Η αγάπη δε δίνει τίποτα παρά μόνο τον εαυτό της,
και δεν παίρνει τίποτα παρά μόνο τον εαυτό της.
Η αγάπη δεν κατέχει κι ούτε μπορεί να κατέχεται,
γιατί η αγάπη αρκείται στην αγάπη.
‘Όταν αγαπάς, δε πρέπει να λες “ο Θεός είναι στην καρδιά μου”, αλλά
“είμαι στην καρδιά του Θεού”.
Και μη νομίσεις ότι μπορείς να κατευθύνεις την πορεία της αγάπης,
γιατί η αγάπη, αν σε κρίνει άξιο, κατευθύνει εκείνη την πορεία σου.
Η αγάπη δεν έχει άλλη επιθυμία από την εκπλήρωσή της.
Αλλά αν αγαπάς κι είναι ανάγκη να έχεις επιθυμίες,
ας είναι αυτές οι επιθυμίες σου:
Να λιώσεις και να γίνεις σαν το τρεχούμενο ρυάκι
που τραγουδά τη μελωδία του στην νύχτα.
Να γνωρίσεις τον πόνο της πολύ μεγάλης τρυφερότητας.
Να πληγωθείς από την ίδια την γνώση σου της αγάπης.
Και να ματώσεις πρόθυμα και με χαρά
Να ξυπνάς την αυγή με φτερά στην καρδιά προσφέροντας ευχαριστίες
για μια ακόμη μέρα αγάπης.
Να αναπαύεσαι το μεσημέρι και να στοχάζεσαι την έκσταση της αγάπης.
Να επιστρέψεις σπίτι το σούρουπο, μ’ ευγνωμοσύνη στην καρδιά.
Και ύστερα να αποκοιμηθείς με μια προσευχή για την αγάπη που έχεις
στην καρδιά σου και μ’ έναν ύμνο δοξαστικό στα χείλη σου.
Kahlil Gibran, “Ο Προφήτης”
………………
