Δημήτρης Κουτσούμπας: “Η υγεία του λαού δεν μπορεί να συνεχίσει να παίζεται κορόνα-γράμματα”

Σχολιάζοντας τα μέτρα, που ανακοίνωσε ο υπουργός Υγείας, υπογράμμισε ότι «είναι τα ίδια που μας έφεραν στη σημερινή κατάσταση, των περίπου 7.000 κρουσμάτων σε μια μέρα, των 60 θανάτων τη μέρα, των εκατοντάδων διασωληνωμένων» και πρόσθεσε πως «η κατάσταση θα γίνει πολύ χειρότερη, αφού η κυβέρνηση ετοιμάζεται να κάνει ένα ποιοτικό άλμα στην επίθεσή της στο δικαίωμα του λαού για υψηλού επιπέδου υπηρεσίες υγείας – πρόνοιας». 

Ο Δημήτρης Κουτσούμπας ανέπτυξε τις θέσεις του Κόμματος και σημείωσε πως το σύνθημα “Η υγεία είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα” που γράφτηκε, φωνάχτηκε και συμφωνεί μαζί του η πλειοψηφία του ελληνικού λαού, μπορεί να γίνει πράξη, μπορεί να πάρει σάρκα και οστά, μόνο αν ο λαός, παλέψει μαζί με το ΚΚΕ.

Ολόκληρη η ομιλία:

«Φίλες και φίλοι,

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Πέρασαν κοντά δύο χρόνια πανδημίας.

Στα νοσοκομεία και τις δομές Υγείας δόθηκε μία μεγάλη μάχη για να σωθούν ανθρώπινες ζωές.

Στους χώρους δουλειάς για αναγκαία μέτρα προστασίας της υγείας των εργαζομένων.

Στους δρόμους για να μην μπουν σε καραντίνα τα εργατικά – λαϊκά δικαιώματα.

Ο καθένας σήμερα μπορεί να αναρωτιέται:

Πώς μία κοινωνία που συζητάει για ψηφιακές χειρουργικές αίθουσες και για ρομποτική χειρουργική, είδε τα συστήματα Υγείας σε όλο τον πλανήτη να καταρρέουν από έναν RNA ιό;

Πώς γίνεται στα πιο πολυδιαφημισμένα και πολυδάπανα συστήματα Υγείας του πλανήτη, οι νοσηλευτές να στερούνται τον απαραίτητο προστατευτικό εξοπλισμό, φορώντας ακόμα και σκουπιδοσακούλες;

Πώς η Ευρωπαϊκή Ένωση από “σπίτι των λαών” μετατράπηκε σε “σπίτι του καθενός”, αφού η μία χώρα δέσμευε και έκλεβε από την άλλη εμβόλια, μάσκες, φάρμακα, αναπνευστήρες;

Πώς γίνεται ο επιστημονικός κόσμος να παράγει εμβόλιο μέσα σε 10 μήνες και μέχρι σήμερα να έχει εμβολιαστεί μόνο το 2,8% του πληθυσμού στις φτωχότερες χώρες;

Πώς διάφοροι ακραιφνείς θιασώτες της Υγείας της αγοράς ανακάλυψαν την ανάγκη ύπαρξης και αξίας ενός δημόσιου συστήματος Υγείας;

Η περίοδος της πανδημίας ανέδειξε με εκκωφαντικό τρόπο τα σαθρά υλικά με τα οποία οικοδομείται το σύστημα Υγείας χρόνια τώρα.

Ένα σύστημα Υγείας που έγινε “φύλλο και φτερό” και πολιτικές που άφησαν σε μεγάλο βαθμό απροστάτευτο τον λαό, όχι μόνο απέναντι στην πανδημία, αλλά σε όλες σχεδόν τις άλλες ανάγκες του, σε υπηρεσίες πρόληψης, θεραπείας και αποκατάστασης.

Γιατί από πουθενά δεν δικαιολογούνται ως αντικειμενικά γεγονότα κατά την πανδημία:

– Οι 16.000 νεκροί στη χώρα και τα πολύ χαμηλά ποσοστά εμβολιασμού.

– Η αναβολή των τακτικών παιδικών εμβολιασμών κατά 70%.

– Η μείωση του προσυμπτωματικού ελέγχου για τον καρκίνο κατά 90%.

– Η αναβολή πάνω από 100.000 χειρουργείων και ογκολογικών θεραπειών.

– Οι επιπτώσεις στην ψυχοκοινωνική ανάπτυξη χιλιάδων ανθρώπων και ειδικά παιδιών.

Πρόσφατες έρευνες, μάλιστα, μιλάνε για 53 εκατομμύρια περισσότερες καταθλιπτικές διαταραχές και 76 εκατομμύρια περισσότερες διαγνώσεις άγχους από το αναμενόμενο, μόνο το 2020 παγκοσμίως.

Τα επιστημονικά επιτεύγματα που παρουσιάζονται σχεδόν καθημερινά, οι τεχνολογικές δυνατότητες της εποχής δεν μας επιτρέπουν να συνηθίζουμε τον θάνατο, δεν συνάδουν με τα χιλιάδες καθημερινά κρούσματα και τους δεκάδες καθημερινούς θανάτους στη χώρα μας.

Ίσα – ίσα αναδεικνύουν ότι οι ευθύνες της κυβέρνησης στη διαχείριση της πανδημίας είναι εγκληματικές, είτε αυτές αφορούν την πρόληψη, είτε την ιχνηλάτηση, είτε την επιδημιολογική επιτήρηση, είτε την εμβολιαστική εκστρατεία, είτε το βασικότερο όλων: Την ενίσχυση του δημόσιου συστήματος Υγείας.

Επιβεβαιώνουν τις θέσεις του ΚΚΕ και της πλειοψηφίας των Σωματείων των υγειονομικών που από την πρώτη στιγμή μπήκαν μπροστά, εμψύχωσαν τον λαό μας, έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό.

