Διακοπές στην Ιταλία: Στιγμές χαλάρωσης (με προστασία) σε Ισραηλινούς βετεράνους της Γάζας / γράφει ο Γιώργης-Βύρων Δάβος

Η τελευταία αποκάλυψη, ότι Ισραηλινοί στρατιώτες «αποθεραπεύονται» σε ιταλικά θέρετρα στη Σαρδηνία και τις Μάρκε (κέντρο) για να συνέλθουν και ξεκουράσουν τα χέρια και το μυαλό τους από τα τόσα γυναικόπαιδα που πέρασαν εν στόματι μαχαίρας στη Γάζα, έχει προκαλέσει μεγάλες αντιδράσεις. Γιατί δεν είναι μόνο που οι στρατιώτες του εβραϊκού κράτους παριστάνουν τους τουρίστες, αλλά από πάνω έχουν την προστασία της ιταλικής υπηρεσίας Μυστικών και Ειδικών Επιχειρήσεων (DIGOS). Μάλιστα, η DIGOS διατείνεται πως δεν είναι στρατιωτικοί, αλλά υπάλληλοι της Cellcom Israel.

Εν τούτοις, οι αποκαλύψεις είναι συντριπτικές. Οι «φιλοξενούμενοι», που είναι μεν ελεύθεροι να κινούνται, αλλά προστατεύονται από την αστυνομία, βρίσκονται στην Ιταλία στο πλαίσιο της διαδικασίας που στη στρατιωτική ψυχολογία αποκαλείται «αποσυμπίεση». Κάνουν διακοπές από τους βομβαρδισμούς της Γάζας, κατά προτίμηση σε μέρη ειδυλλιακά και γαλήνια, όπως η Ριβιέρα Κονέρο στην περιοχή Μάρκε και οι διάσημες τυρκουάζ παραλίες της Γκαλούρα στη Σαρδηνία.

Ωστόσο, οι διακοπές των Ισραηλινών «βετεράνων» δεν πέρασαν απαρατήρητες και προκάλεσαν διαμαρτυρίες: στις 31 Αυγούστου, μια ομάδα διαδηλωτών υποδέχτηκε μερικούς από αυτούς στο αεροδρόμιο της Όλμπια που έφτασαν από το Τελ Αβίβ, φωνάζοντας: «οι δολοφόνοι δεν είναι ευπρόσδεκτοι». Ο κόσμος έδειξε πως είναι αντίθετος στον «τουρισμό γενοκτονίας».

Αλλά και στις Μάρκε, στελέχη του «Κινήματος 5 Αστέρων» εξέφρασαν τον αποτροπιασμό τους, που «είμαστε ένας προορισμός διακοπών για όσους σκοτώνουν αμάχους και παιδιά», αντιδρώντας στο δημοσίευμα της εφημερίδας «Il Fatto Quotidiano», που αποκάλυψε ότι μεταξύ των προορισμών που επέλεξαν οι στρατιώτες του  ΙDF για αποσυμπίεση είναι αρκετές πόλεις στην περιοχή Μάρκε, συμπεριλαμβανομένων των σπηλαίων Φρασάσι και Σιρόλο. Μάλιστα, μεταξύ του 2024 και 2025 Ισραηλινοί στρατιώτες, συνοδευόμενοι από στελέχη της DIGOS, φέρεται να επισκέφθηκαν το Κονέρο και την Τζάνγκα, καθώς και τη Φιάστρα και τα βουνά Σιμπιλίνι.

Στη Σαρδηνία πάλι, περίπου εκατό μέλη του ισραηλινού στρατού διαμένουν στο Mangia’s Resort Curio Collections, του ομίλου ξενοδοχείων Hilton στη Σάντα Τερέζα ντι Γκαλούρα. Η αστυνομία διατείνεται πως είναι υπάλληλοι της Cellcom Israel. Είναι ελεύθεροι να κινούνται αλλά προστατεύονται από την DIGOS. Αλλά και μεταξύ του ‘24-’25 αρκετοί άλλοι είχαν φιλοξενηθεί στο Πόρτο Σαν Τζόρτζιο (στην επαρχία Φέρμο), φρουρούμενοι για λόγους εθνικής ασφάλειας.

