“Χριστούγεννα ξανά… Ειρήνη στον κόσμο” / γράφει η Ειρήνη Δασκιωτάκη

Δεκέμβριος…

Κλείνει ο κύκλος μιας χρονιάς ανελέητης για πολλούς ανθρώπους στη Γη…

Άβουλος ο χρόνος,  πορεύεται ακολουθώντας την προκαθορισμένη τροχιά, έρμαιο  του ανθρώπου, του κακού ανθρώπου, που του προσδίδει ιδιότητες και χαρακτηρισμούς…

Χειμώνας, κρύο, παγωνιά,  χειμώνας του γκρίζου, του λευκού, της ηλιόλουστης θαλπωρής που κάποιες φορές αποδυναμώνεται σε έναν ήλιο με δόντια…

Δεκέμβριος ο Άσπρος, ο Χιονιάς και ο Χριστιανάρης.

Οι μέρες μικραίνουν, μέχρι την αναμονή του φωτός…

Μέχρι την τροπή του ήλιου, δηλαδή μέχρι το Χειμερινό Ηλιοστάσιο.

Αρχίζει να μεγαλώνει η μέρα μετά τις 22 Δεκεμβρίου, αλλά στη λαϊκή μας παράδοση, κουρασμένοι οι άνθρωποι από το μεγάλο σκοτάδι της νύχτας βιάζονται…

Από τις 9 Δεκεμβρίου, της Αγίας Άννας, η μέρα, λένε, παίρνει ανάσα.

Από του Αγίου Σπυρίδωνος (12 Δεκεμβρίου) η μέρα μεγαλώνει σπυρί – σπυρί και μέχρι τα Χριστούγεννα γίνεται μία ολόκληρη ώρα.

Γι’ αυτό και το “Χριστός γεννάται, ώρα γεννάται.”

Αυτή η προσμονή του πολυπόθητου φωτός, εκφράζεται στους λαούς με διάφορα εθιμοτυπικά και παγανιστικά, που παρόλη την προσπάθεια της εκκλησίας να τα εξοστρακίσει, ως στοιχεία ειδωλολατρικά, αυτά δυνατά και προσηλωμένα στο παρελθόν αναβιώνουν σε όλη την Ευρώπη .

Οι φωτιές που ανάβονται στις πλατείες στη χώρα μας, και μυρίζει χειμωνιάτικη  μυρωδιά του κέδρου που τριζοβολάει και εξευμενίζει το κακό, η γιορτή του φωτός, στις 13 του Δεκέμβρη (Αγία Λουκία)και οι φωτιές που άναβαν την ημέρα του χειμερινού ηλιοστασίου στις σκανδιναβικές χώρες για να χαιρετήσουν την επάνοδο του ήλιου στο βόρειο ημισφαίριο…

Ακόμη, ακόμη και το φωτισμένο χριστουγεννιάτικο δέντρο, το πολυπόθητο φως προσμένει…

Να μεγαλώσει η μέρα να μας “γιατρέψει” ο ήλιος…

Χριστούγεννα…
Κοντοζυγώνουν!

Χριστός γεννάται

Χαρά στον κόσμο!

Θυμάμαι εκείνη την καταπληκτική σκηνή από την ταινία του Παζολίνι, «Το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο»

Οι αγραυλούντες ποιμένες…

Οι ποιμένες, πού έχουν σημαντική θέση στη γέννηση του Χριστού, είναι μία ανατροπή της καθεστηκυίας τάξης.

Στο γεγονός της γέννησης οι έσχατοι γίνονται πρώτοι.

Οι φτωχοί και οι άστεγοι θα είναι οι ήρωες του Χριστού σε όλη τη ζωή του εξάλλου .

Οι ποιμένες υποδέχονται πρώτοι τον Χριστό.

Οι ρόλοι αλλάζουν!

Και έστειλε ο Θεός άγγελον μέσα στη νύχτα και δόξα Κυρίου περιέλαμψεν αυτούς, και φοβήθηκαν πολύ…

Και ο άγγελος τους είπε να μη φοβούνται.

«Φέρνω σε σας χαρά μεγάλη και είδηση σπουδαία για όλο τον λαό, γιατί σήμερα γεννήθηκε  ο Χριστός, ο σωτήρας  σας…»

Και πήγαν στην Βηθλεέμ και σαν έτοιμοι από πάντα, 

υπακούοντας την προτροπή των αγγέλων, πηγαίνουν να  τα αναγγείλουν εκεί που πρέπει.

