Με τις ψήφους των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας, του ΠΑΣΟΚ αλλά και της Πλεύσης Ελευθερίας (!), εγκρίθηκε από την ολομέλεια της Βουλής η σύμβαση δωρεάς του Ιδρύματος «Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης», για τα Δημόσια Ωνάσεια Σχολεία.
Τα ΔΗΜ.Ω.Σ. θα υπάγονται διοικητικά στον οικείο Διευθυντή Εκπαίδευσης, και θα ακολουθούν το πρόγραμμα των Πρότυπων Σχολείων, το οποίο δύναται να προσαρμόζεται με απόφαση του υπουργού Παιδείας, μετά από εισήγηση της Διοικούσας Επιτροπής των Δημόσιων Ωνάσειων Σχολείων και γνώμη του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής. Στα ΔΗΜ.Ω.Σ. θα λειτουργούν επίσης «Όμιλοι» και «Σύνολα», των οποίων η παρακολούθηση είναι υποχρεωτική για τους μαθητές, και αφορούν είτε γνωστικούς τομείς, όπως τα μαθηματικά, την επιστήμη υπολογιστών, την ψηφιακή τεχνολογία, την περιβαλλοντική εκπαίδευση, την ελληνική και ξένη λογοτεχνία, κ.λπ., είτε τη δημιουργία και ερμηνεία καλλιτεχνικών έργων.
Στην εννεαμελή Διοικούσα Επιτροπή των Δημόσιων Ωνάσειων Σχολείων, η οποία θα έχει ως αρμοδιότητα, μεταξύ άλλων, τη μέριμνα για την εφαρμογή της εκπαιδευτικής πολιτικής, την επιλογή του Διευθυντή και των εκπαιδευτικών του Δικτύου, την εισήγηση στον υπουργό Παιδείας για την πιλοτική εφαρμογή στο Δίκτυο εναλλακτικών συστημάτων εκπαίδευσης κ.λπ., θα μετέχουν 4 μέλη που προτείνονται από το Ίδρυμα.
Αξίζει να σημειωθεί πως το διδακτικό προσωπικό θα επιλέγεται κατόπιν σχετικής προκήρυξης, με αξιολόγηση συγκεκριμένων κριτηρίων και προσόντων ενώ οι μαθητές επιλέγονται με εξετάσεις ή δοκιμασία δεξιοτήτων ή με συνδυασμό των δύο.
Τέλος, τονίζουμε πως το νομοσχέδιο ψηφίστηκε με τροπολογία της τελευταίας στιγμής που κατατέθηκε από το Υπουργείο Παιδείας λίγο πριν την ψήφισή του και στην οποία, μεταξύ άλλων, προβλέπονται τα εξής:
-
Εισάγεται κριτήριο εντοπιότητας για την τελική κατάταξη των μαθητών στα Δημόσια Ωνάσεια Σχολεία σε ποσοστό που θα κυμαίνεται κατ’ ελάχιστο από 40% έως 60%. του συνολικού αριθμού των εισακτέων του οικείου ΔΗΜ.Ω.Σ. Η εντοπιότητα θα καθορίζεται με βάση τον τόπο διαμονής των μαθητών σε σχέση με την έδρα του Δημοσίου Ωνασείου Σχολείου, προκειμένου να ενισχυθούν οι περιοχές γύρω από τα ΔΗΜ.Ω.Σ.
-
Διευκολύνεται η εισαγωγή στα Δημόσια Ωνάσεια Σχολεία για τα μικρότερα αδέλφια μαθητών και μαθητριών που ήδη φοιτούν στις εκπαιδευτικές μονάδες οι οποίες θα μετατραπούν σε ΔΗ.ΜΩ.Σ. Η σχετική ρύθμιση, η οποία θα ισχύσει για τα πρώτα δύο χρόνια, ισχύει και στα Πειραματικά Σχολεία και προβλέπει τη δυνατότητα εισαγωγής νεότερων αδερφών, ακόμα και αν δεν έχουν επιτύχει την απαιτούμενη βαθμολογία, μέχρι τη συμπλήρωση του ανώτατου αριθμού μαθητών.