Το ΚΚΕ κρούει τον κώδωνα του κινδύνου. Τα τελευταία στοιχεία της πανδημίας είναι ιδιαίτερα ανησυχητικά.

Όσο και αν η κυβέρνηση επιχειρεί να πετάξει από πάνω της την ευθύνη, όσο και αν επιστρατεύει τη θεωρία της “ατομικής ευθύνης”, όσο και να στοχοποιεί μία τους νέους, μία τους ασυνείδητους και άλλοτε τους ανεμβολίαστους, είναι πολλαπλά εκτεθειμένη απέναντι στον λαό, έχει βαριές ευθύνες.

Εκτός από την επιπέδωση των εμβολιασμών, υπάρχει σαφής αναζωπύρωση, η οποία αποτυπώνεται στην αύξηση κρουσμάτων, απλών νοσηλειών, διασωληνωμένων και ασθενών σε ΜΕΘ.

Όλα δείχνουν ότι αν συνεχιστεί αυτή η πολιτική και διαχείριση μέχρι τα τέλη Δεκεμβρίου, το 4ο επιδημικό κύμα θα είναι πιο φονικό από το 1ο και 2ο μαζί. Ειδικά στη Βόρεια Ελλάδα φρακάρουν τα νοσοκομεία και οι κλίνες ΜΕΘ. Και αντί η κυβέρνηση να επιτάξει τον ιδιωτικό τομέα Υγείας, συνεχίζει και χαρτζιλικώνει τους κλινικάρχες.

Καμία επανάπαυση! Η υγεία του λαού δεν μπορεί να συνεχίσει να παίζεται κορόνα – γράμματα. Τώρα να παρθούν μέτρα προστασίας της υγείας.

Τα σημερινά, έκτακτα υποτίθεται μέτρα, που ανακοίνωσε ο υπουργός Υγείας, είναι τα ίδια που μας έφεραν στη σημερινή κατάσταση, των περίπου 7.000 κρουσμάτων σε μια μέρα, των 60 θανάτων τη μέρα, των εκατοντάδων διασωληνωμένων.

Η κατάσταση θα γίνει πολύ χειρότερη, αφού η κυβέρνηση ετοιμάζεται να κάνει ένα ποιοτικό άλμα στην επίθεσή της στο δικαίωμα του λαού για υψηλού επιπέδου υπηρεσίες Υγείας – Πρόνοιας.

Γιατί το “νέο ΕΣΥ” που ετοιμάζει είναι φτιαγμένο από τα ίδια σάπια υλικά της εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης.

Αυτά τα υλικά, αυτές οι πολιτικές που διαμόρφωσαν το υπάρχον άθλιο και επικίνδυνο σύστημα Υγείας για τον λαό, αυτή τη φορά παρουσιάζονται ως λύσεις.

Παρουσιάζεται δηλαδή ως λύση η συνταγή που μας έφερε μέχρι εδώ.

Φίλες και φίλοι,

Δεν είναι υπερβολή να πούμε πως το ΕΣΥ που φτιάχτηκε τη δεκαετία του ‘80 έχει περάσει ανεπιστρεπτί.

Βέβαια, η δημιουργία του “ΕΣΥ” τότε ασφαλώς έγινε κάτω και από την πίεση και την ανάπτυξη του εργατικού κινήματος και των αγώνων των υγειονομικών εκείνη την περίοδο. Επιδρούσε και η ακτινοβολία των κατακτήσεων των κρατών που οικοδομούσαν τον σοσιαλισμό.

Όμως, σημαντικό ενδιαφέρον είχε και το αστικό κράτος για τη λειτουργία της καπιταλιστικής οικονομίας, την εξασφάλιση των ελάχιστων που απαιτούνται για να διατηρούνται οι εργαζόμενοι σε ικανότητα να μπαίνουν και να ξαναμπαίνουν στην παραγωγή.

Την αντικειμενική αυτή ανάγκη, εκείνη την περίοδο, δεν μπορούσε να αναλάβει ο ιδιωτικός επιχειρηματικός τομέας, διότι απαιτούνταν τεράστια κεφάλαια για την πανελλαδική ανάπτυξη του συστήματος Υγείας.

Το έργο αυτό, όπως και σε άλλες καπιταλιστικές χώρες, έτσι και στην Ελλάδα, ανέλαβε το αστικό κράτος, σε μια ευνοϊκή φάση της καπιταλιστικής οικονομίας, όπου υπήρχαν περιθώρια για ένα πιο διευρυμένο σύστημα παροχών, το οποίο και εκείνη την περίοδο βέβαια χρηματοδοτούνταν από τη φορολογία και τις εισφορές των εργαζομένων.

Ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του ‘80, οι εργαζόμενοι κλήθηκαν να πληρώσουν τα “δανεικά” του αστικού συστήματος Υγείας, μέσα από τη σταδιακή αύξηση της φορολογίας, των ασφαλιστικών εισφορών, των συμπληρωμών ή εξ ολοκλήρου πληρωμών στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, την εφαρμογή των “ενιαίων και προς τα κάτω παροχών” των κανονισμών του ΕΟΠΥΥ.

Βήμα – βήμα τα τελευταία 30 χρόνια έχει ιδιωτικοποιηθεί δραματικά το κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα.

Το “νέο ΕΣΥ”, της κυβέρνησης της ΝΔ, δεν είναι καθόλου νέο, είναι παλιά κατεύθυνση της ΕΕ και του κεφαλαίου.

Άλλωστε, τον δρόμο όπου η Υγεία θα αποτελεί ελάχιστο κόστος για το κράτος και τους επιχειρηματίες τον έχουν περπατήσει όλες οι κυβερνήσεις.

