Τιμήθηκε η Αλκμήνη Γαλανοπούλου Μπεμπέτσου σε μια εκδήλωση – αφιέρωμα στην προσωπικότητα και τη δράση της

Σε μια εκδήλωση, που αφιερώθηκε στην Αλκμήνη Γαλανοπούλου Μπεμπέτσου, τιμήθηκε η εκπαιδευτικός, η πρόσκοπος η συνιδρύτρια του Λυκείου Ελληνίδων Βέροιας, μια γυναίκα που και στην 10η δεκαετία της ζωής της είναι όρθια και δυναμική.

Η εκδήλωση ήταν ιδέα του δικηγόρου και προσκόπου Δημήτρη Τόλιου και υποστηρίχτηκε από το Λύκειο Ελληνίδων Βέροιας.

Ο Δημήτρης Τόλιος, δικηγόρος και πρόσκοπος, αφού ευχαρίστησε τα ΜΜΕ της πόλης για την υποστήριξή τους, έδωσε το λόγο στον ιδιοκτήτη του μαγαζιού, που φιλοξενούσε την εκδήλωση, τον κ. Λάκη Θυμιόπουλο για έναν σύντομο χαιρετισμό στο τιμώμενο πρόσωπο, που ο ίδιος γνώριζε πολύ καλά.

“Η Βέροια χάνει τους παλιούς εραστές της και τις ερωμένες της, αλλά δεν αναπαράγει άλλους. Χάνει και τις εικόνες της. Μόνο στους πίνακες του Βαφείδη και του Σωζερίδη μπορεί να την συναντήσει πια κανείς.

Οι πολίτες της πρέπει να τιμώνται όσο ζούνε. Και η Ηρώ Αλκμήνη Μπεμπέτσου είναι μια απ’ αυτούς, μια πολίτης με άποψη. Θαύμασα τη σοφία των χρόνων της στη διατύπωση των αναμνήσεών της από τον  πόλεμο, τον τρόπο με τον οποίο αγωνίστηκε να φτιάξει το Λύκειο Ελληνίδων Βέροιας! Ένας άνθρωπος που ξέρει να αμβλύνει τα γεγονότα και την απολυτότητά μας!

Οι μαθητές της, βέβαια, τη θυμούνται για την αυστηρότητά της, αλλά ήταν αυστηρή με τους άλλους, αφού πρώτα απ’ όλα ήταν αυστηρή με τον εαυτό της. Αυτό προδίδει το βιογραφικό της αλλά και το ευθυτενές και γυμνασμένο σώμα της.”

Δίνοντας πληροφορίες ο Δημήτρης Τόλιος για την προσφορά της σε πολλούς τομείς στους οποίους συμμετείχε, προσφέροντας περίθαλψη των πληγέντων στη Μάχη της Νάουσας ή φυσιοθεραπεία σε παιδιά με πολιομυελίτιδα, εμπειρίες και δράσεις με το Λύκειο Ελληνίδων της Βέροιας, ζήτησε οι μνήμες της Αλκμήνης Γαλανοπούλου να καταγραφούν.

Ο πρώην Δήμαρχος της πόλης, ο Γιάννης Χασιώτης στη συνέχεια είπε γι αυτήν:

“Δεν έχω ετοιμάσει λόγια. Εκείνο, όμως, το οποίο θυμάμαι από αφηγήσεις μεγαλυτέρων μου είναι πως στα μέσα του περασμένου αιώνα γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Βέροια μια πολύ όμορφη κοπέλα, έξυπνη, μαχητική, που ήξερε τι ζητούσε στη ζωή.

Τη συνάντησα το 1964, που την είχα καθηγήτρια, σε συνθήκες πολύ διαφορετικές από σήμερα. Μαθαίναμε γράμματ τότε! Τελειώνοντας το σχολείο το απολυτήριο είχε αξία, γιατί αντιπροσώπευε γνώσεις. Τώρα η φοίτηση στο σχολείο είναι ένα συμπληρωματικό κομμάτι σ’ αυτά που μαθαίνουν στο φροντιστήριο, μόνο και μόνο για να περάσουν στο Πανεπιστήμιο.