Το μέσο κόστος του ξενοδοχείου  είναι 400-500 ευρώ τη βραδιά και διαθέτει 200 ​​κρεβάτια, τα μισά από τα οποία καταλαμβάνονται από μία μονάδα Ισραηλινών, ηλικίας μεταξύ 20 και 30 ετών. Η πόλη ονομάζεται Santa Reparata. Πηγή του ξενοδοχείου επιβεβαίωσε στο «Il Fatto» πως «δυστυχώς είναι Ισραηλινοί στρατιώτες», προσθέτοντας «είναι αυτοί για τους οποίους μιλάνε οι εφημερίδες». Όπως αναφέρει «έχουμε αστυνομία που φρουρεί συνεχώς την είσοδο. Τους προστατεύουν, αλλά προστατεύουν και εμάς. Κάποιοι συμπεριφέρονται καλά, άλλοι γίνονται ενοχλητικοί αφού πιουν. Φωνάζουν και προσβάλλουν, είναι αλαζόνες και δείχνουν εμφανή σημάδια άγχους. Δεν είναι συνηθισμένοι τουρίστες. Πηγαίνουν σε ομάδες σαν να ήταν ομάδα, προσέχουν ο ένας την πλάτη του άλλου. Κάθε βράδυ πηγαίνουν να πάρουν μπουκάλια για να πιουν αφού κλείσει το μπαρ. Τους αφήνουμε να κάνουν λίγο τη δουλειά τους, προσπαθούμε να αποτρέψουμε την κλιμάκωση της κατάστασης».

Μάλιστα ένας από τους «φιλοξενούμενος» παραδέχεται  ανοικτά ότι είναι στρατιώτης. Λέει ότι το όνομά του είναι Reuven και δηλώνει :

Εσείς στην Ευρώπη μιλάτε για γενοκτονία, αλλά δεν καταλαβαίνετε τι σήμαινε η 7η Οκτωβρίου για εμάς.

Οι Ισραηλινοί στρατιώτες αποφεύγουν να φορούν κιπά ή θρησκευτικά σύμβολα. Όταν μιλάνε δημόσια, χρησιμοποιούν αγγλικά.

Την Κυριακή 7 Σεπτεμβρίου, μια πορεία διαμαρτυρίας έφτασε στο θέρετρο της Σαρδηνίας. Υπήρξαν έντονοι διάλογοι με τους υπαλλήλους και τη διεύθυνση του ξενοδοχείου, από τους οποίους ζήτησαν να αποδείξουν ότι δεν πρόκειται για στρατιώτες. Η επίσημη εκδοχή που έχει δώσει η DIGOS, είναι πως πρόκειται για υπαλλήλους της  ισραηλινής Cellcom, η οποία έχει δημοσιεύσει και τις στάσεις του εταιρικού ταξιδιού αναψυχής της στη Σαρδηνία: τα οινοποιεία Surrau, τα νησιά Μανταλένα, και το Phi Beach Club.

Αντίθετα στις Μάρκε, η τοπική αστυνομία επιβεβαίωσε πως επρόκειτο για στρατιώτες: «Οι στρατιώτες του IDF στην Ιταλία προστατεύονται επειδή θεωρούνται ευαίσθητοι στόχοι». Σύμφωνα με την εφημερίδα «Il Messaggero», πρόκειται για «τουρίστες με ειδικές ανάγκες προστασίας της ιδιωτικότητάς τους». «Συστήνονται στους ξενοδόχους με πλασματικά ονόματα και μόνο την τελευταία στιγμή με τα πραγματικά τους ονόματα, κατά την εγγραφή», σύμφωνα με εξειδικευμένους ξεναγούς. Άλλες φορές, διαμένουν σε Airbnb Βρίσκονται στην Ιταλία επειδή θεωρείται φιλική και ασφαλής χώρα. Αλλά τώρα ο κίνδυνος είναι ότι ακόμη και αυτά τα μέρη θα μπορούσαν να γίνουν ευαίσθητοι στόχοι.

Η επιλογή της περιοχής Μάρκε δεν είναι τυχαία. Η περιοχή προσφέρει γραφικούς αλλά και πιο απομονωμένους προορισμούς από πόλεις τέχνης όπως η Ρώμη ή η Φλωρεντία: από τα σπήλαια Frasassi μέχρι τη Ριβιέρα Conero, μέχρι τις ιστορικές εβραϊκές κοινότητες Fermo και Porto San Giorgio. Σύμφωνα με αρκετές μαρτυρίες που συγκεντρώθηκαν στο πεδίο, οι ομάδες ταξιδεύουν διακριτικά, συνοδευόμενες από τοπικούς ξεναγούς και πράκτορες του DIGOS που διασφαλίζουν τη μέγιστη εμπιστευτικότητα, σε σημείο που τα πραγματικά τους ονόματα αποκαλύπτονται στους ξενοδόχους μόνο την τελευταία στιγμή.

