Μήπως πετάει ο γάιδαρος;

“Η επικράτηση σε μια κοινωνία ενός κλίματος διανοητικής σύγχυσης -σε βαθμό που να μην
έχει πια σημασία (ακόμα και στην επιστήμη) αν κάτι είναι σωστό ή λάθος- είναι
χαρακτηριστικό προολοκληρωτικών καταστάσεων.”
—
Με αφορμή τα αντιεπιστημονικά επιχειρήματα και παράλογα συμπεράσματα που ακούγονται στα ΜΜΕ για την πιθανότητα/δυνατότητα τα έλαια σιλικόνης να είναι η αποκλειστική αιτία
που προκάλεσε την πυρόσφαιρα στα Τέμπη, σταχυολογώ ορισμένα αποσπάσματα από το βιβλίο “ Ο ΚΥΚΛΟΣ – Επιστήμη και δημοκρατία σε ανήσυχους καιρούς” του καθηγητή κβαντικής φυσικής στο Τμήμα Φυσικής του Πανεπιστημίου Κρήτης Στέφανου Τραχανά.

“Πόσο ανυπεράσπιστος απέναντι σε κάθε είδους χειραγώγηση είναι ένας πολίτης που
βομβαρδίζεται συνεχώς -χωρίς αντίλογο- με πνευματικό καυσαέριο τέτοιου είδους.
Ώστε στο τέλος η στοιχειώδης διάκριση ποιοτήτων να του είναι αδύνατη.”

“Μια φυσική θεωρία μπορεί να χαρακτηριστεί σοβαρή μόνο αν κάνει απολύτως σαφείς και
δεσμευτικές προβλέψεις, με ορισμένες τουλάχιστον απ’ αυτές να είναι τόσο συγκεκριμένες ώστε να είναι διαψεύσιμες.”

“Το βάρος της απόδειξης πρέπει να πέφτει όχι σε αυτόν που αρνείται έναν εξωφρενικό ισχυρισμό, αλλά σε αυτόν που τον κάνει.”

“Η δυνατότητα να αποδειχθεί ψευδής ένας επιστημονικός ισχυρισμός είναι το ελάχιστα
αναγκαίο στοιχείο σοβαρότητάς του, αφού προϋποθέτει εκτός των άλλων και την #1
επιστημονική αρετή, που είναι βεβαίως η σαφήνεια.”

“Για την επιστημονικότητα ή μη μιας θεωρίας ή μιας άποψης εκείνο που έχει σημασία δεν
είναι η ορθότητά της, αλλά το να είναι σαφής κατ΄αρχάς και εμπειρικά ελέγξιμη αμέσως
μετά.”

“Επιστήμη και ψευδοεπιστήμη: Ποιός έχει την ευθύνη της απόδειξης; Αυτός που λέει ότι “ ο γάιδαρος πετάει” ή εκείνος που το αρνείται;”

—-

Φαρέτρα