βιβλιοκριτική: Γιώργος Παπαδάκης “Ο ταχυδρόμος” / γράφει ο Διονύσης Διαμαντόπουλος

Ομολογώ πως ο Γιώργος Παπαδάκης, ως λογοτέχνης, ήταν σχεδόν άγνωστος σε μένα. Και ο μόνος λόγος που πήρα στα χέρια μου το έργο του με τίτλο «Ο ταχυδρόμος» ήταν το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος που απέσπασε το 2019.

Όμως, ο χαμηλόφωνος λυρισμός του συγγραφέα σε κερδίζει από την πρώτη κιόλας σελίδα και προσωπικά με ξάφνιασε ευχάριστα όσο λίγα μυθιστορήματα. Η ιδιαίτερη πλοκή, η δυνατή γραφή με την καθαρή και στοχαστική γλώσσα, οι ψυχολογικές περιγραφές των ηρώων, οι αναπάντεχες ματαιώσεις, η υπαρξιακή κρίση του βασικού πρωταγωνιστή και η διαρκής ανατροπή που στο τέλος φτάνει στη λυτρωτική κορύφωσή της, συνθέτουν ένα στοχαστικό και βαθιά ανθρώπινο μυθιστόρημα.

Με τη σιωπή, σε πολλά σημεία του έργου, να μιλά πιο ηχηρά από τις λέξεις, δεν θα ήταν υπερβολή να ισχυριστεί κανείς πως «Ο ταχυδρόμος» του Γιώργου Παπαδάκη συνιστά ένα φιλοσοφικό σχόλιο για την αποξένωση, την υπαρξιακή μελαγχολία, την ανθρώπινη ανάγκη για επικοινωνία και τη διακριτική αξιοπρέπεια του απλού ανθρώπου.

Αξίζει να το διαβάσετε!

……………..

Φαρέτρα