-
Οι εκπαιδευτικοί και οι υποδιευθυντές των σχολείων που θα μετεξελιχθούν σε ΔΗ.ΜΩ.Σ. μπορούν να παραμείνουν στις θέσεις τους για δύο χρόνια, με τη διασφάλιση της οργανικότητας των θέσεων. Τους παρέχεται η δυνατότητα να παραμείνουν και μετά την πάροδο της διετίας, υπό την προϋπόθεση της επιτυχούς παρακολούθησης προγραμμάτων επιμόρφωσης. Επίσης, προβλέπεται μεταβατική περίοδος τετραετίας, ώστε οι διευθυντές, οι υποδιευθυντές και το διδακτικό προσωπικό να αποκτήσουν το αυξημένο προσόν πιστοποίησης επιμόρφωσης Β’ επιπέδου στις τεχνολογίες πληροφορίας και επικοινωνιών.
-
Από μόνη της η νέα -και όλο και πιο κανονικοποιημένη- εμπλοκή επιχειρηματικών κεφαλαίων στην Παιδεία υπήρξε η αφορμή για να ανοίξει ένας νέος κύκλος συζητήσεων και αντιπαραθέσεων μέσα στη Βουλή αλλά κυρίως μέσα στην κοινωνία, ενώ οι κινητοποιήσεις μαθητών, γονιών και εκπαιδευτικών παίρνουν όλο και πιο μαζικά χαρακτηριστικά.
Για τις μαζικές αντιδράσεις γονέων, μαθητών και καθηγητών
Το Κοσμοδρόμιο βρέθηκε σε κάποιες από τις κινητοποιήσεις των τελευταίων ημερών σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, συζήτησε με μαθητές για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα σχολεία και το γιατί η μετατροπή τους σε Ωνάσεια δεν πρόκειται να τα λύσει, επικοινώνησε με συνδικαλιστές καθηγητές, θέλοντας να δώσει φωνή στον αγώνα τους αλλά και κρίνοντας πως η άποψή τους θα μπορέσει να ρίξει φως στις πιο σκοτεινές και συνειδητά αποσιωπημένες και υποβαθμισμένες -από την κυβέρνηση- πτυχές του συγκεκριμένου νομοσχεδίου.
Ζητήσαμε από τον Νίκο Αβραμίδη, πρόεδρο της Α΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης, να μας περιγράψει τις επιπτώσεις που θα έχουν οι αλλαγές που προωθεί η κυβέρνηση για την καθημερινότητα και τη ζωή των μαθητών, των καθηγητών αλλά και της ίδιας της γειτονιάς της Ξηροκρήνης.
Υπενθυμίζουμε πως τα συστεγαζόμενα 12ο Γυμνάσιο και 16ο ΓΕΛ στη Β΄ Κοινότητα του Δήμου Θεσσαλονίκης, στην περιοχή δηλαδή της Ξηροκρήνης, βρίσκονται σε μία από τις πιο υποβαθμισμένες περιοχές του δήμου με ευάλωτο πληθυσμό, με μαθητικό δυναμικό που συχνά παρουσιάζει ιδιαίτερες εκπαιδευτικές ανάγκες για εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό (ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, ενισχυτική διδασκαλία, τμήματα υποδοχής και ένταξης). Όπως έχει ήδη καταγγείλει η Α΄ΕΛΜΕ με τις εν λόγω αλλαγές, δε θα απομείνει στην περιοχή κανένα ΓΕΛ για τα παιδιά που ζουν εκεί, ενώ το δεύτερο γυμνάσιο της περιοχής (30ο Γυμνάσιο, Ξυλάδικα) βρίσκεται σε πολύ μακρινή απόσταση, ενώ καταργούνται έτσι τα υφιστάμενα σχολεία της γειτονιάς, δημιουργώντας τεράστια ζητήματα για τα υπόλοιπα παιδιά που δεν θα επιλεγούν.
Ο πρόεδρος της Α’ ΕΛΜΕ σημείωσε πως «ουσιαστικά η ίδρυση αυτών των σχολείων στοχεύει σε έναν νέο ταξικό διαχωρισμό εντός της εκπαιδευτικής κοινότητας ενώ ταυτόχρονα αποσπά ένα κομμάτι από τη Δημόσια και δωρεάν Παιδεία. Επιπροσθέτως η ίδια η λειτουργία των συγκεκριμένων σχολείων διαχωρίζει τους μαθητές σε ‘άριστους’ και μη καθώς η εισαγωγή σε αυτά θα γίνεται με κριτήριο τις γνώσεις τους. Γνώσεις που προϋποθέτουν εντατικοποίηση ακόμα και από τις ευαίσθητες ηλικίες του δημοτικού αλλά και φροντιστήρια».