Τον δρόμο της ενίσχυσης της ατομικής ευθύνης των εργαζομένων και των λαϊκών οικογενειών στην άμεση ή έμμεση αγορά υπηρεσιών Υγείας τον έχουν εφαρμόσει όλες οι εκδοχές της κυβερνητικής διαχείρισης.

Κεντροδεξιές και κεντροαριστερές, δεξιές και “αριστερές”, μονοκομματικές και συνεργασίας. Μονοκομματικές κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Κυβερνήσεις συνεργασίας του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, με τις απαραίτητες κάθε φορά τσόντες. Κυβερνήσεις με πρωθυπουργούς τεχνοκράτες και “ειδικούς”. Η “πρώτη φορά αριστερή” κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ. Κάθε νέα κυβέρνηση παίρνει την αντιλαϊκή σκυτάλη από την προηγούμενη.

Από κάθε κυβερνητική θητεία η μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία βγαίνει με λιγότερα δικαιώματα, χειροτερεύει η θέση της, βρίσκεται με περισσότερα βάρη στις πλάτες της.

Στη χώρα μας, όποια κυβέρνηση και αν πέρασε νομίζεις πως οι αποφάσεις για την Υγεία γράφτηκαν από το ίδιο χέρι.

“Το μέλλον βρίσκεται σε αυτές τις συμπράξεις”, δήλωνε για τις ΣΔΙΤ το μακρινό 2013 ο τότε νομικός σύμβουλος του υπουργείου Υγείας κ. Πλεύρης, αυτός που σήμερα είναι υπουργός Υγείας.

“Σήμερα εγκαινιάζουμε ένα πραγματικό στολίδι”, έλεγε ο κ. Τσίπρας από τη Σαντορίνη, όταν εγκαινίαζε το πρώτο νοσοκομείο Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου.

Όπως και παντού, έτσι και στην Υγεία. Τα μέτρα τους έχουν σχεδιαστεί αρκετά χρόνια πριν. Αποτελούν κατευθύνσεις της πολιτικής της ΕΕ, είναι μέτρα στρατηγικού χαρακτήρα για το κεφάλαιο, διότι αποτελούν προϋπόθεση για την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων.

Το τελευταίο διάστημα, κυβερνητικά στελέχη, βουλευτές της ΝΔ, δημοσιογράφοι – παπαγάλοι, ξαναβγαίνουν σε εκπομπές, ημερίδες, αρθρογραφούν και αναλύουν τα σχέδια για το “νέο ΕΣΥ”. Σαν έτοιμοι από καιρό, λες και την περίοδο της πανδημίας δεν έκαναν τίποτα άλλο από το να σκέφτονται και την παραμικρή λεπτομέρεια του μελλοντικού τους σχεδίου. Και μάλιστα αναποδογυρίζοντας τα συμπεράσματα της πανδημίας, με τα πόδια πάνω και το κεφάλι κάτω:

Τι κι αν η πανδημία απέδειξε τον παρασιτικό χαρακτήρα του ιδιωτικού τομέα Υγείας και τον πραγματικό ευνουχισμό της διεπιστημονικής προσέγγισης! Η κυβέρνηση επιμένει στις ΣΔΙΤ.

Τι κι αν αποδείχτηκε ότι η Υγεία δεν πρέπει να λογίζεται με βάση την τσέπη του καθενός; Η κυβέρνηση επιμένει στις αναδιαρθρώσεις για να λειτουργεί ο ΕΟΠΥΥ ως μεγάλη ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία, δηλαδή “ό,τι πληρώνεις – παίρνεις”.

Τι κι αν η υποχρηματοδότηση φάνηκε με δραματικό τρόπο; Η κυβέρνηση επιμένει πως το δημόσιο νοσοκομείο πρέπει να γίνει ανεξάρτητο ίδρυμα, το οποίο θα είναι αυτοδιοικούμενο και θα λογοδοτεί ανάλογα με τα κέρδη ή τις ζημιές που θα έχει.

Τι κι αν οι υγειονομικοί σε πολλά περιφερειακά νοσοκομεία έκαναν θαύματα με τη δουλειά τους, ακόμα και στις πιο απομακρυσμένες περιοχές της χώρας; Η κυβέρνηση, αγνοώντας σκόπιμα ότι το επίπεδο λειτουργίας κάθε νοσοκομείου είναι συνάρτηση του βαθμού στελέχωσής του, θέλει να προχωρήσει σε συμπτύξεις κλινικών.

Τι κι αν αποδείχτηκε περίτρανα ότι το κριτήριο ανάπτυξης των δομών Υγείας πρέπει να παίρνει υπόψη του δημογραφικές, πληθυσμιακές και γεωγραφικές παραμέτρους; Η κυβέρνηση θέλει να φτιάξει έναν υγειονομικό χάρτη με κριτήριο το “κόστος – όφελος”, κάνοντας μάλιστα και ελεεινές δηλώσεις, όπως ότι “δεν μπορεί ένα νοσοκομείο να απέχει από ένα άλλο πάνω από 20 χιλιόμετρα”.

Και για να είμαστε εξηγημένοι: Το Νοσοκομείο της Νίκαιας απέχει 5 χιλιόμετρα και το Τζάνειο 2 χιλιόμετρα από το “Μετροπόλιταν”.

Το Γυναικολογικό – Μαιευτικό Νοσοκομείο “Έλενα Βενιζέλου” απέχει 9 χιλιόμετρα από το “ΙΑΣΩ”.

Αλλά αυτά η κυβέρνηση όχι απλά δεν τα επίταξε, όταν ο λαός μας είχε ανάγκη μέσα στην πανδημία, αλλά τους παρέχει κι από πάνω εκατομμύρια φοροαπαλλαγές.

Σε αυτό το σχέδιο αναδιαρθρώσεων προβλέπονται πολλά.

