Ήρθαν, όμως, αλλιώς τα πράγματα. Οι αγρότες της Θεσσαλίας όχι μόνο δεν υποχώρησαν, αλλά όλο και περισσότεροι βγήκαν στον αγώνα, δίνοντας το σύνθημα για επέκταση της αγροτικής κινητοποίησης σε όλη την Ελλάδα. Κι αμέσως χιλιάδες τρακτέρ άρχισαν να βγαίνουν στους δρόμους σ’ όλη τη χώρα, στήνοντας μπλόκα από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη
Κανένα από τα κεντρικά ΜΜΕ – πλην ελαχίστων εξαιρέσεων όπως, π.χ., ο «Ριζοσπάστης» που είχε σχεδόν καθημερινή αναφορά – ασχολήθηκε μ’ αυτή την είδηση. Βλέπετε, μπορεί τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αγρότες της περιοχής να είναι πολλά, αλλά τα παραταγμένα στο δρόμο τρακτέρ τους ήταν λίγα.
Και τα ΜΜΕ δεν θα άφηναν κατά μέρος άλλες, ευρύτερης κατανάλωσης, ειδήσεις – όπως, για παράδειγμα, ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών, η δίκη Πισπιρίγκου, οι εξελίξεις στο σαρβάιβορ, η έκφραση ενδιαφέροντος διαφόρων «ινφλουέντσες» για τα προβλήματα των σκυλιών και των γατιών κ.ο.κ – για να προβάλλουν μια είδηση που αφορά στα προβλήματα κάποιων ξωμάχων της θεσσαλικής γης που, έτσι κι αλλιώς, είναι ξεχασμένοι απ’ το Θεό και τους ανθρώπους.
Αλλά, όταν τρακτέρ ξεκίνησαν να βγαίνουν και σε άλλες περιοχές της Θεσσαλίας, τα ΜΜΕ άρχιζαν, σιγά – σιγά, ν’ αλλάζουν τακτική και από το «μούγκα στη στρούγκα» να περνούν στο «λίγα και μετρημένα».
Στην αρχή το ’παιζαν αντικειμενικά σημειώνοντας ότι «πράγματι, οι αγρότες έχουν προβλήματα και καλώς διαμαρτύρονται». Βεβαίως, δεν έμπαιναν στον κόπο να αναφέρουν ποια ακριβώς είναι αυτά τα προβλήματα, πού οφείλονται και πώς μπορούν να λυθούν. Κάτι ψέλλιζαν για ζημιές που προκλήθηκαν από τις πλημμύρες στην αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή της Θεσσαλίας και για ακριβό αγροτικό πετρέλαιο και αγροτικό ρεύμα που ανεβάζουν το κόστος παραγωγής, φορτώνοντας, όμως, το πρώτο στο Θεό που έριξε πολύ νερό και το δεύτερο στην «εισαγόμενη ακρίβεια» που – όπως υποστηρίζουν – δεν πλήττει μόνο τους αγρότες, αλλά όλους τους Ελληνες και δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο στην Ελλάδα.
Κι όσο ο αριθμός των τρακτέρ που βρίσκονταν στους δρόμους παρέμεινε σε χαμηλά επίπεδα, τα ΜΜΕ εξακολουθούσαν την τακτική «λέγε κάποια γενικά, κρύψε τα πραγματικά». Ετσι εξυπηρετούσαν την τακτική της κυβέρνησης που ήθελε το αγροτικό θέμα να παραμένει στην αφάνεια, ή, εν πάση περιπτώσει, «στα χαμηλά», ευελπιστώντας ότι η αγροτική κινητοποίηση δεν θα προχωρούσε παραπέρα και οι αγρότες της Θεσσαλίας που είχαν ξεσηκωθεί θα γύριζαν απογοητευμένοι στα σπίτια τους. Φρόντισε, μάλιστα, να στείλει εξαρχής το μήνυμα πως είναι αποφασισμένη να μην ανεχτεί μια κινητοποίηση «εκτός των ορίων» που η ίδια θέτει , όπως δείχνει η άμεση και άγρια επιθετικότητα με την οποία τα ΜΑΤ αντιμετώπισαν τις πρώτες προσπάθειες των αγροτών της Καρδίτσας και της Λάρισας να βγουν στα οδοστρώματα των εθνικών οδών.
