Αντιπολεμικό συλλαλητήριο ΚΚΕ: Ο χαιρετισμός της Αντισμήναρχου της Πολεμικής Αεροπορίας Αμαλίας Παπασωτηρίου
«Σήμερα βρίσκομαι ανάμεσά σας με βαθιά συγκίνηση, αλλά και αίσθημα ευθύνης, ως Ελληνίδα εν ενεργεία αξιωματικός της πολεμικής αεροπορίας. Αρκετά χρόνια πριν, έδωσα έναν όρκο στο λαό αυτής της χώρας: Να υπηρετώ και να υπερασπίζομαι την πατρίδα μου. Σ’ αυτή την πορεία βλέπω τους συναδέλφους μου να στέλνονται σε αποστολές που καμία σχέση δεν έχουν με την υπεράσπιση της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της πατρίδας μας. Ήρθε η ώρα να πω το “ως εδώ και μη παρέκει”!
Είναι άραγε πιο πατριωτικό να πολεμάμε με τα ελληνικά διακριτικά, κάτω από τη σημαία του ΝΑΤΟ και των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, εναντίον άλλων λαών με τους οποίους δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα, όπως έγινε στον πόλεμο κατά της Κορέας ή στον πόλεμο κατά της Γιουγκοσλαβίας και αλλού ή να μη συμμετέχουμε σε αυτόν; Να πολεμάμε εκεί που επιλέγει το ΝΑΤΟ για τα συμφέροντα που εκπροσωπεί ή να μη συμμετέχουμε;
Η συμμετοχή μας στους πολέμους τους δεν ταιριάζει ούτε σε μένα, ούτε στους συναδέλφους μου, ούτε σε κανέναν στρατευμένο νέο των ενόπλων δυνάμεων. Η ΝΑΤΟική σημαία είναι η σημαία των λύκων, που μπροστά στα συμφέροντα που εκπροσωπούν, τσαλαπατούν αδίστακτα την ανθρώπινη υπόσταση. Είναι βαμμένη με αίμα εκατομμυρίων αθώων αμάχων, γυναικών και παιδιών.
Εμείς έχουμε σημαία, είναι η ελληνική και είναι τιμημένη στους αγώνες του λαού μας, στον αγώνα για την αποτίναξη του γερμανικού ζυγού. Έναν αγώνα, όπου συμμετείχαν χιλιάδες στρατιωτικοί που συστρατεύθηκαν μαζί του στην εθνική αντίσταση.
Συντάσσομαι με τη θέληση του ελληνικού λαού και της νεολαίας, για υπεράσπιση της ακεραιότητας της πατρίδας μου με όποια θυσία και όποιο τίμημα αυτή η επιλογή μου απαιτεί.
Αρνούμαι να κάνω το ίδιο για τα συμφέροντα αυτών που σφαγιάζουν σήμερα το λαό της Παλαιστίνης και της Ουκρανίας, το λαό της Συρίας, του Ιράκ, της Γιουγκοσλαβίας, πριν κάποια χρόνια. Αυτές οι επεμβάσεις αποτέλεσμα είχαν εκατομμύρια θύματα, νεκρούς, τραυματίες, ξεριζωμένους, πολλά από τα οποία ήταν μικρά παιδιά και άμαχοι.
Κανείς από το λαό μας, τους αξιωματικούς και υπαξιωματικούς, άντρες και γυναίκες των ενόπλων δυνάμεων, τους στρατιώτες μας, δεν μπορεί να είναι περήφανος που συμμετέχει σε αυτά τα εγκλήματα.
Οι καθημερινές εξελίξεις δείχνουν ότι αυτός ο εφιάλτης δεν έχει τέλος, τα γεγονότα διαδέχονται το ένα το άλλο. Ήδη πέραν των μέχρι τώρα επικίνδυνων εμπλοκών της χώρας μας στον πόλεμο στην Ουκρανία, όλα δείχνουν ότι έχει ξεκινήσει η συζήτηση για αποστολή σε αυτό το μέτωπο ΝΑΤΟικών στρατευμάτων, άρα και ελληνικών.
Είναι μια εξέλιξη πολύ επικίνδυνη. Όλοι πρέπει να σταθούμε απέναντι σε αυτές τις ολέθριες επιλογές. Πριν λίγες ημέρες, απέπλευσε για το θερμό μέτωπο στην Ερυθρά Θάλασσα η φρεγάτα “Ύδρα”. Αναρωτιέμαι πόσοι από τους συναδέλφους μου, που επιβαίνουν σε αυτό το πλοίο, είναι αληθινά υπερήφανοι για τη συμμετοχή τους σε αυτή την αποστολή, για ποιων άραγε τα συμφέροντα όλοι αυτοί έχουν διαταχθεί να ταξιδεύουν στο χαμό.
Ως γυναίκα και μητέρα, κατανοώ απόλυτα τις μανάδες όλων αυτών των συναδέλφων. Εδώ και τώρα η φρεγάτα “Ύδρα” να επιστρέψει στα ελληνικά χωρικά ύδατα, κανένας στρατιωτικός έξω από τα σύνορα της χώρας.
Δηλώνω αντίθετη στην με οποιοδήποτε τρόπο συμμετοχή μου στην υλοποίηση, διευκόλυνση των εγκληματικών δραστηριοτήτων του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αρνούμαι να γίνω συνεργός στο αιματοκύλισμα των λαών, οπουδήποτε στον κόσμο σχεδιάζουν οι πραγματικοί τρομοκράτες, η κυβέρνηση των ΗΠΑ, τα επιτελεία του ΝΑΤΟ και τα διευθυντήρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Είμαι αντίθετη σε έναν τέτοιο πόλεμο. Δεν μου το επιτρέπει η συνείδησή μου να πορευτώ αλλιώς, δεν μου το επιτρέπει η συναίσθηση του χρέους μου απέναντι στην ίδια τη ζωή μου και τη ζωή των παιδιών μου, τις ρίζες μου που βρίσκονται άρρηκτα δεμένες με τα σπλάχνα αυτού του λαού, όπως και της συντριπτικής πλειοψηφίας των συναδέλφων μου. Αυτό από μόνο του με τοποθετεί στη σωστή πλευρά της ιστορίας. Βρίσκομαι στην ίδια πλευρά με χιλιάδες αγωνιστές που έδωσαν τη ζωή τους για να μην γίνει η χώρα μου πεδίο βολής φτηνό που ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι.
Γι’ αυτό σήμερα ο κάθε άνθρωπος ας αναρωτηθεί “κι εγώ τι έκανα για να εμποδίσω όλα αυτά τα πολεμοκάπηλα σχέδια που εξελίσσονται γύρω μας;” και αν πραγματικά ο καθένας μας επιλέξει τη θέση υπεράσπισης των συμφερόντων του λαού, αν όλοι οι τίμιοι άνθρωποι συνενωθούν, τότε θα διαφυλάξουμε την ειρήνη, θα υπερασπιστούμε την ευτυχία των παιδιών μας, την ευτυχία και την ευημερία των λαών. Σας ευχαριστώ».
