Αυτό αποδείχτηκε με τη μουσική παράσταση –ο όρος συναυλία είναι στενότερος στη συγκεκριμένη περίπτωση- που έδωσε η Άλκηστη Πρωτοψάλτη στο Χώρο Τεχνών της Βέροιας.
Αποδείχτηκε πως η ίδια και τα τραγούδια της αντιστέκονται στο χρόνο και την υποκουλτούρα που μας κατακλύζει, χάρη στην ποιότητά τους και πως αυτή η ποιότητα δικαιώνεται από το κοινό.
Η προπώληση όλων των εισιτηρίων, με αντίτιμο όχι χαμηλό, αλλά κυρίως η συμμετοχή του κόσμου στο δρώμενο, με πάθος μοναδικό, ήταν ελπιδοφόρο για το πού είμαστε.
Γιατί κάπου είμαστε μπερδεμένοι, καθώς οι λέξεις και οι ιδέες έχουν χάσει το περιεχόμενο και τη σημασία τους και βαδίζουμε, όπως οι ήρωες του Σεφέρη, «στα σκοτεινά»…
Η χθεσινή βραδιά, λοιπόν, ήταν μια βραδιά που χάρισε το λυτρωτικό αίσθημα της πληρότητας, μετά από μια ουσιαστική μέθεξη.
Νιώσαμε τυχεροί, όσοι ήμασταν εκεί, γιατί λίγες φορές έχεις την ευκαιρία να δεις το πλήθος και το πάθος να συνυπάρχουν.
far
Μπορείτε να διαβάσετε για τη μουσική παράσταση που δόθηκε απο την Πρωτοψάλτη στη Βέροια εδώ