Όμως και το κλίμα ήταν διαφορετικό.  Απαγορεύσεις συνεχείς. Έτσι, σε τέτοιο κλίμα τη γνώρισα, όταν ετοιμάστηκα να φάω κι ένα χαστούκι απ’ αυτήν, γιατί ατάκτησα, βγάζοντας τα γυαλιά μου.

Δεν ήταν, όμως, μόνο καθηγήτρια. Έδωσε το χρόνο της για τη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς της πόλης μέσω του Λυκείου Ελληνίδων.” […]

Εκ μέρους των συναδέλφων της μίλησε η καθηγήτρια της Φυσικής Αγωγής και συγγραφέας Βασιλική Ελευθεριάδου Γαλάνη

“Τη θυμάμαι ως μαθήτρια, ως συνάδελφο στη συνέχεια και ως φίλη.

Μαθήτρια θυμάμαι το 1967. Ποδιά με 12 πιέτες,  χωρίς σινεμά, χωρίς γήπεδο, (για να μη μας βλέπουν οι ποδοσφαιριστές), σ΄εκείνην την εποχή έρχεται η κυρία Αλκμήνη, που αντικαθιστά τις φουφούλες και την Σουηδική Γυμναστική με την Ενόργανη.

Αυστηρή, τη φοβόμασταν, αλλά ήταν δίκαια και αυτό το κατάλαβα, όταν γίναμε αργότερα συναδέλφισσες και φίλες. Αγαπημένη μου Αλκμήνη, εσύ δε γέρασες, μεγάλωσες. Γερνάει κανείς, όταν παραιτείται κι εσύ δεν παραιτήθηκες ποτέ!

Θέλω, όταν μεγαλώσω να είμαι σαν κι εσένα.”

Κλείνοντας της αφιέρωσε ένα κείμενο για τους “όμορφους” ανθρώπους, με την ουσιαστική έννοια της λέξης.

Η Ελισάβετ Γεωργάκαρου, Πρόεδρος του Λυκείου Ελληνίδων, μίλησε για την Αλκμήνη έτσι:

“Σήμερα συγκεντρωθήκαμε, για να μιλήσουμε για μια πραγματική κυρία. Για μια δυναμική και πρωτοπόρο γυναίκα, που η προσφορά της στον Πολιτισμό και την Παράδοση είναι ανεκτίμητη. Ιδιαίτερα η συμβολή της στο Λύκειο Ελληνίδων της Βέροιας υπήρξε καθοριστική.

Το 1980 με το όραμα και την αφοσίωσή της πρωτοστάτησε στην ίδρυση του Λυκείου, αναλαμβάνοντας διάφορους ρόλους στο Διοικητικό Συμβούλιο. Πρόεδρος και Αντιπρόεδρος, ακούραστη πάντα, με δημιουργία πολλών τμημάτων, πολιτιστικών εκδηλώσεων και εμπλουτισμού της ιματιοθήκης.

Αφοσίωση στην παράδοση που ενέπνευσε πολλές γενιές να συμμετάσχουν ενεργά στη διατήρηση της πολιτιστικής μας ταυτότητας.

Η κ. Αλκμήνη αποτελεί ζωντανό παράδειγμα αφοσίωσης και αγάπης για την Παράδοση. Η παρουσία της και η ενέργειά της εμπνέουν όλες εμάς, για να συνεχίσουμε το έργο, που εκείνη ξεκίνησε με τόσο πάθος.

Το Λύκειο Ελληνίδων Βέροιας,  στην πολιτιστική ζωή της πόλης εδώ και 45 χρόνια, μόλις απέκτησε και δική του στέγη, όπου ετοιμάζεται έκθεση λαογραφικού υλικού, την 1η Ιουνίου, που θα ανοίξει την πόρτα του για τον κόσμο.

