Απλή αναλογική στις Οργανώσεις των Συνταξιούχων “Ενότητα και Συσπείρωση”

Από τον Σύνδεσμο Συνταξιούχων Πολιτικών Δημοσίων Υπαλλήλων Αθήνας πήραμε το κείμενο που ακολουθεί:

                     ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ
ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΑΘΗΝΑΣ

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΟ  ΕΤΟΣ ΙΔΡΥΣΗΣ 1925

  Διαβάσαμε στο φύλλο του Νοεμβρίου της  εφημερίδας «ΒΗΜΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ Δημοσίων Υπαλλήλων», δημοσίευμα του Προέδρου του Συνδέσμου Πολιτικών Συνταξιούχων  του Νομού Ημαθίας με το οποίο προτρέπει την ΠΟΠΣ να προσφύγει στο ΣΤΕ για την απάλειψη του άρθρου 27 του Ν.4331/15 με το οποίο καθιερώνεται η απλή αναλογική στις οργανώσεις των Συνταξιούχων και καλεί τους Συνδέσμους-Συλλόγους να μην υιοθετήσουν και να καταργήσουν στην πράξη το άρθρο αυτό.

Σύμφωνα με τον αρθογράφο «η απλή αναλογική οδήγησε τα συνδικάτα των εργαζομένων σε διχόνοια, ασυνεννοησία, συναλλαγή, ανέλιξη συνδικαλιστικοπατέρων , σε συναγωνισμό ποια παράταξη θα επικρατήσει ενάντια στα συμφέροντα των εργατοπατέρων κ.λ.π.»

  Άποψή μας είναι ότι:

Η θεσμοθέτηση της απλής αναλογικής αποτελεί δημοκρατική κατάκτηση στο ισχύον αστικό σύστημα εξουσίας, στοχεύει στην εκπροσώπηση όλων των τάσεων και στη διασφάλιση, στο μέτρο του δυνατού, του αναγκαίου συγκερασμού της ενότητας του Συνδικαλιστικού Κινήματος στην κορυφή και στη βάση στα πλαίσια της αναλογικής εκπροσώπησης όλων των εργαζομένων. Επίσης διευκολύνει τον πολιτικό προβληματισμό, τη συζήτηση των θέσεων και των απόψεων των παρατάξεων και την προσέγγιση και λήψη συλλογικών αποφάσεων στα επί μέρους ζητήματα μέσα στα όργανα.

Αντίθετα η μακροχρόνια εμπειρία απέδειξε στην πράξη ότι ο κομματισμός και το στήσιμο των εκλογών σχεδιάζονται με την κατάρτιση του ενιαίου ψηφοδελτίου πριν στηθούν οι κάλπες με το πλειοψηφικό σύστημα. Συντελεί στην ανάδειξη μονοκομματικών διοικήσεων με ενίσχυση των φαινόμενων έντονης εξάρτησης από τις εκάστοτε κυβερνήσεις και κόμματα εξουσίας, που στηρίζουν τους εργοδότες, με αποκλεισμό μη αρεστών προσώπων και τάσεων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο αποκλεισμός του Συνδέσμου της Αθήνας που εκπροσωπεί 2500 μέλη από την Διοίκηση της ΠΟΠΣ.

Και όλα αυτά με το πρόσχημα «έξω τα κόμματα από τα συνδικάτα». Αυτό κατά την άποψή μας  αποτελεί επικίνδυνη φασίζουσα νοοτροπία με όλες τις συνέπειες.

Σε ότι αφορά στα προβλήματα δυσλειτουργίας του Σ.Κ. που επισημαίνει ο αρθρογράφος δεν οφείλονται στο σύστημα της απλής αναλογικής, αλλά στη λαθεμένη αντίληψη για το ρόλο του Συνδικαλιστικού Κινήματος για τον τρόπο διασφάλισης των δικαιωμάτων εργαζομένων και συνταξιούχων που είναι εκ διαμέτρου αντίθετα από τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, που στην πλειοψηφία του στηρίζει ο εργοδοτικός – κυβερνητικός συνδικαλισμός.

Είναι γνωστό ότι όλα αυτά τα χρόνια οι συνδικαλιστικές παρατάξεις του κυβερνητικού – εργοδοτικού συνδικαλισμού ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και μεταλλαγμένες σε κοινά ψηφοδέλτια, αρκεί να είναι αντιΠΑΜΕ, σε συνεργασία με την εργοδοσία και το κράτος, στήνουν μηχανισμούς διαμόρφωσης συσχετισμών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα στο μεγαλύτερο εργατικό κέντρο της Αθήνας, όπου διόρισαν δική τους διοίκηση καταργώντας την εκλεγμένη και τις αποφάσεις του Συνεδρίου.