«Για εμάς λύση για τα προβλήματα της Παιδείας και των σχολείων είναι μία: Λιγότεροι μαθητές ανά τάξη, στελέχωση από την αρχή της χρονιάς, επαρκείς υλικοτεχνικές υποδομές» τόνισε ο Νίκος Αβραμίδης και συνέχισε καυτηριάζοντας, με αφορμή την περίπτωση της Ξηροκρήνης, την επιλογή της κυβέρνησης να λειτουργήσουν τα Ωνάσεια σχολεία σε λαϊκές γειτονιές:
«Πανελλαδικά τα σχολεία αυτά ανοίγουν σε υποβαθμισμένες γειτονιές. Τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα στην περίπτωση της Ξηροκρήνης, μια μεγάλη σε έκταση συνοικία η οποία έχει ουσιαστικά ένα λύκειο και 2 γυμνάσια. Από πέρσι είχαν βάλει μπρος τη συγχώνευση του 30ου με 12ο Γυμνάσιο, τότε άλλωστε είχε κάνει και την περιβόητη δήλωση η υφυπουργός Παιδείας, Δόμνα Μιχαηλίδου. Βέβαια στην πραγματικοτητα η Ξηροκρήνη ξεκινά από Λαγκαδά μέχρι τα ΚΤΕΛ. Και πλέον θα έχουμε μια τεράστια περιοχή με ένα μόνο γυμνάσιο, πολύ πιο μακριά από την περιοχή που μένουν τα περισσότερα παιδιά τα οποία θα αναγκαστούν να πάνε είτε προς τους Αμπελόκηπους είτε προς το κέντρο της πόλης. Είναι σημαντικό να αναφερθεί πως πολλοί μετανάστες και πρόσφυγες που αντιμετωπίζουν ήδη δυσκολίες, σύμφωνα και με διευθυντές σχολείων που ήρθαμε σε επαφή, θα αντιμετωπίσουν νέες δυσκολίες στο να μπορέσουν να παρακολουθήσουν την εκπαιδευτική διαδικασία στο σύνολό της, ενώ δεν έχουν λείψει και, ευτυχώς μεμονωμένα, σχόλια του τύπου ‘ήρθαν αυτοί και μας διώξαν, τώρα θα τους διώξουμε εμείς’.
Έχει ιδιαίτερη βαρύτητα να προσέξουμε και τις ασάφειες του πλαισίου που ψηφίστηκε καθώς σε αυτό δεν διευκρινίζονται τα όρια της εκάστοτε περιοχής, από την οποία θα φοιτούν παιδιά στα Ωνάσεια σχολεία σε ποσοστό 40% με 60%. Το παράδειγμα του ΕΕΕΕΚ Πυλαίας, 9 μαθητές του οποίου, μετά το κλεισιμό του, μεταφέρθηκαν στο ΕΕΕΕΚ Αγίου Αθανασίου είναι ενδεικτικό.
Στις εργασιακές σχέσεις έχουμε την κατάργηση των οργανικών θέσεων, χρειάζονται ιδιαίτερα προσόντα για να μπορέσει κάποιος να διδάξει σε αυτά τα σχολεία και δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο πως στην επιτροπή που θα αξιολογεί τους εκπαιδευτικούς θα υπάρχουν και 4 μέλη που θα ορίζονται από το Ωνάσειο.
Οι γονείς παρακολουθούν τις εξελίξεις αποσβολωμένοι, ο κόσμος νοιώθει εξαπατημένος από τον τρόπο που η κυβέρνηση έχει χειριστεί το θέμα και αντιλαμβάνεται το τί σημαίνει για τα παιδιά του αλλά και για την ίδια τη γειτονιά η εφαρμογή του συγκεκριμένου πλαισίου.
Οι πρώτες αντιδράσεις είναι θετικές. Οι μαθητές, οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί βρίσκονται σε συνεχείς κινητοποιήσεις και ακολουθούν τα πρόσφατα παραδείγματα αγώνων που έφεραν μικρές αλλά ουσιαστικές νίκες στη Θεσσαλονίκη: Την έγκριση ολιγομελών τμημάτων, το ότι δεν κατάφεραν να κλείσουν το Διαπολιτισμικό Γυμνάσιο και Λύκειο αλλά ούτε και το 89ο Δημοτικό, το ότι πολλές συγχωνεύσεις δεν έχουν πραγματοποιηθεί επειδή ακριβώς συνάντησαν απέναντι τους ένα κοινό μέτωπο γονέων, μαθητών και καθηγητών.
