“Το chat, το φιάσκο και το ρεσιτάλ διπροσωπίας” / γράφει ο Γιώργος Τσιάρας

Θα έμοιαζε με φαρσοκωμωδία, αν η πραγματική ιστορία πίσω της –ο βομβαρδισμός της μαρτυρικής Υεμένης από τις ΗΠΑ, που ξεκίνησε στις 15 Μαρτίου– δεν ήταν τόσο τραγική. Ο λόγος, φυσικά, για την απίστευτη διαρροή «αυτογκόλ» μιας απόρρητης, υποτίθεται, γραπτής συνομιλίας μεταξύ κορυφαίων αξιωματούχων της κυβέρνησης Τραμπ, που έσκασε προχθές σαν βόμβα στην Ουάσινγκτον και έκτοτε μονοπωλεί το πολιτικό ενδιαφέρον.

Ενα είναι το βέβαιο: οι μετασεισμικές δονήσεις από το «Signalgate», όπως βαφτίστηκε ήδη το νέο σκάνδαλο, σχεδόν «εξαφάνισαν» επικοινωνιακά τη νεα ρωσο-αμερικανική συμφωνία για μερική εκεχειρία μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας στη Μαύρη Θάλασσα που επιτεύχθηκε χθες στη Σαουδική Αραβία. Περιλαμβάνει δυνάμει εντυπωσιακές παραχωρήσεις από την Ουάσινγκτον, όπως την «αμερικανική υποστήριξη στην αποκατάσταση της πρόσβασης της Ρωσίας στην παγκόσμια αγορά γεωργικών προϊόντων και λιπασμάτων» και στη βελτίωση της πρόσβασης των ρωσικών εταιρειών και πλοίων σε λιμάνια και συστήματα πληρωμών για τη διεξαγωγή αυτών των συναλλαγών.

Είναι άραγε ένα πρώτο βήμα για άρση των κυρώσεων και άρα για πραγματική ειρήνη; Ας μην προτρέχουμε. Το Signalgate ξεκίνησε στις 11 Μαρτίου, όταν ο αρχισυντάκτης του περιοδικού The Atlantic Τζέφρι Γκόλντμπεργκ δέχτηκε απροσδόκητα μια ηλεκτρονική πρόσκληση από τον σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ Μάικ Γουόλτς για να συμμετάσχει σε μια «κλειστή» γραπτή συζήτηση στην πλατφόρμα Signal για την επικείμενη επίθεση στην Υεμένη. Στο chat συμμετείχαν ακόμη ο αντιπρόεδρος Τζέι Ντι Βανς, ο υπουργός Αμυνας Πιτ Χέγκσεθ, ο διοικητής της CIA Τζον Ράντκλιφ και αρκετοί άλλοι top αξιωματούχοι. Κι έτσι, ο Γκόλντμπεργκ έγινε μάρτυρας μιας απίστευτης στιχομυθίας, που ρίχνει φως στα πραγματικά συναισθήματα και τις σκέψεις όσων κυβερνούν την υπερδύναμη.

Η μαζική κατακραυγή από τους Δημοκρατικούς και οι εκκλήσεις για «καρατόμηση» των υπευθύνων περιστρέφονται γύρω από το γεγονός ότι παρουσιάστηκαν, λέει, απόρρητες λεπτομέρειες για τις επερχόμενες αεροπορικές επιδρομές: ακριβές χρονοδιάγραμμα επιχειρήσεων, κατάλογος στόχων και οπλικών συστημάτων. Προδοσία! Εγκληματική αμέλεια! Αλλά το πιο ενδιαφέρον σκέλος της κουβέντας ήταν άλλο: τα σχόλια των Βανς και Χέγκσεθ, που αποκαλύπτουν και την πραγματική «μενταλιτέ» της νέας κυβέρνησης.

Η «μενταλιτέ» των Βανς και Χέγκσεθ

Ο 40χρονος αντιπρόεδρος φάνηκε να διαφωνεί με τον βομβαρδισμό των Χούθι, χαρακτηρίζοντας την απόφαση «λανθασμένη» – όχι φυσικά γιατί σκέφτηκε τους φόνους εκατοντάδων αμάχων αλλά γιατί… σιχαίνεται τους Ευρωπαίους, για τη «διάσωση» των οποίων εκτιμά πως αποφασίστηκε η συγκεκριμένη επιχείρηση! «Απλά μισώ το ότι πρέπει να σώσω ξανά την Ευρώπη», έγραψε χαρακτηριστικά.

Ο Βανς εξήγησε μάλιστα πως ο πρόεδρος Τραμπ δεν έχει συνειδητοποιήσει πλήρως τις πιθανές συνέπειες της επίθεσης και ότι θα ήταν καλύτερο η επιχείρηση να καθυστερούσε για έναν μήνα ώστε οι ΗΠΑ να σιγουρέψουν πρώτα τα έμπρακτα ανταλλάγματα που θα αξιώσουν από τους πραγματικούς κερδισμένους, δηλαδή την Ευρώπη και την Αίγυπτο!