Ο κύριος λόγος για αυτές τις διαμονές είναι η ανάγκη αντιμετώπισης των ψυχολογικών επιπτώσεων του πολέμου. Τα στοιχεία που δημοσίευσε το ισραηλινό υπουργείο Άμυνας και αναφέρθηκαν από το πρακτορείο Nova στην Ιταλία είναι ενδεικτικά: πάνω από 64.000 Ισραηλινοί στρατιώτες λαμβάνουν προγράμματα ψυχιατρικής αποκατάστασης, περίπου 8.000 από αυτούς για διαταραχή μετατραυματικού στρες.

Το 2025, 16 αυτοκτόνησαν. Μόνο το 2023, τα προγράμματα ψυχοθεραπείας τριπλασιάστηκαν σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος, αγγίζοντας τουλάχιστον 6.500 στρατιώτες. Αλλά δεν πηγαίνουν όλοι για ανακούφιση σε κέντρα θεραπείας στην πατρίδα τους. Για ορισμένους, επομένως, η εναλλακτική λύση είναι οι οργανωμένες διακοπές στην Ιταλία, μακριά από τη σύγκρουση. Και οι Μάρκε από την πρώτη στιγμή αναδύθηκε ως κατάλληλος προορισμός, γιατί είναι μία περιοχή όπου διασταυρώνονται η ορθοδοξία, ο καθολικισμός κι ο εβραϊσμός. Από το 2021, η Περιφέρεια καθιέρωσε το «Εβραϊκό Δρομολόγιο των Μάρκε», το οποίο αναδεικνύει την τοπική εβραϊκή κληρονομιά σε 25 δήμους. Αυτό το πολιτιστικό πλαίσιο, αφενός, ενθαρρύνει τον θρησκευτικό διάλογο και την ανακάλυψη των ιστορικών ριζών. Αφ’ ετέρου, προσφέρει ιδιωτικούς χώρους ιδανικούς για αυτές τις οργανωμένες και γαλήνιες διακοπές. Μόνο που έχουν μία ιδιαιτερότητα: αυτοί οι Εβραίοι που χαλαρώνουν στη θάλασσα και τους ειδυλλιακούς λόφους των Μάρκε  είναι εκείνοι που, λίγες εβδομάδες νωρίτερα, συμμετείχαν σε στρατιωτικές επιχειρήσεις, κατά τη διάρκεια των οποίων κατακρεουργήθηκαν δεκάδες χιλιάδες άμαχοι και πολλά γυναικόπαιδα.

Πίσω από τούτη τη ρητορική του διαθρησκευτικού διαλόγου και της προώθησης των πολιτιστικών δεσμών, υποβόσκει  συγκεκριμένη αλλά σιωπηλή υποστήριξη προς τον ισραηλινό στρατό, ο οποίος επωφελείται από προγράμματα αποσυμπίεσης μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας και με μία θεσμική και διπλωματική προστασία, που εγγυάται ανωνυμία και εμπιστευτικότητα. Την ίδια στιγμή που ακόμη και στην ίδια την πατρίδα της, η εισηγήτρια του ΟΗΕ Φραντσέσκα Αλμπανέζει διώκεται και προγράφεται με σκληρές κυρώσεις γιατί αντιτίθεται στα αμερικανο-ισραηλινά σχέδια να μετατραπεί σε θέρετρο η Γάζα (χωρίς Παλαιστινίους).

Υπό το πρίσμα τούτο, η Ιταλία κι ιδιαίτερα η περιφέρεια Μάρκε και η Σαρδηνία μετατρέπονται σε ένα περιφερειακό μεν, αλλά πολύ σημαντικό, στρατιωτικό κέντρο για το Ισραήλ, αλλά και για την ευρύτερη γεωπολιτική δυναμική. Γίνεται γραμμή των μετόπισθεν του ισραηλινού στρατού, προσφέροντας στα στελέχη του κάλυψη και χαλάρωση, για να ξαναγυρίσουν δυνατοί στη μάχη. Την ώρα που χιλιάδες Παλαιστίνιοι στην πατρίδα τους υποφέρουν καθημερινά από τις συνέπειες της στρατιωτικής δράσης των συγκεκριμένων στρατιωτών. Κι η Ιταλία γίνεται, όχι πολιτιστικός φάρος και διαφωτιστής του ουμανισμού -που στη νέα του μορφή ξεκίνησε μάλιστα από εκείνα τα μέρη- αλλά ένας σιωπηρός, αλλά πολύ ενεργός και λειτουργικός, συνεργός ενός στρατού που όσο κι εάν προσπαθούν πολλοί να το αρνηθούν, διαπράττει συστηματικά μία γενοκτονία, τόσο ξένη από τις αξίες, που οι τόποι της «αποσυμπίεσης» των στρατιωτών του αναδύουν.