Βέροια – Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης: Ένας ποιητής, ο Δημήτρης Παπαστεργίου, μια Λέσχη Ανάγνωσης, ένας μουσικοποιητικός “πλους”

Ο “Ακυβέρνητος Βιβλιόπλους” είναι μια Λέσχη Ανάγνωσης της Βέροιας με δεμένα τα μέλη της και με κοινά ενδιαφέροντα και στόχους που κάνουν αυτούς τους δεσμούς ακόμη μεγαλύτερους.

Χθες η Λέσχη γιόρτασε την Ημέρα της Ποίησης στο καφέ Beluga κουβεντιάζοντας πάνω στην καινούρια ποιητική συλλογή του Δημήτρη Γ. Παπαστεργίου “Αλήθειες και Μυθεύματα [24ώρες]”, εκδόσεις ΑΩ, με την υποστήριξη του βιβλιοπωλείου Ηλιοτρόπιο.

Η εκδήλωση είχε τον αυθορμητισμό της ζεστής παρέας, με κουβέντες, απόψεις, διάβασμα ποιημάτων από τη συλλογή που άρεσαν στον καθένα και με την παρουσία μουσικής, (όργανα και φωνές), που δημιουργούσε ανάλαφρα μουσικά ιντερμέδια.

Ο ποιητής Δημήτρης Παπαστεργίου, με τη γνωστή σεμνότητα που τον διακρίνει και ως ποιητή και ως άνθρωπο, αναφέρθηκε στη συλλογή του λέγοντας πως φέρνει στο φως κυρίως ποιήματα του 2017 με 2021 και χωρίζεται σε 4 ενότητες,

Έντονη σ’ αυτήν η διάθεση εξομολόγησης που καλύφθηκε με διάφορα μυθεύματα.

Η Σίσυ Γεωργοπούλου μίλησε για την παρουσία του ποιητή στη Λέσχη, που έφερε κάτι καινούριο και οι μουσικοί μπήκαν στο παιχνίδι με πρώτο τραγούδι μελοποιημένο ποίημα του Κώστα Βάρναλη με τους γνωστούς τελευταίους στίχους του “Αχ, πού ΄σαι νιότη που έδειχνες πως θα γινόμουν άλλος…”.

Οι μουσικοί ήταν: Η Σίσσυ Γεωργοπούλου – φλάουτο, η Φωτεινή Κανελλίδου – φωνή, ο Γιάννης Γεωργουδάκης – κιθάρα, μελοποίηση ποιημάτων ο Στέργιος Παζαρτζικλής (μέλος συγκροτήματος Μπαντιέρα) – κιθάρα, φωνή, ο Γιάννης Μπογιατζής (μέλος συγκροτήματος Μπαντιέρα) – κρουστά.

Ο Χρήστος Σκούπρας ξεκινώντας από τη γνωστή αγωνία και τον αγώνα του ποιητή να βρει τον δικό του δρόμο, διέτρεξε τις ενότητες της συλλογής καταγράφοντας τον πυρήνα της κάθε μιας.

Με εμβόλιμες μουσικές παρενθέσεις με εκφραστικές φωνές, όπως της Φωτεινής Κανελλίδου του Γιάννη Γεωργουδάκη και του Στέργιου Παζαρτζικλή, οι μελοποιήσεις έδωσαν άλλο χρώμα στην εκδήλωση με τη Βίκυ Παπατζίκου  να λέει για τη συλλογή:

“Η ποίηση μάς οδηγεί σε αλήθειες, καθώς μοναχική σκύβει στο περιβόλι των λέξεων. Η ποίηση του Παπαστεργίου είναι ωδή και οδύνη στα καθημερινά, ένας κήπος, όπου μέσα του όλα ευδοκιμούν.”

Στη συνέχεια πέρα από τρυφερά τραγούδια, που οι μουσικοί κατέθεσαν, υπήρξαν πολλοί που θέλησαν να διαβάσουν ποιήματα της συλλογής που τους συγκίνησαν, με ανάμεσά τους τον Γιάννη Γεωργουδάκη, την Έταμπελ Νιώπα και την Αμαλία Ραπτοπούλου.

Η βραδιά έκλεισε ολοκληρώνοντας το στόχο της, να είναι μια απλή, αυθόρμητη και τρυφερή κατάθεση στην ίδια την Ποίηση.

Φωτογραφίες: faretra.info

……………………..

……………….