Ο Κώστας Αρώνης για το μέλλον της αρχιτεκτονικής σπουδής, το επαγγελματικό μέλλον, τα ενδιαφέροντα και την επιστημονική συνδρομή του αρχιτέκτονα

Συζητώντας με τον *Κώστα Αρώνη, Αρχιτέκτονα, Ζωγράφο και Εκπαιδευτικό για το μέλλον της αρχιτεκτονικής σπουδής, το μέλλον των αρχιτεκτόνων, τα γενικότερα ενδιαφέροντά τους, την ανάγκη της επιστημονικής συνδρομής τους σήμερα, καθώς και τον ρόλο της τεχνητής νοημοσύνης  στην Αρχιτεκτονική.

far

………

Κύριε Αρώνη, ζούμε σε μια εποχή που καινούρια επαγγέλματα εμφανίζονται, νέες ειδικότητες δημιουργούνται, νέες επιλογές και νέες κατευθύνσεις για τους μελλοντικούς μας νέους επιστήμονες! Ποιο είναι το μέλλον της αρχιτεκτονικής σπουδής; Θα χρειαζόμαστε στο μέλλον αρχιτέκτονες, τουλάχιστον με τη μορφή που τους χρειαζόμαστε σήμερα;

Κοιτάξτε. Σε διαλέξεις επαγγελματικού προσανατολισμού, μαθητές με ρωτούν αν έχει μέλλον ο τομέας της αρχιτεκτονικής. Κι εγώ απαντώ, πως μέλλον έχει ό,τι είναι χρήσιμο στον άνθρωπο. Κι ένας άνθρωπος χρήσιμος στην κοινωνία, πάντα θα αποτελεί ένα εξέχον μέλος της.  Οπότε εδώ πλέον δεν μιλάμε για επαγγελματικό μόνον μέλλον, αλλά για μια μελλοντική κοινωνική καταξίωση.

Η αρχιτεκτονική λοιπόν, εξ ορισμού, ήταν και είναι μια επιστήμη που καλείται να διερευνήσει και να βρει λύσεις ώστε να εξυπηρετήσει τις άμεσες βιοτικές ανάγκες του ανθρώπου, οπότε πάντοτε θα μας είναι χρήσιμη. Ο πρώτος άνθρωπος, φανταστείτε, στη μέση του πουθενά, αναζήτησε ένα κατακόρυφο στοιχείο της φύσης για να προφυλαχτεί από τον δυνατό άνεμο. Αμέσως μετά, έψαξε να βρει ή κατασκεύασε από τα υλικά που του παρείχε η φύση, ένα οριζόντιο στοιχείο, ώστε να προφυλαχτεί απ’ την βροχή. Κι ύστερα, σήκωσε τριγύρω του κι άλλα κατακόρυφα στοιχεία-τοίχους, ώστε το βράδυ, όταν κοιμάται, να μην κινδυνεύει να γίνει λεία των άγριων θηρίων που τον παραμόνευαν. Μια σπηλιά, αν υπήρχε εκεί κοντά, φαίνεται πως εξυπηρετούσε μια χαρά τις περισσότερες από τις παραπάνω ανάγκες.

Έτσι δημιουργήθηκε το πρώτο είδος “κατοικίας”. Ο διαμορφωμένος χώρος, δεν είχε ανοίγματα για θέα, δεν είχε ξεχωριστό δωμάτιο για να υποδεχτούν καλεσμένους. Κι επειδή το κρύο το βράδυ ήταν πολύ, ο χώρος ήταν επίτηδες μικρός, ίσα που να χωρούν μερικά κουρνιασμένα σώματα και να ζεσταίνουν με τη θέρμη τους και τις προβιές απ’ τα θηράματα, το ένα το άλλο.

Με την εξέλιξη των πολιτισμικών χαρακτηριστικών, κάθε καινούρια εποχή εισήγαγε νέους τρόπους ζωής, δημιουργώντας στον άνθρωπο νέες ανάγκες, για μια άνετη διαβίωση, για κοινωνική προβολή, για ευρύτερες συναναστροφές και για κοινωνικοποίηση. Επίσης για την εξυπηρέτηση του υπερπληθυσμού των μεγαλουπόλεων, όπου οι ευκαιρίες για επαγγελματική απασχόληση είναι περισσότερες και έτσι μοιραία παρατηρήθηκε ξαφνική μαζική μετακίνηση πληθυσμών, συνεπώς δημιουργήθηκαν αυξημένες ανάγκες στέγασης και διαμονής.

Είναι γενικά δεδομένο, πως οτιδήποτε καινούριο σχεδιάζεται να λειτουργήσει, θα πρέπει πρώτα να βρει τη στέγη και τον χώρο του.

Σε όλα αυτά τα κοινωνικά ζητήματα, η αρχιτεκτονική, καλείται να επινοήσει λύσεις.