Ας δώσουμε δύο παραδείγματα:

Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί σαν καραμέλα την έκφραση ότι αυτά τα τερατώδη που ετοιμάζεται να νομοθετήσει είναι “ευρωπαϊκό κεκτημένο”, επικαλείται την “ευρωπαϊκή εμπειρία” και ότι παίρνοντας αυτά τα μέτρα θα διευκολυνθεί η “ισότιμη πρόσβαση”…

Μάλιστα, κυβερνητικά στελέχη δεν διστάζουν να αναφέρουν ως πρότυπα διάφορες χώρες, όπως τη Γαλλία.

Ας δούμε την πραγματικότητα.

Στη μελέτη του συστήματος Υγείας της Γαλλίας, του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου για ζητήματα πολιτικών και συστημάτων Υγείας, αναφέρονται κάποια από τα πρώτα αποτελέσματα της εφαρμογής των παραπάνω μέτρων, που ξεκίνησαν πιο εντατικά από το 2010.

Η έκθεση αναφέρει πως παρατηρείται:

– “Υποανάπτυξη της πρόληψης ιδιαίτερα στους χρονίως πάσχοντες ασθενείς (…)”.

– “Το προσδόκιμο ζωής στην ηλικία των 35 ετών είναι επτά χρόνια χαμηλότερο για τους άνδρες της εργατικής τάξης και τρία χρόνια χαμηλότερο για τις γυναίκες από ό,τι των διευθυντικών στελεχών (…)”.

– “Οι ανισότητες αυξάνονται περισσότερο στις οδοντιατρικές υπηρεσίες, όπου τα άτομα με χαμηλότερο εισόδημα είναι τέσσερις φορές πιο πιθανό να μην καλύψουν αυτές τις ανάγκες από ό,τι αυτά με το υψηλότερο εισόδημα (…)”.

– “Πλήρη ασφαλιστική κάλυψη για τις εξετάσεις έχει η έγκυος μετά τον 5ο μήνα της εγκυμοσύνης (…)”.

– “Κοινωνικές ανισότητες εκφράζονται κυρίως στις επισκέψεις σε ειδικούς γιατρούς οι οποίες απαιτούν περαιτέρω χρέωση (…)”.

– “Ολόκληρες γεωγραφικές περιοχές έχουν έλλειψη ιατρικής φροντίδας και προσπαθούν ανεπιτυχώς να καλύψουν τα κενά με εθελοντές (…)”.

– “Οι χρόνιες παθήσεις επιβαρύνουν περισσότερο τον γενικό πληθυσμό και ενώ υπογραμμίζουν την ανάγκη για συνεχή παρακολούθηση και θεραπεία, το σύστημα Υγείας εστιάζεται μόνο στα επείγοντα περιστατικά και όχι στη μακροχρόνια περίθαλψη και την πρόληψη (…)”.

– “Μεγαλώνουν τα προβλήματα των φτωχότερων ανθρώπων σε φάρμακα που δεν καλύπτονται από τα ασφαλιστικά ταμεία”.

Αυτά είναι τα αποτελέσματα.

Γιατί η “ισότιμη πρόσβαση” μπορεί να φαίνεται δίκαιη λέξη, αλλά πρέπει σε αυτή να προστεθεί και το κρίσιμο ερώτημα: Ισότιμη πρόσβαση σε τι;

Σε αυτή την ερώτηση, η απάντηση που δίνουν οι πολιτικές και τα σχέδιά τους είναι: Ισότιμη πρόσβαση σε λίγες υπηρεσίες Υγείας, σε ένα βασικό πακέτο και μετά ανάλογα με το πορτοφόλι!!!

Ας δούμε άλλο ένα παράδειγμα:

Μας λένε: “Αφού το κράτος δεν έχει λεφτά για να καλύψει κάποιες ανάγκες, τι σας πειράζει εάν μία υπηρεσία παρέχεται από έναν ιδιώτη, αφού ο πολίτης δεν θα πληρώνει;”, αναρωτιούνται τάχατες αθώα διάφοροι κυβερνητικοί, νυν και πρώην.

Κατ’ αρχάς, αυτό είναι μεγάλο θέμα από μόνο του.

Δείχνει τον προσανατολισμό αυτού του συστήματος. Δείχνει το γεγονός ότι το κράτος έχει μια χαρά τεράστια αποθέματα όταν πρόκειται για εξοπλισμούς, πολεμικές δαπάνες και άλλες τέτοιες γνωστές “υγειονομικές προτεραιότητες”!

Όλοι ξέρουν όμως και το εξής: Τα ιδιωτικά μεγαθήρια των διαγνωστικών εξετάσεων ή άλλα μονοπώλια της υγείας και του ιατροφαρμακευτικού και μηχανολογικού εξοπλισμού επενδύουν για το κέρδος. Από αυτό θα καθορίζεται ποιες και πόσες υπηρεσίες θα παρέχουν. Όταν θέλουν ή εκτιμούν ότι η επένδυση δεν τους συμφέρει, θα τη σταματούν.

Αλήθεια, από τέτοιους τύπους θα εξαρτώνται οι υγειονομικές υπηρεσίες που θα παρέχονται στον λαό;

Πώς θα βελτιώσουν τη ζωή των ασθενών και των υγειονομικών οι ΣΔΙΤ και το βάθεμα της εμπορευματοποίησης;

Και από πού το βρήκανε ότι ο πολίτης δεν πληρώνει ή δεν θα πληρώνει;

Και τι κάνει, αλήθεια, όλα αυτά τα χρόνια, με την άμεση ή έμμεση συμμετοχή και τις εισφορές του στα ασφαλιστικά ταμεία; Δεν πληρώνει;

Το ΚΚΕ μιλάει καθαρά. Το σχέδιο για το “νέο ΕΣΥ”, αν εφαρμοστεί θα πολλαπλασιάσει τα προβλήματα υγειονομικών και ασθενών.