Γνωρίζουμε πως ο μόνος δρόμος είναι η συνέχιση του αγώνα για να αλλάξει αυτή η κατάσταση που επικρατεί στην Παιδεία και είμαστε αισιόδοξοι, βάσει όσων βλέπουμε, πως σύσσωμη η εκπαιδευτική κοινότητα έχοντας στο πλευρό της ολόκληρες γειτονιές, θα υπερασπιστεί τα σχολεία και τον Δημόσιο χαρακτήρα της Παιδείας.
Σε αυτή την κατεύθυνση η Ομοσπονδία Συλλόγων Γονέων & Κηδεμόνων Κεντρικής Μακεδονίας και η Α’ ΕΛΜΕ καλούν Συλλόγους, γονείς, εκπαιδευτικούς και μαθητές την Δευτέρα 3/2 στις 16.00 σε παράσταση διαμαρτυρίας στο δημοτικό συμβούλιο του Δήμου Θεσσαλονίκης».
Στη πανεκπαιδευτική διαδήλωση της Παρασκευής 31 Ιανουαρίου, συναντήσαμε και τη Σίσσυ Φραντζέσκου αντιπρόεδρο της Ε’ ΕΛΜΕ, στην περιοχή της οποίας ανήκουν το 6ο Γυμνάσιο και το 3ο Λύκειο Ευόσμου, τα οποία επίσης αναμένεται να μετατραπούν σε Ωνάσεια. Της ζητήσαμε να μας εξηγήσει τα ειδικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν ήδη μαθητές και καθηγητές στον Εύοσμο, να μας μιλήσει για τη στάση του Δήμου Κορδελιού-Ευόσμου που έχει ταχθεί υπέρ της σύμπραξης της κυβέρνησης και του Ιδρύματος Ωνάση, ενώ τη ρωτήσαμε για τις αλλαγές που αναμένονται για το εργασιακό καθεστώς των εκπαιδευτικών.
Η αντιπρόεδρος της Ε’ ΕΛΜΕ τόνισε:
Τα σχολεία μας, (που χτίστηκαν το 2003 με χρήματα από τη φορολογία των εργαζομένων) εκχωρούνται για 12 χρόνια σε ιδιωτική εταιρεία. Το Δημόσιο δίνει τζάμπα στους ιδιώτες κτήρια, προσωπικό (η μισθοδοσία των εκπαιδευτικών παραμένει στο Δημόσιο) αλλά και λειτουργικές δαπάνες (παραμένουν στους Δήμους). Ο ιδιώτης θα ξοδέψει (;) 160.000.000€ τα 12 χρόνια: Για ανακαινίσεις, υλικοτεχνική υποδομή και επιπλέον αποδοχές του προσωπικού λόγω αυξημένου ωραρίου. Φυσικά όχι με το αζημίωτο, αφού κάθε δωρεά του ωνάσειου εκπίπτει της φορολογίας ως το 40% του συνολικού του εισοδήματος. Σκοπός της ίδρυσης των σχολείων αυτών δεν είναι βέβαια η ‘αναβάθμιση των ευάλωτων περιοχών’, αλλά η υποβάθμιση των υπόλοιπων σχολείων της περιοχής. Διώχνουν μαθητές από τα σχολεία της γειτονίας τους. Οι μαθητές με μαθησιακές ανάγκες που φοιτούν στα τμήματα ένταξης του 6ου Γυμνασίου μένουν στον αέρα αφού το μοναδικό γυμνάσιο που έχει τμήματα ένταξης είναι μακριά και τα τμήματά του είναι γεμάτα. Τα όμορα σχολεία θα στοιβάζουν μαθητές σε 27άρια τμήματα, ενώ η πλειοψηφία των μαθητών θα εξοβελιστούν σε σχολεία άλλων Δήμων. Ταυτόχρονα θα θησαυρίσουν τα φροντιστήρια από το Δημοτικό.
Οι εκπαιδευτικοί χάνουν τις οργανικές τους θέσεις. Η διοικούσα επιτροπή των Ωνάσειων θα επιλέγει τους εκπαιδευτικούς βάση προσόντων, με συνέντευξη και διαρκή αξιολόγηση, με βάση τις επιδόσεις των μαθητών. Οι εργασιακές συνθήκες των εκπαιδευτικών, που θα αντιστοιχούν στη γαλέρα των ιδιωτικών, θα αποτελέσουν τον πιλότο για τη γενίκευσή τους σε όλους τους εκπαιδευτικούς. Η κατάργηση των στοιχειωδών εργασιακών δικαιωμάτων μας, της οργανικής θέσης, του ωραρίου, της διαφοροποίησης των μισθών δια μέσου των υπερωριών, της πρόσληψης και της παραμονής στη θέση εργασίας μετά από σκληρή αξιολόγηση είναι η άλλη όψη του νομίσματος των ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων.