Ανεκτίμητη η προσφορά της κ. Αλκμήνης. Το έργο της αποτελεί φωτεινό φάρο για όλους μας. Θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μας σ’ αυτήν, που διανύει την 10η δεκαετία της ζωής της, φεύγοντας από το Λύκειο ως Επίτιμος Πρόεδρος με ψηλά πάντα το κεφάλι.”

Στη συνέχεια η Ιουλία Μπουλασίκη μίλησε για τα χρόνια του Οδηγισμού.

“Τη γνώρισα στο 3ο Γυμνάσιο Βέροιας ως μαθήτρια. Κυρία! Αυστηρή, τελειομανής και απαιτητική, απαιτητική πρώτα απ’ όλα με τον εαυτό της. Τίμησε την Εκπαίδευση, αλλά τη γνώρισα καλύτερα μέσα από τον Οδηγισμό. Η ίδια εντάχθηκε στον Οδηγισμό το 1947, με Αρχηγό την Γιόλα Χατζηδημητρίου.

Γυναικεία υπόθεση ο Οδηγισμός μέχρι το 1987, γίνονται κατόπιν οι ομάδες του μεικτές. Η κ. Αλκμήνη ήταν η Αρχηγός μου. Δυναμική, αφιέρωνε τον προσωπικό της χρόνο εμπνέοντας και καθοδηγώντας τις νέες κοπέλες της πόλης.

Μας βοήθησε να ανακαλύψουμε τα ταλέντα μας και μας ενέπνευσε με τον εθελοντισμό της, κάνοντάς μας εξωστρεφείς και δυναμικές γυναίκες.

Ο Οδηγισμός είναι μια κοινότητα που προβάλλει αξίες φιλίας, συνεργασίας και κοινωνικής ευθύνης. Αλληλεγγύη, υπευθυνότητα και σεβασμός!

Μάθαμε ένα σωρό πράγματα μαζί της στα δίωρα που μας καθοδηγούσε.  Μας έμαθε την υπευθυνότητα και τη συνέπεια. Όταν τη συναντώ, πάντα θαυμάζω την ενέργειά της, ακόμη και σήμερα.”

Στη συνέχεια τον λόγο πήρε η Αλκμήνη Γαλανοπούλου Μπεμπέτσου αναφέροντας προσωπικές της αναμνήσεις με τη ματιά ενός 15χρονου παιδιού.

Ξεκινώντας από την οικογενειακή της ιστορία, με καταγωγή από την Ραιδεστό, μίλησε για την Μάχη της Νάουσας, όπου ως οδηγήτρια πήγε να βοηθήσει τους πληγέντες από τους συγκρούσεις.

Φρόντισαν οι Πρόσκοποι τραυματίες κι ανάμεσά τους και κάποιους αντάρτες, μέσα σε μια ατμόσφαιρα χάους.

Μιλώντας για τον Προσκοπισμό σήμερα και τότε, αλλά και για τα τότε φοιτητικά της χρόνια, μίλησε για τη γνωριμία της με τον Λάκη Μπεμπέτσο, τον άντρα της,  που τη στήριξε αργότερα σ’ όλες τις δραστηριότητές της. Άλλωστε σ’ αυτόν, τον Λάκη Μπεμπέτσο, αφιέρωσε η Αλκμήνη τη χθεσινή εκδήλωση!

Μιλώντας για την παροιμιώδη αυστηρότητά της ως γυμνάστριας, έθεσε το γνωστό της moto “αυστηρή πρώτα με τον εαυτό μου!”, προσθέτοντας γλαφυρές λεπτομέρειες και για την εποχή εκείνη της Εκπαίδευσης.

Μεγάλο μέρος της αφήγησης των αναμνήσεών της κράτησε η  ίδρυση του Λυκείου Ελληνίδων Βέροιας, μέσα από μεγάλη επιμονή μέχρι να στηθεί και φυσικά οι αγώνες αλλά και η ικανοποίηση που της έδωσε το Λύκειο με την προσφορά του στον Πολιτισμό και την Παράδοση του Τόπου.

far

Φωτογραφίες: faretra.info

…………………..

……….

Φαρέτρα