Κανείς δεν είπε πως ο κόσμος μας είναι αγγελικά πλασμένος. Κάθε τόσο γεγονότα απίστευτα για την αγριότητά τους μας συγκλονίζουν και μας κάνουν να αμφισβητούμε όλο και περισσότερο ό,τι πολυτιμότερο έχουμε, την ανθρωπιά μας.
Δε θα τα αναφέρουμε για μια ακόμη φορά. Όμως, όταν η διαστροφή ξεφεύγει από το πεδίο των ανθρώπων και μεταφέρεται στο πεδίο των ζώων, όταν μετατρέπεται σε μια άνευ προηγουμένου κακοποίηση της αθώας παρουσίας τους, τότε τα ερωτηματικά για τη διαστροφή αυτών των ανθρώπων μετατρέπονται σε φρίκη για το τι μπορούν τέτοιοι άνθρωποι να κάνουν.
Και παλιά, πριν από πολλά χρόνια, μικρά παιδιά βασάνιζαν ζώα, (θυμάστε τα τενεκεδάκια που έδεναν στις ουρές τους), παίζοντας ίσως έτσι κάποια απ’ αυτά, τώρα όμως οι βασανισμοί οδηγούν στο θάνατο και μάλιστα με κακοποίηση που έχει σαφή σεξουαλικό προσανατολισμό. Θύμα αυτής της πρωτόγνωρης διαστροφής ο Όλιβερ και τώρα το σκυλί στα Μέγαρα, η Μπουμπού, όπως φώναζαν το αδέσποτο… Με τον ίδιο τρόπο…
Κι αν ένας τέτοιος άνθρωπος φτάνει να κάνει κάτι τέτοιο σ’ ένα ανυπεράσπιστο και αδύναμο ζώο, τι μπορεί να κάνει σ ‘έναν άνθρωπο, όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν; Δε σημαίνει φυσικά ότι επειδή κακοποιεί ένα ζώο η πράξη είναι λιγότερο αξιόποινη!
Το θέμα είναι πόσο σκοτάδι μπορεί να κρύβει μια ψυχή και πόσοι άνθρωποι τέτοιοι, σκοτεινοί, κυκλοφορούν ανάμεσά μας… Ασφυξία…
far
……………..
(Η νεκρή σκυλίτσα, η Μπουμπού, όπως βρέθηκε στα Μέγαρα)
