναμη να εκδηλωθεί σ’ όλη της την έκταση και ένταση και η τρομερή ισχύς της να ανατρέψει την συνεχή αυτή πορεία προς το άδικο.

ΥΓ. Και ας μην βγουν αύριο κάποιοι από τους σημερινούς να μας πουν ότι η κυβέρνηση είχε σχέδιο… μακράς πνοής αλλά δεν πρόλαβε! Τα σχέδια των μνημονιακών κυβερνήσεων είναι για κατανάλωση των ιθαγενών. Άλλοι φτιάχνουν σχέδια! Οι υποτελείς κυβερνήσεις είναι μόνο για να εκτελούν τις εντολές και να υλοποιούν τα σχέδια.

Η σημερινή απέδειξε ότι έχει τέτοιο… ταλέντο, όμως, όταν θα τους είναι άχρηστη θα την αντικαταστήσουν πάραυτα. Και η προσωπική αίσθηση λέει ότι κάτι τέτοιο ζυμώνεται. Εξάλλου ένα από τα χαρακτηριστικά αυτών των “κυβερνήσεων”  είναι ο μικρός βίος!

Δημήτρης Τσιμούρας