Γάζα: Ασφυκτικές οι πιέσεις προς τη Χαμάς και τις άλλες ομάδες για ουσιαστική συνθηκολόγηση. Όμως οι αντιστασιακές οργανώσεις πιστεύουν ότι το «σχέδιο Νετανιάχου διατυπωμένο από τον Τραμπ» θα δώσει διεθνή νομιμότητα στον ισραηλινό έλεγχο στη Γάζα, επιτρέποντας στο Ισραήλ «να επιβάλει μέσω των ΗΠΑ όσα δεν κατάφερε να πετύχει με τον πόλεμο».
Γιώργος Τσιάρας
Παράδοση ή εξόντωση ολόκληρου του πληθυσμού – αυτές είναι οι δυο «επιλογές» που επιτρέπει η αυτοαποκαλούμενη «διεθνής κοινότητα» στη Χαμάς και τις άλλες οργανώσεις της παλαιστινιακής αντίστασης στη Γάζα, καθώς εκπνέει από ώρα σε ώρα το τελεσίγραφο του Τραμπ για αποδοχή ή απόρριψη του δήθεν «ειρηνευτικού» σχεδίου του.
Οι πιέσεις προς την ηγεσία της Χαμάς και των άλλων αντιστασιακών ομάδων για ουσιαστική συνθηκολόγηση είναι ασφυκτικές, όμως χτες το απόγευμα ανώτερο στέλεχος της οργάνωσης δήλωσε στο BBC ότι, παρά τα τρομακτικά διλήμματα, η αντίσταση «είναι πιθανό να απορρίψει» το σχέδιο Τραμπ, υποστηρίζοντας –όπως άλλωστε έχουν κάνει και πολλοί ακόμα επιφανείς Παλαιστίνιοι– ότι αυτό «εξυπηρετεί τα συμφέροντα του Ισραήλ» και «αγνοεί τα δικαιώματα του παλαιστινιακού λαού». Συγκεκριμένα, ο αξιωματούχος είπε ότι η αντίσταση δεν έχει νικηθεί και άρα δύσκολα θα δεχθεί να παραδώσει τον οπλισμό της, να απελευθερώσει «με τη μία» όλους τους ομήρους, νεκρούς και ζωντανούς, που αποτελούν και το μοναδικό της διαπραγματευτικό χαρτί, και κυρίως να επιτρέψει την ανάπτυξη της αμφιλεγόμενης «Διεθνούς Δύναμης Σταθεροποίησης» (ISF) στη Γάζα στη θέση των ισραηλινών δυνάμεων, την οποία θεωρεί –και δικαίως– νέα μορφή κατοχής.
Το BBC συμπληρώνει πως, αν και η εξόριστη στο Κατάρ ηγεσία της Χαμάς «μελετά υπεύθυνα» τις προτάσεις Τραμπ, παρά την πρόσφατη απόπειρα δολοφονίας τους στην Ντόχα, ο στρατιωτικός διοικητής της μέσα στη Γάζα –μετά τον θάνατο των τριών αδελφών Σινουάρ–, ο Εζ αλ-Ντιν αλ-Χαντάντ, που έχει και τον τελευταίο λόγο για την τύχη των Ισραηλινών ομήρων, έχει σταματήσει να διαβουλεύεται με το εξωτερικό και σκοπεύει να πολεμήσει μέχρι τέλους. Ηδη η δεύτερη τη τάξει οργάνωση, η Ισλαμική Τζιχάντ, και δυο μικρότερες μικρότερες παλαιστινιακές φατρίες μαχητών στη Γάζα έχουν απορρίψει κατηγορηματικά το σχέδιο, υποστηρίζοντας ότι θα καταστρέψει τον «παλαιστινιακό αγώνα» και θα δώσει διεθνή νομιμότητα στον ισραηλινό έλεγχο στη Γάζα, επιτρέποντας στο Ισραήλ «να επιβάλει μέσω των ΗΠΑ όσα δεν κατάφερε να πετύχει με τον πόλεμο».
Και ο Νετανιάχου, πάντως, παρά τη δήθεν «συμφωνία», κάνει τα πάντα για να τορπιλίσει το νέο σχέδιο. Σε βίντεο που ανάρτησε μόλις γύρισε στην κατεχόμενη Παλαιστίνη, τονίζει ότι ο στρατός θα παραμείνει επ’ αόριστον στο μεγαλύτερο μέρος, καθώς του το… επιτρέπει το «σχέδιο ειρήνης». Και φυσικά επανέλαβε ότι το Ισραήλ δεν πρόκειται ποτέ να δεχτεί τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους. Μην ξεχνάμε ότι ο χάρτης που παρουσίασε η αμερικανική κυβέρνηση προβλέπει τη διατήρηση μιας «ζώνης ασφαλείας» στα σύνορα Γάζας – Αιγύπτου, το μόνο διεθνές πέρασμα για την ανθρωπιστική βοήθεια, είναι προφανές από τα λεγόμενα του Νετανιάχου ότι θα παραμείνει μέχρι νεωτέρας υπό ισραηλινό έλεγχο: άρα οι υποσχέσεις του Τραμπ για «πλήρη αποχώρηση των ισραηλινών δυνάμεων» και «αξιόπιστο δρόμο προς την παλαιστινιακή αυτοδιάθεση» είναι… παραμύθια της Χαλιμάς. Οπως σχολίασε εύστοχα και ο Παλαιστινιο-Αμερικανός πολιτικός αναλυτής Ομάρ Μπαντάρ, το σημείο αποτελεί από μόνο του ένα «δηλητηριώδες χάπι» καθώς «ουσιαστικά λέει ότι το Ισραήλ θα αποφασίζει μόνο του πότε μπορεί να νιώσει ότι θέλει να φύγει, κάτι που στην πραγματικότητα μπορεί να μη συμβεί ποτέ… Οι Παλαιστίνιοι καλούνται, για άλλη μια φορά, να ζήσουν ως αιχμάλωτος λαός υπό πλήρη και ολοκληρωτικό ισραηλινό έλεγχο, χωρίς καμία προοπτική να είναι ελεύθερος λαός στη χώρα τους».