Αλγεινή εντύπωση προκαλεί η στάση του δήμαρχου Κορδελιού-Ευόσμου, που αντί να συνταχθεί με μαθητές-γονείς-εκπαιδευτικούς, που τις τελευταίες μέρες έδωσαν ηχηρό μήνυμα κατά του κλεισίματος των δύο σχολείων, με συγκεντρώσεις και πορείες στον Εύοσμο, συμπεριφέρθηκε σαν κυβερνητικός εκπρόσωπος. Από την αρχή μέχρι και σήμερα επιχειρεί να εφησυχάσει την εκπαιδευτική κοινότητα χρησιμοποιώντας τα φαιδρά επιχειρήματα του υπουργείου. Μόνο μετά από τις κινητοποιήσεις και μόλις τη μέρα ψήφισης του νομοσχεδίου δέχθηκε εκπροσώπους καθηγητών και γονέων, μαζί με τον Περιφερειακού διευθυντή εκπαίδευσης. Από τη συνάντηση αυτή απέκλεισε την Ε΄ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης (το σωματείο των εκπαιδευτικών) και τα δεκαπενταμελή των σχολείων. Κάτω από την πίεση των μαζικών διαμαρτυριών μας, όρισε δημοτικό συμβούλιο, αλλά επιχείρησε και πάλι να αποκλείσει από τη συνεδρίαση όσους θέλησαν να την παρακολουθήσουν. Αυτή τη φορά δεν του πέρασε, το δημαρχείο άνοιξε για όλους τους πολίτες, για να ακούσουν πως η δημοτική αρχή υπερασπίζεται τα σχολεία για τους λίγους ‘άριστους’ και αναμασά την ακραία νεοφιλελεύθερη επιχειρηματολογία του Μητσοτάκη ότι οι ταξικές ανισότητες είναι φυσικό φαινόμενο .
Ως εκπαιδευτική κοινότητα απαντάμε: Ο αγώνας μας για να μην κατηγοριοποιήσουν σχολεία-μαθητές-εκπαιδευτικούς, για να μην τσακίσουν το δημόσιο και δωρεάν χαρακτήρα της παιδείας, τα μορφωτικά δικαιώματα όλων των παιδιών άλλα και τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών θα συνεχιστεί! Και θα νικήσει γιατί θα συνδεθεί με τους αγώνες όλης της κοινωνίας ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις όλων των δημόσιων αγαθών όπως η παιδεία, η υγεία, το νερό, οι μεταφορές.
Λέμε «όχι» στα Ωνάσεια που θα πετάξουν εμάς έξω
«Παγώσαμε… για να μην πω ότι ήμασταν σε σοκ», μας είπε η Ν. μαθήτρια της Β΄ Γυμνασίου στο 60ο Γυμνάσιο Κυψέλης, η οποία και λογικά σκέφτεται από τώρα πού και πώς θα είναι τα χρόνια της στο Λύκειο. «Γενικά αισθανθήκαμε στιγμιαία μια στενοχώρια και ότι θα χαθούν φιλίες. Με ποια λογική παιδιά από αλλού θα έρθουν στη γειτονιά μας για να φύγουμε εμείς; Γιατί να αλλάξουμε σχολείο; Είπαμε δεν είναι τέλειο αλλά για επτά ώρες την ημέρα εντάξει είναι, παλεύεται. Αν και αν γίνονταν λίγο πιο αναπαυτικές οι καρέκλες δεν θα πείραζε. Ας αλλάξουν τα μικρά και μετά βλέπουμε την πιο μεγάλη εικόνα».