Να αναγγείλουν στη Μαρία και στον Ιωσήφ, όλα όσα είχαν δει κι ακούσει.

Οι βοσκοί ήταν οι πρώτοι που πληροφορήθηκαν για την ταυτότητα του παιδιού που γεννήθηκε  σε εκείνον τον στάβλο της Βηθλεέμ.

Είναι αυτοί που θα κοινοποιήσουν πρώτοι το γεγονός εκεί που πρέπει, χωρίς να διεκδικούν δόξα και φήμη…

Αστρική η απόσταση του σύγχρονου ανθρώπου από το νόημα αυτό της γέννησης του Θεανθρώπου…

Αυτού του ανθρώπου που υποδύεται ρόλους εκμεταλλευόμενος την άγνοια, τον φόβο, την αδιαφορία και με την επίκληση του Θεού με τον μανδύα του θεοσεβούμενου, εξιλεώνεται κατακτώντας την κολυμπήθρα του Σιλωάμ, και σκορπώντας χρυσόσκονη και ευχολόγια ανέξοδα, που δυστυχώς πιάνουν τόπο, σκορπίζει σκοτάδι νεκρικό και γίνεται  αδίστακτος δήμιος με τη βοήθεια του Θεού που επικαλείται!

Όσο κι αν θέλουμε να αποστασιοποιηθούμε, γιατί πρέπει να είμαστε χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι καταναλωτές αυτές τις μέρες, για να περάσουμε αυτές τις μέρες τις γιορτινές με προσωπική και οικογενειακή γαλήνη, τα νέα πυροδοτούν την ανασφάλεια,  τραυματίζουν τα όνειρα και πνίγουν τη χαρά…

Στη Γάζα εκτοπισμένοι ζουν σε μέρη που πλημμυρίζουν συχνά όταν βρέχει.

Όπου η αποχέτευση είναι κατεστραμμένη, και ανακατεύονται τα λύματα με το καθαρό νερό…

Τα παιδιά πεθαίνουν κατά δεκάδες από ασιτία και αρρώστιες…

Το Ισραήλ με τη βοήθεια του δικού του Θεού παίρνει άφεση αμαρτιών… Η Αφρική στενάζει στη φτώχεια και στους εμφυλίους.
Η φτώχεια χτυπάει και την Ευρώπη…

Η Ελλάδα σε μία από τις χειρότερες θέσεις.

Αμερικανοί κατάσχουν τα πετρελαιοφόρα της Βενεζουέλας με το πρόσχημα της ύπαρξης ναρκωτικών…

Εννοείται ότι το πετρέλαιο το διαχειρίζονται οι ίδιοι.

Στην Ευρώπη, οι ηγέτες της, παρακαλούν να μη σταματήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία.

Τόσες επενδύσεις στην άμυνα πρέπει να πιάσουν τόπο.

Να αναζωογονηθεί η πολεμική βιομηχανία…

Η Ευρώπη πάντοτε το δεξί χέρι της Αμερικής, μακάρι να μην την πατήσει κι αυτή τη φορά.

Ένα περιστατικό μεγεθύνει ακόμη περισσότερο τους κινδύνους για τους λαούς της περιοχής μας. Μία ιμπεριαλιστική σύγκρουση ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ και Ρωσίας είναι πιθανή.

Ουκρανικά drones έπληξαν για πρώτη φορά πετρελαιοφόρο του «σκιώδους στόλου» της Ρωσίας στα ύδατα της Μεσογείου, δυτικά- νοτιοδυτικά της Κρήτης!

Η Ελλάδα εμπλέκεται…

Δεν έχουν τελειωμό αυτά για τα οποία μπορεί να γράψει κανείς και συμβαίνουν

στην τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα, όπου η ανηθικότητα και ο κυνισμός, θεωρούνται αυτονόητα…

Όμως το φως του Δεκέμβρη, αντιστέκεται στις ψυχές των απλών ανθρώπων, που κρατάνε ακόμη και αντέχουν και βρίσκουν τρόπους να δείχνουν  αγάπη κι αλληλεγγύη,  ενισχύοντας την ελπίδα, τη χαρά και την αισιοδοξία…

Ει. Δα.

Καλά Χριστούγεννα!

Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί Γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία!

χρόνια πολλά!

–

Φαρέτρα