Και όλα αυτά συνοδευμένα από φαινόμενα διαφθοράς, συναλλαγής και διασπάθισης εκατομμυρίων κονδυλίων και προγραμμάτων εξαγοράς.

Οι συσχετισμοί στις τριτοβάθμιες οργανώσεις ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, η γραμμή του συμβιβασμού, της ταξικής συνεργασίας, των κοινωνικών διαλόγων με την εργοδοσία τις κυβερνήσεις και την ΕΕ, είχαν σαν αποτέλεσμα την απαξίωση των συνδικάτων, την καλλιέργεια της αδράνειας, της ηττοπάθειας, της απομαζικοποίησης των συνδικάτων. Είναι αυτοί που έβαλαν πλάτη να περάσουν όλα τα αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα φτωχοποίησης και εξαθλίωσης.

Για ολόκληρη περίοδο μέσα στην κρίση, αυτές οι παρατάξεις του κυβερνητικού – εργοδοτικού συνδικαλισμού, δεν δίστασαν να υιοθετήσουν φασίζοντα και τυχοδιωκτικά  συνθήματα, όπως «έξω τα κόμματα από τα συνδικάτα», «έξω τα συνδικάτα από τους αγώνες», συνθήματα που έριξαν από κοινού αστικά κόμματα και οι φασίστες της Χρυσής Αυγής, στις πλατείες των αγανακτισμένων.

Σε όλα αυτά τα εκφυλιστικά φαινόμενα αντιτάχτηκε το ταξικό κίνημα εργαζόμενων και συνταξιούχων, συνδικάτα, ομοσπονδίες, εργατικά κέντρα που συσπειρώνονται με την ταξική γραμμή. Εμφανίζουν το κίνημα αυτό ως διασπαστικό, με σκοπό να υπονομεύσουν το ρόλο του και όλα αυτά επειδή ενοχλεί η γραμμή ταξικής πάλης, ο προσανατολισμός και η συσπείρωση εκατοντάδων σωματείων και συνδικαλιστών, ενάντια στις επιδιώξεις των μονοπωλίων, των επιχειρηματικών ομίλων και εταιρειών, των πολιτικών κομμάτων  που τους εκπροσωπούν και της ΕΕ που την παρουσιάζουν ως μονόδρομο.

Το κίνημα αυτό μέρα με τη μέρα δυναμώνει, είναι κίνημα ελπίδας και ανατροπής με διακριτή μαχητική γραμμή, κόντρα στο συμβιβασμένο συνδικαλιστικό κίνημα. Είναι οργάνωση της ίδιας της εργατικής τάξης, εργαζόμενων και συνταξιούχων. Είναι συσπείρωση σωματείων με ταξική γραμμή πάλης, κόντρα στη ταξική συνεργασία και στην καπιταλιστική εκμετάλλευση των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων για να μπει φρένο στα μέτρα, αλλά ταυτόχρονα να ανοίξει ο δρόμος για μια άλλη κοινωνία.

Αυτός είναι ο λόγος που το κίνημα αυτό δέχεται τη λυσσαλέα επίθεση από το κεφάλαιο, την εργοδοσία και το συμβιβασμένο συνδικαλιστικό κίνημα.

Στο συνταξιουχικό κίνημα, οι συνταξιούχοι πρέπει να γυρίσουν την πλάτη στους συντεχνιακούς – διασπαστικούς συλλόγους της ΑΓΣΣΕ (Ενιαίο Δίκτυο Συνταξιούχων κλπ), που διευκολύνουν την υλοποίηση της αντεργατικής πολιτικής του ευρωμονόδρομου και των μονοπωλίων. Είναι οι ίδιοι που με διάφορα ιδεολογήματα, όπως εργασιακή ειρήνη και κοινωνικοί διάλογοι, αδρανοποίησαν τους εργαζόμενους και συνταξιούχους και διευκόλυναν την υλοποίηση της αντεργατικής – αντισυνταξιουχικής αντιλαϊκής πολιτικής με τα γνωστά αποτελέσματα.

Σήμερα αυτές οι δυνάμεις συνεχίζουν τον διασπαστικό ρόλο τους με στόχο να χτυπήσουν  την ΣΕΑ στην οποία συμμετέχει η Ομοσπονδία μας και η οποία συσπειρώνει χιλιάδες συνταξιούχους του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα όλων των κλάδων με τη γραμμή της ρήξης και ανατροπής.

Τα εκφυλιστικά χαρακτηριστικά του συνδικαλιστικού κινήματος, έχουν να κάνουν κυρίως με τον προσανατολισμό, το πλαίσιο και τη γραμμή πάλης, του συμβιβασμού και της ενσωμάτωσης. Της υιοθέτησης της στρατηγικής της ΕΕ και των μονοπωλίων, που όλες οι αστικές δυνάμεις και τα κόμματα εξουσίας στηρίζουν.