Γιατί:

– Πρώτο: Η μείωση των μονάδων σημαίνει λιγότερα διαθέσιμα κρεβάτια. Μεγάλη μάζα ασθενών θα αναγκαστεί να πληρώσει εξ ολοκλήρου την επίσκεψη σε μη συμβεβλημένους γιατρούς.

– Δεύτερο: Οι δημόσιες μονάδες θα λειτουργούν ακόμα περισσότερο ως επιχειρήσεις που θα πουλάνε τις υπηρεσίες τους σε ασθενείς-πελάτες και στα ασφαλιστικά ταμεία για να εξασφαλίσουν τη λειτουργία τους.

– Τρίτο: Θα γίνει πιο εμφανής η διαφοροποίηση ανάμεσα στις μονάδες Υγείας – Πρόνοιας ως προς την ανάπτυξη τμημάτων και υπηρεσιών ανάλογα με το ύψος των εσόδων από την πώληση των εργασιών τους.

– Τέταρτο: Θα επεκταθούν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας για τους υγειονομικούς, θα γίνει καθεστώς η περιφορά των εργαζομένων από μονάδα σε μονάδα.

– Πέμπτο: Θα δημιουργηθούν επικίνδυνες συνθήκες νοσηλείας και έγκαιρης παρέμβασης.

Φίλες και φίλοι,

Το σχέδιο για το “νέο ΕΣΥ” που θα παρουσιάσει η κυβέρνηση της ΝΔ έρχεται από πολύ παλιά…

Είναι όντως “ευρωπαϊκό κεκτημένο”, αποτελεί όντως διαχρονικό στόχο της ΕΕ, με μία όμως σημαντική διαφορά: Ότι από αυτά τα σχέδια είναι βαθιά ζημιωμένοι οι ασθενείς και οι υγειονομικοί, ο λαός συνολικά.

Και ας μην κάνουν τους ανήξερους κάποιοι.

Αλήθεια, πόσο διαφορετικό είναι το ΕΣΥ του ΣΥΡΙΖΑ;

Ο ΣΥΡΙΖΑ κάθε φορά που αναφέρεται στην Υγεία, όπως πρόσφατα με το δικομματικό καυγά που έστησε στη Βουλή την “Ώρα του Πρωθυπουργού”, προσπαθεί να ψαρέψει σε θολά νερά.

Βέβαια, για να μην τον παρεξηγήσουν και πολύ, κάθε τρεις και λίγο μας θυμίζει ότι παρέχει συναίνεση, μία καλώντας το λαό σε σιγήν ιχθύος, όπως τους πρώτους μήνες της πανδημίας με τα “θα λογαριαστούμε μετά”, μία με τις προτάσεις του για κοινό υπουργό Υγείας με τη ΝΔ και την άλλη, όπως στα αλλεπάλληλα καλέσματά του προς την κυβέρνηση, για έναν “κοινό εθνικό σχεδιασμό”!

Δεν χάνει ευκαιρία, όχι μόνο να μας θυμίσει ότι κυβέρνησε με “σύνεση”, αλλά ότι έχει και σήμερα προτάσεις “κομμένες και ραμμένες” για τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου.

Ας θυμίσουμε κάποιες από αυτές:

Τι λέει και τι προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ για την επιχειρηματική δράση στην Υγεία; Έλεγε πως υπάρχουν “όρια στους κανόνες της αγοράς”. Την ίδια ώρα, όμως, όπου βρεθεί και όπου σταθεί, μιλά για κοστολογημένες προτάσεις, μην τυχόν και του τραβήξουν το αυτί οι επενδυτές και οι επιχειρηματικοί όμιλοι.

Το κριτήριο και του ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτό των χαμηλότερων κρατικών δαπανών και παροχών, προκειμένου οι εργαζόμενοι να “στοιχίζουν” όσο το δυνατόν λιγότερο για το κράτος και τους επιχειρηματίες.

Ακόμα και σήμερα προτείνει την ουτοπική “Συνύπαρξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα”!

Τι έκανε και τι προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ για την εμπορευματική λειτουργία του δημόσιου συστήματος Υγείας;

Μήπως μια χαρά δεν υλοποίησε τη στρατηγική του κεφαλαίου για λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων ως “αυτοτελών επιχειρηματικών μονάδων”, που θα καλύπτουν το κόστος λειτουργίας με την “πώληση” υπηρεσιών στους ασθενείς και τα ασφαλιστικά ταμεία;

Διατήρησε και εφάρμοσε για πρώτη φορά πιλοτικά το 2018 σε 18 νοσοκομεία τον νόμο της συγκυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ του 2014, για αλλαγή του τρόπου χρηματοδότησης των νοσοκομείων, με βάση την ικανότητα προσέλκυσης πελατών και την επίτευξη οικονομικής αποδοτικότητας.

Η δική του κυβέρνηση άνοιξε διάπλατα την πόρτα για νοσοκομεία-ιδιωτικές επιχειρήσεις, ενταγμένα στο δημόσιο σύστημα, με τη λειτουργία της Ανώνυμης Εταιρείας Μονάδων Υγείας ΑΕ (ΑΕΜΥ ΑΕ), στην οποία ανήκει το Νοσοκομείο Σαντορίνης.

Τι έκανε και τι λέει ή μάλλον τι δεν λέει ο ΣΥΡΙΖΑ για την κατάργηση των φόρων “υπέρ της Υγείας”, των αυξημένων συμμετοχών και πληρωμών στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα, των αυξημένων πληρωμών για φάρμακα και θεραπείες, για τα είδη των εξετάσεων, των θεραπειών, των υγειονομικών υλικών που έχουν πεταχτεί από τον κανονισμό παροχών του ΕΟΠΥΥ;

Ούτε λέξη για αυτά, ούτε για άλλα χαράτσια, όπως αυτά των ιδιωτικών απογευματινών ιατρείων στα δημόσια νοσοκομεία.