Ήρθαν, όμως, αλλιώς τα πράγματα. Οι αγρότες της Θεσσαλίας όχι μόνο δεν υποχώρησαν, αλλά όλο και περισσότεροι βγήκαν στον αγώνα, δίνοντας το σύνθημα για επέκταση της αγροτικής κινητοποίησης σε όλη την Ελλάδα. Κι αμέσως χιλιάδες τρακτέρ άρχισαν να βγαίνουν στους δρόμους σ’ όλη τη χώρα, στήνοντας μπλόκα από τον Έβρο μέχρι την Κρήτη.
Τώρα, τα ΜΜΕ αλλάζουν πάλι τακτική. Κι από το «απατηλό κανάκεμα» των αγροτών , προχωρούν, αργά, αλλά σταθερά, στην οργάνωση της επίθεσης εναντίον τους.
Στην αρχή σε ήπιο τόνο και με πλάγια μέσα. Να, όπως ο γνωστός και μη εξαιρετέος τηλεδικαστής του «MEGA» ο οποίος, μαζί με την συνεργάτιδά του που μεταφέρει καθημερινά, εν είδη κοντινών ανταποκρίσεων, τις θέσεις της Μεγάρου Μαξίμου και της Συγγρού, εξέφρασαν τη …μεγάλη στενοχώρια τους γιατί, λέει, οι αγρότες δεν είναι πανελλαδικά συντονισμένοι και στον αγώνα και στα αιτήματα και δεν υπάρχει ένας ενιαίος συνδικαλιστικός φορέας εκπροσώπησης των αγροτών με τον οποίο θα μπορούσε να συνδιαλλαγεί η .. καλόβουλη κυβέρνηση. Ξέρουν, βέβαια, τα κυβερνητικά φερέφωνα ότι οι αγωνιζόμενοι αγρότες και κτηνοτρόφοι σ’ όλη τη χώρα έχουν κοινά προβλήματα, κοινά αιτήματα και κοινούς αγωνιστικούς στόχους και πως υπάρχει πανελλαδικό όργανο που εκπροσωπεί όλους και είναι η Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων. Αυτή που χρόνια τώρα συντονίζει πανελλαδικά τις αγροτικές κινητοποιήσεις, έχοντας εξασφαλίσει την εκτίμηση και την εμπιστοσύνη της αγωνιζόμενης αγροτιάς.
Στον ίδιο αντιαγροτικό «ντορό» κινείται και ό έτερος Καπαδόκης του «MEGA» – αυτός που από τις πρώτες μεγάλες αγροτικές κινητοποιήσεις του 1995 μέχρι σήμερα ποτέ δεν σταμάτησε να κατηγορεί τους αγρότες υπερασπιζόμενος τις επιθέσεις εναντίον τους από τις εκάστοτε κυβερνήσεις – καθώς και τα «παιδιά του «SKAI» και των άλλων τηλεοπτικών καναλιών, όπως και της συντριπτικής πλειοψηφίας των ραδιοφωνικών σταθμών, των εφημερίδων και των ιστοσελίδων.
Είναι σίγουρο ότι όσο περνούν οι μέρες και η αγροτική κινητοποίηση θα επεκτείνεται και θα κλιμακώνεται οι δημοσιογραφικές επιθέσεις κατά του οργανωμένου αγροτικού κινήματος θα αυξάνονται και να πληθύνονται. Θα ξανακούσουμε τα παλιά και διαρκώς επαναλαμβανόμενα περί «υποκινούμενης από το ΚΚΕ κινητοποίησης», περί «αδίστακτων ταραξιών που κλείνουν τους δρόμους, προκαλώντας προβλήματα σε άλλους πολίτες», περί «τεμπελχανάδων που ξοδεύουν στα μπουζούκια τις επιδοτήσεις της ΕΕ και αρμέγουν συνεχώς το κράτος» κ.α.
Όμως, οι αγρότες «δεν μασάνε από τέτοια» και δηλώνουν αποφασισμένοι να πάνε μέχρι τέλους, έως ότου με τον αγώνα τους αναγκάσουν την κυβέρνηση να ικανοποιήσει τα δίκαια και ζωτικής σημασίας αιτήματά τους. Άλλωστε, άλλη επιλογή, άλλο δρόμο δεν έχουν…