Με το νόμο 4331/2015 που τροποποίησε τον νόμο 1264/82 και ορίζεται υποχρεωτική η εφαρμογή της απλής αναλογικής και στο συνταξιουχικό συνδικαλιστικό κίνημα.

Οι διαφορετικές αντιλήψεις, η απλή αναλογική που προβλέπουν τα καταστατικά των μεγαλύτερων ομοσπονδιών και σωματείων της ΣΕΑ, δεν τους εμποδίζει από κοινού να οργανώνουν τους αγώνες και τους συνταξιούχους ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα και τους νόμους που ψηφίζουν στη Βουλή τα κόμματα του ευρωμονόδρομου και των μονοπωλίων.

Το ταξικό συνταξιουχικό κίνημα σαφώς δεν μπορεί να κάνει απεργία, όμως το προηγούμενο διάστημα αυτοτελώς, αλλά κι σε συντονισμό με το εργατικό και λαϊκό κίνημα έδωσε το στίγμα του με μαζικές μάχες ενάντια στα μέτρα, απαιτώντας δυναμικά την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών. Στάθηκε απέναντι στο μαύρο μέτωπο της ΕΕ – ΔΝΤ – Κυβέρνησης, όλων των αστικών δυνάμεων και των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών δυνάμεων που μάχονται λυσσαλέα για την ικανοποίηση ξένων προς τα συμφέροντα των συνταξιούχων αναγκών, των συμφερόντων της πλουτοκρατίας.

Είναι αυτό το κίνημα που αν δεν ήταν στο προσκήνιο τα μέτρα θα ήταν ακόμα πιο επώδυνα.

Αυτός ήταν και ο λόγος που η δήθεν αριστερή κυβέρνηση στις 3/10/2016 αντιμετώπισε την δυναμική πορεία μας προς το Μέγαρο Μαξίμου με χημικά. Η ενέργεια αυτή εξόργισε τους συνταξιούχους, έβγαλε περισσότερους στον δρόμο και στις 15 του Δεκέμβρη, περνώντας το κίνημα στην αντεπίθεση, επέβαλε την απόφασή του να φθάσει στο πρωθυπουργικό μέγαρο και να επιδώσει τα αιτήματά του στον πρωθυπουργό, με το σύνθημα «η τρομοκρατία δεν θα περάσει, του λαού η πάλη θα την σπάσει».

Απόψεις όπως, «οι συνταξιούχοι το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να συμμετέχουν σε καμιά πορεία διαμαρτυρίας και εκεί να αντιμετωπίσουν τα καπνογόνα, ακόμη και βιαιοπραγίες και την άρνηση των κυβερνώντων», ταυτίζονται με την αντιδραστική προπαγάνδα που προσπαθεί να εκφοβίσει τους συνταξιούχους, να βάλει φρένο στην αγωνιστική διεκδίκηση των αιτημάτων.

Το μαχητικό κίνημα των συνταξιούχων τέτοιες απόψεις τις πετάει στα σκουπίδια και δηλώνει:

 Δεν υποχωρούμε κλιμακώνουμε τη δράση μας και απαιτούμε:

• Αποκατάσταση όλων των απωλειών και κεκτημένων.
• Κοινωνική ασφάλιση για όλους (υγεία-πρόνοια-συντάξεις)
• Κατάργηση όλων των αντιλαϊκών αντισυνταξιουχικών νόμων.

 Την κρίση να πληρώσει η πλουτοκρατία

Στην πρόσφατη εκλογοαπολογιστική Συνέλευση του Συνδέσμου μας, η ΕΚΣΔΗ βγήκε ενισχυμένη. Ενισχυμένος βγήκε και ο Σύνδεσμός μας, με την συσπείρωση και τη συμμετοχή πολύ περισσότερων νέων μελών, για το δυνάμωμα της ταξικής πάλης των συνταξιούχων.

Από χρόνια ο Σύνδεσμος έχει υιοθετήσει την Απλή Αναλογική. Το διαίρει και βασίλευε είναι για σωματεία σφραγίδες.

Ο Σύνδεσμός μας έχει φτάσει τα 2500 μέλη, δέχεται την πολυφωνία, τις διαφορετικές απόψεις.

Ο Σύνδεσμος όμως συσπειρώνει τους συνταξιούχους, λόγω κυρίως του ταξικού του προσανατολισμού.

 Δεν υποχωρούμε, δυναμικά διεκδικούμε τα δικαιώματά μας.

Το Δ.Σ.