Να εξυπηρετήσει τις βασικές ανάγκες, να δημιουργήσει κοινότητες με ίση ταξική συμμετοχή, να προλάβει την ανάπτυξη ρατσιστικών και απομονωτικών τάσεων και ρευμάτων ανάμεσα στις κοινωνικές ομάδες. Να διαχωρίσει τις χρήσεις της γης ώστε να διευκολυνθούν οι μετακινήσεις των ανθρώπων, από το σπίτι στον χώρο εργασίας, χωρίς να παρενοχλείται η περιοχή της κατοικίας με τις ηχητικές ή και ρυπογόνες οχλήσεις των βιομηχανιών και των εργοστασίων.

Η αρχιτεκτονική είναι ανθρωποκεντρική επιστήμη.

Και, ναι, είναι επιστήμη και όχι επάγγελμα.

Όλες οι επιστήμες, ανάλογα με το εύρος τους, παρέχουν τη δυνατότητα στους επιστήμονες του τομέα τους, επικεντρώνοντας σε ένα μέρος τους εύρους τους, να το αξιοποιήσουν επαγγελματικά για βιοπορισμό.

Είναι λοιπόν κατανοητό, πως όσο πιο μεγάλο είναι το εύρος της επιστήμης τόσο περισσότερες είναι οι δυνατότητες που παρέχει για επιλογή, ώστε αν κάποιος τομέας παρουσιάσει για ένα χρονικό διάστημα μια κάμψη και μια ύφεση, να μπορεί ο επιστήμονας να επιλέξει ένα άλλο ως επάγγελμα.

Και η αρχιτεκτονική, χαρακτηρίζεται ακριβώς από αυτό. Το μεγάλο εύρος θεμάτων και εφαρμογών.

Σε ποιες περιπτώσεις μάς είναι απαραίτητη η επιστημονική συνδρομή του αρχιτέκτονα;

Αρχιτέκτονες θα χρειαστούμε, για την πολεοδόμηση και την ρυμοτομία μιας περιοχής. Για τον λειτουργικό σχεδιασμό και την διαμόρφωση χώρων κοινωνικής εξυπηρέτησης. Αρχιτέκτονες θα σχεδιάσουν, τα κτίρια των πόλεων που μπορεί και να είναι, κατοικίες, αλλά και επαγγελματικοί χώροι και γραφεία, σχολεία, μουσεία, θέατρα, εμπορικά κέντρα, εκκλησίες, εργοστάσια, νοσοκομεία αλλά και φυλακές. Οι πλατείες, οι χώροι υπαίθριας αναψυχής και πρασίνου, τα στάδια και οι χώροι άθλησης. Όλα αυτά θα πρέπει να τα σχεδιάσουν αρχιτέκτονες, αλλά εκτός του σχεδιασμού, θα πρέπει να επιβλέψουν και την κατασκευή και την σωστή εκτέλεση του του συνολικού έργου.

Πέρα από αυτά, θα αναλάβουν την εσωτερική διαρρύθμιση και τη διακόσμηση των χώρων (κατοικιών είτε επαγγελματικών), τον σχεδιασμό της επίπλωσης.

Θα σχεδιάσουν έπιπλα ή και αντικείμενα για βιομηχανική παραγωγή (καρέκλες και καναπέδες, πιρούνια και μαχαίρια, ρούχα και παπούτσια, γιοτ και αυτοκίνητα).

Μπορούν, να ασχοληθούν πιο ειδικά, με το θέατρο και τη σκηνογραφία, έναν τομέα που επονομάζεται διεθνώς “η αρχιτεκτονική του εφήμερου”.

Εκ των πραγμάτων οι αρχιτεκτονικές προτάσεις, εμπεριέχουν και την γενικότερη εικόνα της μορφής του όγκου, αλλά και την επίδρασή που έχει αυτή στο ευρύτερο περιβάλλον. Ο χώρος των εικαστικών (ζωγραφική, περφόρμανς) είναι και αυτά στο πλαίσιο του ενδιαφέροντος ενός αρχιτέκτονα. Οι αρχιτέκτονες έχοντας εξασκηθεί μέσα από τη διαδρομή των σπουδών τους στο να αντιμετωπίζουν την φόρμα στην τρισδιάστατη μορφή της, έχουν ως εκ τούτου την ευχέρεια του να προτείνουν έργα τέχνης που μπορούν να  υπάρξουν ως τρισδιάστατες παρεμβάσεις στον περιβάλλοντα χώρο (γλυπτική, σκηνικές εγκαταστάσεις κλπ).

Αλλά και ο εκδοτικός χώρος παρέχει δυνατότητες και πεδίο δημιουργίας για τους αρχιτέκτονες εικαστικούς, πολλοί από τους οποίους αναλαμβάνουν την εικαστική υποστήριξη κειμένων, την εικονογράφηση βιβλίων κλπ.

Πάντα υπάρχει και ο τομέας της έρευνας, της συγγραφικής διαδρομής, και βέβαια της ακαδημαϊκής καριέρας ως καθηγητής σε ανώτατα και ανώτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα.