«Διεθνείς εγγυήσεις»
Οπως και να ’χει, η ώρα της αλήθειας πλησιάζει για την παλαιστινιακή αντίσταση, που όπως φαίνεται προσπαθεί μάταια να βελτιώσει κάποια σημεία του σχεδίου του Τραμπ για τη Γάζα, κυρίως σε ό,τι αφορά τον αφοπλισμό και την εξασφάλιση «διεθνών εγγυήσεων» ότι το Ισραήλ θα αποχωρήσει πλήρως από τη Λωρίδα της Γάζας και ότι δεν θα υπάρχουν άλλες δολοφονίες εντός ή εκτός του θύλακα. Οπως είπε και ένας Παλαιστίνιος αξιωματούχος στο Reuters, «η αποδοχή του σχεδίου είναι καταστροφή, η απόρριψή του επίσης, υπάρχουν μόνο δύσκολες αποφάσεις εδώ – αλλά το σχέδιο είναι ένα σχέδιο του Νετανιάχου διατυπωμένο από τον Τραμπ. […] Η Χαμάς θέλει να τελειώσει τον πόλεμο και να τερματίσει τη γενοκτονία και θα απαντήσει με έναν τρόπο που θα εξυπηρετεί τα βασικότερα συμφέροντα του παλαιστινιακού λαού». Αλλος αξιωματούχος, που μίλησε στο AFP, είπε πως «η Χαμάς και τα άλλα κινήματα αντίστασης θέλουν άμεση κατάπαυση πυρός, για να σταματήσει η γενοκτονία, αλλά όχι με τίμημα έναν συμβιβασμό στις θεμελιώδεις εθνικές αρχές και αξιώσεις».
Μέσα στη φλεγόμενη από τους βομβαρδισμούς και πεινασμένη Γάζα, βέβαια, η απόγνωση είναι τόσο μεγάλη, ώστε πολλοί Παλαιστίνιοι βλέπουν την αποδοχή του σχεδίου ως τη μόνη οδό που απομένει για την επιβίωση του πληθυσμού παρά το ότι βλέπουν καθαρά τις παγίδες που περιλαμβάνει, διότι οποιαδήποτε άλλη επιλογή ισοδυναμεί με την ολοκληρωτική καταστροφή. Οπως είπε ο Παλαιστίνιος δημοσιογράφος Φάθι Σαμπάχ στο BBC, «αν η Χαμάς απορρίψει το σχέδιο –μακάρι όχι–, αυτό θα δώσει πράσινο φως στον Νετανιάχου να συνεχίσει τον πόλεμο με την υποστήριξη της Δύσης, καταστρέφοντας ό,τι έχει απομείνει από τη Γάζα… Ο λαός της Γάζας δεν αντέχει άλλο. Είναι κατεστραμμένος, εξαντλημένος, απελπισμένος. Θέλουν κατάπαυση του πυρός τώρα, όχι αύριο, με κάθε κόστος – ακόμα κι αν γνωρίζουν ότι το σχέδιο εξυπηρετεί τον Νετανιάχου και δεν αντανακλά τις προσδοκίες τους», πρόσθεσε.
Απομόνωση
Περιττό ίσως να πούμε, αντί επιλόγου, πως οι Παλαιστίνιοι έμειναν ακόμα μια φορά μόνοι τους, προδομένοι από τους δήθεν «αδελφούς τους». Προχτές, για παράδειγμα, οχτώ μεγάλες αραβικές και μουσουλμανικές χώρες (Αίγυπτος, Ιορδανία, Σαουδική Αραβία, Κατάρ, Εμιράτα, Τουρκία, Ινδονησία και Πακιστάν) επιβεβαίωσαν με κοινή ανακοίνωση «τη βούλησή τους να συνεργαστούν με θετικό και εποικοδομητικό τρόπο με τις ΗΠΑ και τα ενδιαφερόμενα μέρη για την οριστικοποίηση της συμφωνίας και τη διασφάλιση της εφαρμογής της […] με στόχο τον τερματισμό του πολέμου στη Γάζα». Κράτησαν, βέβαια, κάποιες διπλωματικές αποστάσεις, λέγοντας πως η τελική λύση πρέπει να σέβεται το διεθνές δίκαιο και τα δικαιώματα του παλαιστινιακού λαού – αλλά όλοι ξέρουμε πόση αξία (δεν) έχουν αυτά τα παχιά αλλά ανέξοδα λόγια. Και το ίδιο βέβαια ισχύει και για τους Ευρωπαίους, και ιδιαίτερα τους υποκριτές ηγέτες σαν τον Μακρόν και τον Στάρμερ, που ενώ πριν από λίγες μέρες αναγνώρισαν στα χαρτιά την παλαιστινιακή ανεξαρτησία, τώρα σπεύδουν ένας ένας να συνυπογράψουν το τελεσίγραφο Τραμπ…
–








