Τι έκανε και τι προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ για τους υγειονομικούς στους οποίους προτείνει ένα “νέο κοινωνικό συμβόλαιο”;

Δεν διαιώνισε τις ελαστικές σχέσεις εργασίας;

Τα μνημόνια -λέει- τον “εμπόδιζαν” να υλοποιήσει τις διακηρύξεις του…

Όμως δεν τον εμπόδιζαν να “δουλεύει” τον κόσμο ότι δήθεν έκανε χιλιάδες προσλήψεις, μετρώντας ξανά και ξανά τους ίδιους επικουρικούς, κάθε φορά που ανανέωνε τις συμβάσεις τους!

Ποιος, αλήθεια, θα ξεχάσει ότι ως κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ κατάργησε και τυπικά τον σταθερό ημερήσιο και εβδομαδιαίο χρόνο εργασίας των γιατρών και νομιμοποίησε τις αυθαιρεσίες σε βάρος των εργαζομένων στην Υγεία, με τα εξαντλητικά ωράρια, ακόμα και τα 60ωρα;;;

Την ίδια ώρα αρνήθηκε προσλήψεις, διατήρησε στο ακέραιο το πετσόκομμα των 6 μισθών τον χρόνο και επέφερε επιπλέον χτυπήματα με το “νέο μισθολόγιο”.

Τι έκανε και τι προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ για τη χρηματοδότηση της Δημόσιας Υγείας;

“Δεσμεύτηκε” να εξασφαλίσει το 7% του ΑΕΠ, που αποτελεί τον μέσο όρο της χρηματοδότησης της Υγείας στην ΕΕ.

Μα, αυτό το ποσοστό φάνηκε ότι διέλυσε ακόμα και τα λεγόμενα προηγμένα συστήματα Υγείας!

Αφήστε που είναι μικρότερο από το 8% που ήταν το 2015 όταν ανέλαβε κυβέρνηση.

Το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ως πρότυπο αυτά τα καπιταλιστικά κράτη, που την περίοδο της πανδημίας τα “σύγχρονα” συστήματα Υγείας τους κατέρρευσαν σαν χάρτινοι πύργοι, δείχνει και το “κοινωνικό ποιόν” του!

Μάλιστα, είχε το θράσος να εκστομίσει ότι αν δεν είχε πάρει τα μέτρα ως κυβέρνηση, θα “βρισκόμαστε” απροετοίμαστοι!!!

Δηλαδή, αυτό το δημόσιο σύστημα Υγείας της μιας νόσου, των χιλιάδων άλλων ασθενών που έτρωγαν “πόρτα” στα δημόσια νοσοκομεία εδώ και δύο χρόνια, θέλει να του το αναγνωρίσουμε ως κατόρθωμα!

Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν απαντά στις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, αλλά τις αντιστρατεύεται.

Γιατί απλά λαϊκές ανάγκες και κερδοφορία των ομίλων βρίσκονται σε αντίθετη κατεύθυνση. Βρίσκονται στον αντίποδα του δικαιώματος του λαού να απολαμβάνει τις τεράστιες δυνατότητες που ανοίγουν η επιστήμη και η τεχνολογία, να έχει κατοχυρωμένες δωρεάν, σύγχρονες υπηρεσίες Υγείας από το κράτος.

Φίλες και φίλοι,

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Το σύνθημα “Η Υγεία είναι κοινωνικό αγαθό και όχι εμπόρευμα”, που γράφτηκε, φωνάχτηκε και συμφωνεί μαζί του η πλειοψηφία του ελληνικού λαού, μπορεί να γίνει πράξη, μπορεί να πάρει σάρκα και οστά, μόνο αν ο λαός, μαζί με το ΚΚΕ, παλέψει:

– Για εξασφάλιση από το κράτος της δωρεάν, πλήρους και απρόσκοπτης ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και νοσηλείας σε όλους.

– Για πλήρη και επαρκή κρατική χρηματοδότηση των δημόσιων νοσοκομείων, των Κέντρων Υγείας και των άλλων μονάδων Υγείας από τον κρατικό προϋπολογισμό. Για φορολόγηση του κεφαλαίου με 45%.

– Για μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης όλων των κλάδων και ειδικοτήτων στα δημόσια νοσοκομεία, στα Κέντρα Υγείας και τις άλλες μονάδες Υγείας. Μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων και εργολαβικών εργαζόμενων.

– Για αύξηση των εισακτέων στις σχολές Ιατρικής και Νοσηλευτικής για να εξασφαλιστεί η επάρκεια στελέχωσης των δημόσιων μονάδων Υγείας.

– Για κατάργηση του μέτρου της αναστολής εργασίας. Για ουσιαστικά μέτρα ενημέρωσης των υγειονομικών για την ανάγκη του εμβολιασμού. Αξιοποίηση των ανεμβολίαστων σε υπηρεσίες χαμηλού κινδύνου μετάδοσης του ιού, με συχνά και επαναλαμβανόμενα δωρεάν τεστ.

– Για ανάπτυξη τμημάτων με διεπιστημονικές ομάδες για την παρακολούθηση των ασθενών που νόσησαν από τον κορονοϊό. Για πλήρη και δωρεάν εξασφάλιση των αναγκαίων υπηρεσιών αποκατάστασης.

– Για ανάπτυξη και στελέχωση των κρατικών υπηρεσιών Υγείας και Ασφάλειας στην Εργασία με προσλήψεις μόνιμων ιατρών Εργασίας, τεχνικών Ασφάλειας, νοσηλευτών, επισκεπτών Υγείας. Προσανατολισμός στην πρόληψη και αντιμετώπιση του επαγγελματικού κινδύνου.