Πιστεύετε πως η τεχνητή νοημοσύνη, θα υποκαταστήσει σε κάποιον μικρό ή μεγαλύτερο βαθμό τους αρχιτέκτονες στο μέλλον;

Οι εξειδικευμένοι επιστήμονες σε διάφορους κλάδους, όπως η ιατρική ή η βιολογία, είχαν και παλιότερα στη διάθεσή τους, διάφορα ηλεκτρονικά εργαλεία, με τα οποία επεξεργάζονταν δεδομένα από έρευνες και από ιατρικές ανακοινώσεις, με σκοπό να εξάγουν κατά το δυνατόν ασφαλή ωφέλιμα για τον κλάδο τους (και για την κοινωνία) συμπεράσματα. Η τεχνητή νοημοσύνη (ΑΙ), είναι ένα τέτοιο υπερεργαλείο. Ασφαλώς, οι νέοι επιστήμονες, γενικά, θα πρέπει να παρακολουθήσουν από κοντά τις εξελίξεις στον τομέα αυτόν, ώστε να μπορούν κάποτε να το αξιοποιήσουν προς όφελός τους. Στο χέρι τους είναι το αν θα αφήσουν την ΑΙ να τους υποκαταστήσει. Αν τεμπελιάσουν και αφεθούν σε εύκολες λύσεις και επιδιώξουν απλά την ευκολία τους, τότε η ΑΙ θα τους προσπεράσει. Αν αξιοποιήσουν την ευκολία αυτή, για πρόοδο  τεχνολογική, συνεπώς και αισθητική, αλλά και για λειτουργική εξέλιξη, τότε σε λίγα χρόνια θα παρακολουθούμε μια σειρά από καθημερινά θαύματα.

Ας μάθουμε λοιπόν στα παιδιά μας να μην τεμπελιάζουν και να μην βάζουν ως στόχο ζωής τους το εύκολο χρήμα. Ας τους εμφυσήσουμε την φιλοδοξία να είναι χρήσιμοι στους συνανθρώπους τους, όποια κατεύθυνση κι αν διαλέξουν. Αν τα καταφέρουν, σίγουρα θα λύσουν και το οικονομικό τους ζήτημα, όμως πάνω από όλα  θα απολαμβάνουν την κοινωνική εκτίμηση για την κοινωνική τους προσφορά. Τίποτα το μεγάλο, δεν γίνεται εύκολα. Αλλιώς θα το έκαναν όλοι, οπότε δεν θα ήταν πια μεγάλο. Ας τα εκπαιδεύσουμε λοιπόν στο να προσπαθούν και να δουλεύουν.

Να ευχηθώ καλή χρονιά σε όλα τα παιδιά, και καλή επιτυχία στους φετινούς υποψήφιους.

……………….

(Η πρώτη φωτογραφία από παλιότερη έκθεσή του στην γκαλερί Παπατζίκου στη Βέροια)

………….. 

Ο *Κώστας Αρώνης Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη.
Σπούδασε αρχιτεκτονική, στην Πολυτεχνική Σχολή του A.Π.Θ.
Zει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη και στην Βέροια
ως αρχιτέκτων, σκηνογράφος, σκιτσογράφος, ζωγράφος και εκπαιδευτικός στα δύο δικά του καλλιτεχνικά εργαστήρια.

Έχει πραγματοποιήσει πολλές ατομικές και έχει πάρει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής και κόμικς, στην Eλλάδα και Διεθνώς..

Συμμετείχε με το σκηνογραφικό του έργο, στις BIENALLE της Θεσσαλονίκης και της Pώμης, ενώ ως σκηνογράφος συνεργάζεται με το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος.

Έργα του, έχουν δημοσιευτεί σε πολλά περιοδικά στην Eλλάδα και το εξωτερικό.

Kάνει εικονογραφήσεις για περιοδικά και βιβλία. Συνεργάστηκε με το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, καθώς και με ιδιώτες Έλληνες και ξένους εκδότες..

Διετέλεσε επί οκτώ έτη Διευθυντής Ακαδημαϊκής Ποιότητας στη Σχολή ΑΚΤΟ Θεσσαλονίκης.

Είναι μέλος του Συλλόγου Kαλλιτεχνών Eικαστικών Tεχνών Bορείου Eλλάδος (ΣKETBE).

Είναι μέλος του Συλλόγου Ζωγράφων Θεσσαλονίκης & Β. Ελλάδας

Εκπροσωπεί με έργα του την Ελλάδα, στην πτέρυγα Βαλκάνιων καλλιτεχνών στην Εθνική Πινακοθήκη της Σόφιας.

Έργα του εκτίθενται σε κρατικές, δημοτικές και ιδιωτικές συλλογές.

Έργα του εκτίθενται στο διαδίκτυο.

Είναι μέλος της Εταιρίας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης.

Tο 2001 εκδόθηκε το πρώτο και το 2005 το δεύτερό του βιβλίο με διηγήματα από τις εκδόσεις IANOΣ.

Το 2010 εκδόθηκε το τρίτο βιβλίο του από τις εκδόσεις ΓΡΑΦΗΜΑ.

Το 2021 εκδόθηκε το Τέταρτο βιβλίο του, ένα μυθιστόρημα, από τις εκδόσεις ΙΑΝΟΣ..

Φαρέτρα