«Τι θα κάνουμε αν η Ευρώπη δεν ανταποδώσει;», αναρωτιέται ρητορικά, προσθέτοντας ότι «μόνο το 3% του εμπορίου των ΗΠΑ διέρχεται από τη Διώρυγα του Σουέζ. Το 40% του ευρωπαϊκού εμπορίου διέρχεται από εκεί». Και αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο αντιποίνων από τους Χούθι στις πετρελαϊκές εγκαταστάσεις της Σαουδικής Αραβίας, που θα μπορούσε να οδηγήσει σε σοβαρή αύξηση την τιμή του πετρελαίου.

Μαζί του σπεύδει να συμφωνήσει ο Χέγκσεθ, ο οποίος γράφει στο Βανς: «Συμμερίζομαι πλήρως την αποστροφή σου για τους τζαμπατζήδες [free-loading, έκφραση που παραπέμπει σε παράσιτα] Ευρωπαίους. Είναι αξιολύπητοι…» [pathetic], ενώ συμφωνεί ότι «ο κόσμος δεν ξέρει καν ποιοι είναι οι Χούθι» και «θα δυσκολευτεί να καταλάβει γιατί το κάνουμε αυτό».

Αλλά στη συνέχεια ο Χέγκσεθ υποστηρίζει την επίσημη γραμμή για επίθεση, λέγοντας ότι «πρέπει να στείλουμε ένα μήνυμα» και πως «ο Μάικ [Γουόλτς] έχει δίκιο, είμαστε οι μόνοι στον πλανήτη που μπορούμε να το κάνουμε».

Ναι, αλλά μήνυμα σε ποιον; Από την όλη συνομιλία προκύπτει ξεκάθαρα πως η Αμερική βομβάρδισε ξανά την Υεμένη όχι γιατί τη θεωρεί πραγματικό κίνδυνο για τα εθνικά της συμφέροντα, ούτε μόνο ως «δαμόκλειο σπάθη» σε βάρος του Ιράν για λογαριασμό των Ισραηλινών, κάτι που ξέραμε, αλλά και ως μοχλό εκβιασμού έναντι των «δήθεν συμμάχων της» Ευρωπαίων και Αιγυπτίων!

Όπλα στην Ευρώπη, Παλαιστίνιοι στην Αίγυπτο

Και βέβαια τα ανταλλάγματα που ζητά η Αμερική είναι γνωστά – από την Ευρώπη θέλει τη ραγδαία αύξηση των στρατιωτικών δαπανών και από την Αίγυπτο την ολοκλήρωση της προδοσίας των Παλαιστινίων με την καταναγκαστική «υποδοχή» εκατοντάδων χιλιάδων κατοίκων της Γάζας.

Το χειρότερο σε όλη αυτή τη σκοτεινή και αιματοβαμμένη ιστορία είναι πως το γεγονός-κλειδί, ότι δηλαδή οι Χούθι δεν έχουν κλείσει την Ερυθρά Θάλασσα για το κέφι τους αλλά ως αντίποινα για τη συνεχιζόμενη γενοκτονία στη Γάζα και ότι ο βασικός κερδισμένος από μια πιθανή ήττα των ανταρτών και «απελευθέρωση της ναυσιπλοΐας» δεν είναι η Ευρώπη αλλά το σιωνιστικό κράτος και η πολεμική μηχανή του Τελ Αβίβ, δεν αναφέρθηκε από κανέναν: ούτε στο «χαλαρό» chat ούτε στη συνέχεια από τους… ευαίσθητους Δημοκρατικούς, που ζητάνε τα κεφάλια των ενόχων.

Πάντως ο Τραμπ, μετά την (αναγκαστική) επαλήθευση των αποκαλύψεων από τις υπηρεσίες του, κάλυψε πλήρως τον Γουόλτς και τους άλλους, κάνοντας υποκριτικά λόγο για «glitch», δηλαδή κάτι σαν «τεχνική βλάβη».

Ο δε Χέγκσεθ επιτέθηκε προσωπικά στον Γκόλντμπεργκ μιλώντας για «απατεώνα και απαξιωμένο δημοσιογράφο», ενώ στα «τραμπικά» ΜΜΕ και κοινωνικά δίκτυα κυκλοφορήσαν αμέσως θεωρίες συνωμοσίας για μεθοδευμένη διαρροή από το «βαθύ κράτος» των ΗΠΑ, που θέλει, λέει, να εκτροχιάσει τη… φιλειρηνική πολιτική του Τραμπ στην Ουκρανία!

Πολλοί αναλυτές πιστεύουν πως η ζημιά που έγινε είναι ανεπανόρθωτη και ότι ο πανίσχυρος μέχρι χθες Γουόλτς αργά ή γρήγορα θα «καρατομηθεί», ενώ και ο Βανς με τον Χέγκσεθ δεν θα… καθαρίσουν εύκολα από αυτό το φιάσκο.

Οσο για τον Γκόλντμπεργκ, η αλήθεια είναι πως πρόκειται για έναν ακραίο νεοσυντηρητικό και φανατικά φιλοπόλεμο Αμερικανοεβραίο δημοσιογράφο, που κατά τη διάρκεια της πρώτης Ιντιφάντα (1987-93) είχε καταταγεί εθελοντικά στον ισραηλινό στρατό και υπηρέτησε ως δεσμοφύλακας σε στρατιωτικές φυλακές, όπου συμμετείχε μάλιστα σε συγκάλυψη άγριου βασανισμού Παλαιστίνιων κρατουμένων.

  efsyn.gr