– Για κατάργηση κάθε είδους πληρωμής στην Υγεία για όλο τον λαό.

– Για δωρεάν διάθεση των ειδικών φαρμάκων και των φαρμάκων για τις ασθένειες που τις συνοδεύουν, τα συμπληρώματα διατροφής, το υγειονομικό και αναλώσιμο υλικό από τα δημόσια νοσοκομεία, τα Κέντρα Υγείας και τις μονάδες του ΕΟΠΥΥ στους χρόνιους πάσχοντες και στα ΑμεΑ.

– Για πλήρεις υπηρεσίες πρόληψης, θεραπείας και αποκατάστασης στους μετανάστες αποκλειστικά από τις δημόσιες μονάδες Υγείας.

Στον αντίποδα του εκτρώματος που ετοιμάζεται να φέρει η κυβέρνηση στη Βουλή, σήμερα το ΚΚΕ παρουσιάζει τον πυρήνα της πολιτικής του πρότασης.

Έχει πλέον αποδειχθεί και είναι ώριμο να αναπτυχθεί η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, σε πανελλαδικό επίπεδο, με χρηματοδότηση αποκλειστικά από το κράτος, χωρίς καμία εμπλοκή – συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα, των ΜΚΟ, των διάφορων “κοινωνικών συνεταιρισμών”.

Πυρήνας της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας είναι το Κέντρο Υγείας, με τα αποκεντρωμένα ιατρεία και τις κινητές μονάδες που συνδέονται με αυτό.

Να είναι πλήρως στελεχωμένο με όλες τις βασικές ειδικότητες γιατρών (όπως γενικοί γιατροί, παθολόγοι, παιδίατροι, γυναικολόγοι, οφθαλμίατροι, ορθοπεδικοί, ψυχίατροι, μικροβιολόγοι, ακτινολόγοι κ.ά.). Επίσης, οδοντιάτρων, νοσηλευτών, μαιών, ψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών, επισκεπτών Υγείας, φυσικοθεραπευτών και άλλων υγειονομικών.

Έχει σύγχρονο τεχνολογικό εξοπλισμό, διαγνωστικά εργαστήρια, οδοντιατρεία, φυσικοθεραπευτήρια, φαρμακεία κλπ.

Τα κριτήρια ανάπτυξης της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας πρέπει να είναι:

Η πλήρης και απολύτως δωρεάν κάλυψη όλων των αναγκών σε υπηρεσίες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (πρόληψη, θεραπεία, αποκατάσταση) όλο το 24ωρο, 365 μέρες τον χρόνο.

Η έγκαιρη παροχή υπηρεσιών. Γι’ αυτό πρέπει να είναι κοντά στον τόπο κατοικίας, εργασίας και σπουδών.

Οι ιδιαίτερες συνθήκες κάθε περιοχής, αν είναι βιομηχανική, αγροτική, τουριστική, ορεινή. Ιδιαίτερα παίρνουμε υπόψη τα 200 κατοικημένα νησιά της χώρας.

Οι ιδιαίτερες ανάγκες τμημάτων του πληθυσμού, όπως βρεφικός – παιδικός πληθυσμός, γυναίκες, ΑμεΑ, ηλικιωμένοι, Ρομά, πρόσφυγες – μετανάστες.

Οι μονάδες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας (Κέντρα Υγείας – Πολυϊατρεία – Αποκεντρωμένα Ιατρεία – Κινητές Μονάδες) διασυνδέονται με την οικογένεια, τα σχολεία και τις σχολές, τους βρεφονηπιακούς σταθμούς, τους τόπους δουλειάς, τους τόπους άθλησης, τα γηροκομεία, άλλα ιδρύματα που τυχόν υπάρχουν.

Με αυτήν την έννοια ο οικογενειακός γιατρός (γενικός γιατρός, παθολόγος, παιδίατρος) αποτελεί βασικό στοιχείο στη σύνθεση του επιστημονικού προσωπικού των Κέντρων Υγείας και έχει ουσιαστικό και όχι περιορισμένο και αντιλαϊκό ρόλο, όπως κάνει η σημερινή και η προηγούμενη κυβέρνηση με τις Τοπικές Μονάδες Υγείας (ΤΟΜΥ).

Το ΚΚΕ προτάσσει τον προσανατολισμό στις υπηρεσίες πρόληψης, που σημαίνει ότι αυτές πρέπει να απευθύνονται πριν απ’ όλα στους υγιείς με ανάπτυξη υπηρεσιών για την πρόληψη και την αντιμετώπιση του επαγγελματικού κινδύνου, μέτρων για την υγεία και ασφάλεια στην εργασία.

Το Κέντρο Υγείας πρέπει να αποτελεί ένα επιτελείο συνεργαζόμενων υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, που θα μελετά, θα καταγράφει, θα σχεδιάζει και θα εφαρμόζει προγράμματα και υπηρεσίες που αφορούν το σύνολο του πληθυσμού, ομάδες του πληθυσμού και εξατομικευμένα.

Το Κέντρο Υγείας έχει πλήρη καταγραφή στην περιοχή ευθύνης του για τον βρεφικό και παιδικό πληθυσμό, τους χρόνια πάσχοντες και το είδος της πάθησης, τα ΑμεΑ, τους ηλικιωμένους, τους ψυχικά πάσχοντες, τις έγκυες, τις λεχώνες.

Έχοντας την πλήρη καταγραφή, με τη βοήθεια των τεχνολογικών μέσων που υπάρχουν σήμερα, μπορεί να πραγματοποιηθεί η προγραμματισμένη και σχεδιασμένη παρέμβαση ανάλογα με τις ανάγκες.

Για παράδειγμα:

– Εξασφάλιση πλήρους εμβολιασμού των παιδιών, ηλικιωμένων, ομάδων υψηλού κινδύνου.