Το σχολείο της Ν. έκανε κατάληψη μέχρι και τη Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου. Η κατάληψη σταμάτησε με επέμβαση της διεύθυνσης του σχολείου και την απειλή των απουσιών: «Οι καταλήψεις αν για κάποιο λόγο δεν συνεχιστούν, τότε είμαστε αποφασισμένοι και αποφασισμένες να πάμε σε αποχή από τα μαθήματα. Οι τάξεις θα αδειάσουν αλλά η αυλή θα είναι γεμάτη. Μετά την πρώτη ημέρα της κατάληψης το 60ο Γυμνάσιο Κυψέλης μαζί με το 15ο Λύκειο Κυψέλης κάναμε πορεία με κοινό πανό στους δρόμους της γειτονιάς μας. Μαζί μας ήταν και γονείς. Δεν λέμε ‘όχι’ στα Ωνάσεια. Λέμε ‘όχι’ στα Ωνάσεια που θα πετάξουν εμάς έξω».
Ιδιωτικοποίηση δια της πλαγίας, ταξικοί διαχωρισμοί, εντατικοποίηση
Ας συνοψίσουμε: Στην Παιδεία, και συγκεκριμένα στα σχολεία, η κατάσταση γίνεται όλο και χειρότερη και υπάρχουν τρομερές ελλείψεις σε γραφική ύλη, σε είδη καθαριότητας, σε υποδομές, σε διδακτικό προσωπικό. Τμήματα και ολόκληρα σχολεία κλείνουν και συγχωνεύονται και όλο και περισσότερα παιδιά στοιβάζονται στις τάξεις.
Αυτή η κατάσταση είναι αποτέλεσμα της πολιτικής της κυβέρνησης, αλλά και όλων των κυβερνήσεων των τελευταίων 15 χρόνων, που υποχρηματοδοτούν την Παιδεία (όπως και την Υγεία και την Κοινωνική Πρόνοια) την ίδια στιγμή που αυξάνουν σταθερά το ποσοστό του κρατικού προϋπολογισμού που καταλήγει στην καταστολή, στους εξοπλισμούς, στις υποχρεώσεις της χώρας στο ΝΑΤΟ.
Η ίδια κυβέρνηση που εφαρμόζει με ζήλο τη συγκεκριμένη πολιτική, βάζει από το παράθυρο ιδιωτικά κεφάλαια για να μπαλώσει τις τρύπες που η ίδια έχει δημιουργήσει. Επιλέγει στις περισσότερες περιπτώσεις, ιδιαίτερα υποβαθμισμένες περιοχές, λαϊκές γειτονιές όπου τα σχολεία βρίσκονται σε ακόμα χειρότερη μοίρα, για να πειραματιστεί.
Αρνείται να χρηματοδοτήσει τις ανάγκες ενός ποιοτικού και Δημόσιου συστήματος Παιδείας σε όλη τη χώρα, για όλα τα σχολεία, για όλα τα παιδιά, και διαχωρίζει εκ νέου τους μαθητές και τα σχολεία τους. Εντατικοποιεί τη διαδικασία της εκπαίδευσης, εισάγοντας τον θεσμό των εξετάσεων ακόμα και στις αρχές του Γυμνασίου, κάνει άνω κάτω τα προγράμματα εκατοντάδων οικογενειών αλλά και ολόκληρων γειτονιών με τη βίαιη αλλαγή σχολικού περιβάλλοντος που θα υποστούν οι μαθητές και με την μετακίνησή τους σε άλλα, πιο μακρινά, σχολεία και παραχωρεί βήμα-βήμα, όλο και μεγαλύτερο τμήμα των κοινωνικών αναγκών στη σφαίρα της περιβόητης «ιδιωτικής πρωτοβουλίας», των επιχειρηματικών συμφερόντων και των ιδρυμάτων τους.
Όσα ζούμε με τη σταδιακή υποβάθμιση, τον τεμαχισμό και την ιδιωτικοποίησητης Υγείας, των μεταφορών, των δημόσιων υποδομών και υπηρεσιών, ό,τι ζήσαμε στα Τέμπη, τα ζούμε και στην Παιδεία.
Αυτή η χώρα, μας δείχνει με κάθε τρόπο, πως χωράει όλο και λιγότερους, ενώ αυτοί που έχουν στα χέρια τους το τιμόνι της την οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στα βράχια.
Κι αν κάτι θέλουν να μας πουν οι κινητοποιήσεις μαθητών, καθηγητών και γονέων στην Κυψέλη, στον Κολωνό, στο Μενίδι, στο Πέραμα, στην Ξηροκρήνη, στον Εύοσμο είναι πως αποτελεί μονόδρομο της συλλογικής μας επιβίωσης η προσπάθεια όχι μόνο να αλλάξουμε πορεία, αλλά και να το πάρουμε στα δικά μας χέρια, πριν το καράβι βυθιστεί.