– Προληπτικές και εργαστηριακές ιατρικές εξετάσεις.

– Στοχευμένη παρέμβαση σε ομάδες πληθυσμού, όπως μοναχικοί ηλικιωμένοι, σε περιπτώσεις ειδικών συνθηκών.

Το Κέντρο Υγείας με την υπηρεσία “κατ’ οίκον νοσηλεία” μπορεί να αντιμετωπίζει ζητήματα όπως:

– Εκπαίδευση των λεχώνων για τις ανάγκες των νεογέννητων.

– “Αλλαγές” που απαιτούνται μετά από χειρουργικές επεμβάσεις.

– Υπηρεσίες σε κατάκοιτους ηλικιωμένους, αλλαγές καθετήρων κλπ.

– Να διαθέτει κατάλληλα μέσα μεταφοράς για τους ασθενείς που πρέπει να αντιμετωπιστούν σε μονάδες Υγείας.

Τμήμα του ενιαίου λειτουργικά Κέντρου Υγείας αποτελεί το Κέντρο Ψυχικής Υγείας (ΚΨΥ), με βασική προτεραιότητα και σε αυτό την πρόληψη σε όλα τα επίπεδα (πρωτογενές, δευτερογενές, τριτογενές), σε όλες τις κοινωνικές δραστηριότητες (εκπαιδευτήριο, εργασιακός χώρος, οικογένεια).

Το Κέντρο Ψυχικής Υγείας επιτελεί τη φροντίδα της κοινότητας (διάγνωση, θεραπεία, συμβουλευτική, στήριξη) και διασυνδέεται με τους ξενώνες, προστατευόμενα διαμερίσματα, οικοτροφεία, που υπάρχουν στην περιοχή ευθύνης του Κέντρου Ψυχικής Υγείας καθώς και με δημόσια ψυχιατρική κλινική ή νοσοκομείο.

Από τις υπηρεσίες του Κέντρου Ψυχικής Υγείας καλύπτονται όλες οι ηλικιακές ομάδες και οι κατηγορίες ασθενειών όλου του πληθυσμού.

Από το Κέντρο Υγείας εκπορεύονται προγράμματα αγωγής Υγείας.

Ιδιαίτερη σημασία δίνεται στην παιδική και εφηβική ηλικία, με ανάπτυξη ειδικής υπηρεσίας – τομέα του ενιαίου Κέντρου Υγείας, με ομάδα επιστημόνων που εργάζεται στους χώρους συγκέντρωσης νέων, όπως σχολεία, σχολές, Πανεπιστήμια. Παρακολουθεί την ψυχοδιανοητική και σωματική ανάπτυξη των παιδιών, των εφήβων και των νέων. Παρέχει ψυχολογική στήριξη, εντοπίζει προβλήματα και προδιάθεση και παρεμβαίνει έγκαιρα.

Το Κέντρο Υγείας και το Κέντρο Ψυχικής Υγείας συνεργάζεται και συνδέεται με το Κέντρο Γυναίκας και Παιδιού, όπου ειδική επιστημονική ομάδα έχει την ευθύνη των οικογενειών με γονείς ασθενείς ή και παιδί με ψυχικά προβλήματα.

Είναι υπεύθυνο για τον εντοπισμό και την καταγραφή των ατόμων υψηλού κινδύνου, την προγεννητική φροντίδα της ασθενούς μητέρας, την προετοιμασία για την επερχόμενη μητρότητα, την πλήρη στήριξη της οικογένειας με οικογενειακό προγραμματισμό και ψυχολογική ενίσχυση, την κατ’ οίκον στήριξη των οικογενειών, καθώς οι ανάγκες είναι αυξημένες, λόγω μειωμένης λειτουργικότητας του γονέα – ασθενούς.

Διασφαλίζεται η ύπαρξη ειδικών ψυχιατρικών νοσοκομείων για τις κατηγορίες ασθενών που η σοβαρότητα της νόσου τους απαιτεί ιατρική – νοσηλευτική φροντίδα και η ύπαρξη ειδικών μονάδων επανένταξης.

Ο ενιαίος χαρακτήρας της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, των άμεσα συνεργαζόμενων τμημάτων και υπηρεσιών της στο πλαίσιο του κρατικού Κέντρου Υγείας, είναι προϋπόθεση για την εφαρμογή ουσιαστικών μέτρων πρόληψης, θεραπείας και αποκατάστασης.

Επιπλέον είναι προϋπόθεση για να συγκεντρώνεται και να διαχέεται η νέα γνώση σε όλους τους επιστήμονες προκειμένου να αξιοποιείται κατάλληλα.

Φίλες και φίλοι,

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Σήμερα, πλέον, πολύ περισσότεροι καταλαβαίνουν ότι το μέτωπο της Υγείας είναι βασικό μέτωπο πάλης όλου του λαού και ότι αυτό για το οποίο παλεύει το οργανωμένο εργατικό – λαϊκό κίνημα κάθε άλλο παρά δευτερεύον είναι. Οι ανάγκες του λαού μας είναι μεγάλες και υπάρχουν όλες οι δυνατότητες να ικανοποιηθούν τον 21ο αιώνα. Ο αγώνας έχει ξεκινήσει.

Το βασικό εμπόδιο δεν είναι άλλο από το καπιταλιστικό κέρδος, την καπιταλιστική ιδιοκτησία και την πολιτική εξουσία των καπιταλιστών.

Οι εργαζόμενοι μπορούν να συνειδητοποιούν αυτήν την αλήθεια από την ίδια τους την πολιτική πείρα, μέσα από τη συμμετοχή τους στην πάλη, μαζί με το ΚΚΕ.

Σε αυτόν τον αγώνα σάς καλούμε όλες και όλους να συνδράμετε.

Καλή δύναμη και υγεία σε όλους και όλες».