-Θα κατέβω να καπνίσω το τελευταίο μισαδάκι, κοντά στο κοντολάκι, είπε .
Έπεφτε το βραδάκι, καιρός κρύος, ο Γράμμος δεν χαρίζεται σε κανέναν .
Τα νεύρα τσιτωμένα. Είχαν περικυκλώσει μια διμοιρία του εθνικού στρατού και περίμεναν το πρωί, να τους λιανίσουν …
Ανάμεσα στο κελάρυσμα του νερού,διακρίνει τη φωνή του πιο στενού παιδικού φίλου, του Τάκη του γεωπόνου, που υπηρετούσε σαν ανθυπολοχαγός την θητεία του… Δεν το πίστευε ..
-Μπράτιμε;.. Μπράτιμε Τάκη…έλα, ρε, εγώ είμαι ο Τάκης. Μόνος είμαι, έλα κατά το κοντολάκι .
Πηδά το κοντολάκι ο Τάκης στην αγκαλιά του Τάκη … Κλαίνε και αγκαλιάζονται
-Τι γίνεται, ρε μπράτιμε; Εδώ βρέθηκες ; Σας έχουμε κυκλωμένους,αύριο δεν θα ξεφύγει κανένας. Α, ρε Τάκη, εδώ ήταν η κακιά σου τύχη;
– Κάτσε να καπνίσουμε πέντε τσιγάρα
– Το τελευταίο μισαδάκι πριν το ρούφηξα
-Κάτσε
Γυρίζει πίσω του φέρνει καμιά εικοσαριά τσιγάρα, ψωμί, σταφίδες, μια κονσέρβα κι ένα ζευγάρι γάντια.
– Πεινάω, μπράτιμε…. και άρχισε να τρώει το ψωμί
-Α,ρε Τάκη, τι χάλια περνάμε;
-ΛΑΟΚΡΑΤΗ να με λες, αυτό είναι το όνομα μου
-ΛΑΟΚΡΑΤΗ και…..μην πω…
Θυμήθηκαν τα παιδικά χρόνια. Μαζί στο σχολείο, μαζί στο Γυμνάσιο στην Κατερίνη, συγκάτοικοι πάντα, μαζί μοιράζονταν τα καλάθια που έστελναν οι γονείς από το Λιτόχωρο,συγκάτοικοι στην Γεωπονική σχολή και οι δυο, μαζί πήραν πτυχίο να υπηρετήσουν τη γης ,τα ίδια κορίτσια κοιτούσαν,όλα μαζί σαν αδέρφια και τώρα ……
Ήταν τα καλύτερα παιδιά,τεφαρίκια του χωριού.
Ταχιά θε ναρθει η σφαγή ;
Καπνίζουν ασταμάτητα μέσα στην σιωπή.Δεν μιλούσαν, δε φεύγαν…..
Από πάνω έπεφταν τα φύλλα σαν τις ευχές από τις μανάδες τους…
Το αεράκι αναστεναγμός από τα κορίτσια που βάλαν στο μάτι και κείνες τους περίμεναν …
Θυμάσαι, ρε τ’ Άι Δημητριού στο χωριό που ήπιαμε όλο το γιοματάρι στο σπίτι σας ; Και ύστερα χαράματα φάγαμε δεκαπέντε αυγά στο δικό μας να στανιάρουμε;
Γελούσαν οι έρμοι Δημητράδες, ξεχνούσαν τι τους περίμενε το πρωί, μετά πάλι σιωπή, μούτοι και οι δυο…….
– Άκου, Τάκη…στις τέσσερις θα μαζευτείτε εκατό μέτρα από δω που είναι το πέρασμα, για να φύγετε βερεμικα ίσια κάτ….
Θα κρατώ εγώ την σκοπιά αυτή…. θα ‘ρθετε καταπάνω μου και θα λουφάξετε ,θ’ αρχίσω ν ανοιγοκλείνω τον αναπτήρα τέσσερις φορές. Στην τέταρτη θα σκαπετήσετε το κοντολακι. Ούτε μιλιά, ούτε τίποτα. Να γλιτώσετε …..
Έτσι κιέγινε…. Ο Τάκης, όταν οι άλλοι έφευγαν, κοντοζύγωσε τον ΛΑΟΚΡΑΤΗ και τον ακούμπησε στο ώμο
-Γεια σου, μπράτιμε, καλή αντάμωση!
Μετά από μισό χρόνο πιάσανε το ΛΑΟΚΡΑΤΗ και τον πηγαίνανε στου Παύλου Μελα. Δικαστηριο, φυλακή και εκτέλεση…
Η Μεταφορά από Λάρισα προς Θεσσαλονίκη.Αξιωματικός μεταφοράς ο ανθυπολοχαγός Τάκης ο Γεωπόνος .
Στη Λάρισα που βρέθηκαν του λέει
-Μπρατιμε, στο χελοποταμο, στο ποταμούλι ,θα σταματήσω .Όταν ξεκινήσω, θα πηδήξεις… Έχω κανονίσει να μην πουν τίποτα τα παιδιά, δυο θά ‘ναι … Στο χελοποταμο θα ρθουν να σε πάρουν, τράβα όπου νομισεις…
-Ευχαριστω, μπράτιμε .
Λεπτοκαρυά, στην καναδέζα ανέβηκε ένας Μάης. (Τα εγγόνια του τα είχα μαθητές στο γυμνάσιο της Λεπτοκαρυάς, εξαιρετικά παιδιά και μαθητές αγαπημένοι μου ….)
Μόλις περάσαν το Σταθμό Λιτοχώρου, ζήτησε ο Λαοκράτης να κατουρήσει και κατεβαίνει και ο Μάης, νόμιζε ότι θα φύγει; Ήξερε τίποτα; Τον πυροβολεί πισώπλατα και ο Λαοκράτης νεκρός ….
Ο Τάκης δεν μπορούσε να τον κάνει τίποτα το φονιά …
Προχώρησαν προς Κατερίνη, πέρασαν τον χελοπόταμο, που θα απελευθέρωνε τον μπρατιμό του ……..Όλα τελείωσαν για τους δυο ΔΗΜΗΤΡΑΔΕΣ
Έμεινε ο ένας, που έζησε ως τα βαθιά γεράματα, με αξιοσύνη, καλοσυνη και ευθύτητα και μολόγησε τα γεγονότα στο, ξενοδόχο το Θανάση, που μου τα αφηγήθηκε μπροστά στο γιατρό το φίλο μας, γύρω στα 1985
Στις εκλογές που εκλέχτηκε η Ένωση Κέντρου, κατέβηκε βουλευτής με την ΕΡΕ. Δεν εκλέχτηκ …όπως συμβαίνει με τους καλύτερους συνήθως.
Τότε θυμήθηκα το 1964 στα δέκα μου, στο Χωριό Πλατανάκια των Ποντίων,όπου τους έφτιαχνε τα υποδήματα ο μπαρμπα Τάσος, ο πατέρας μου… Ρώτησε ο μπαρμακωστας Σπυριδόπουλος, ο Δάσκαλος και Αρχηγός τους στο καφενείο του χωριού ..
-Αναστάσ’, τι θα ψηφίσουμε στις εκλογές;
-ΕΔΑ θα ψηφίσω
-Κείνος ο Γεωργούλης τι είναι στο το κέντρο;
– Πολύ καλό παιδί από το Λιτόχωρο, καλή οικογένεια,και αν ψηφίσετε ΕΡΕ, μην ψηφίσετε τον Παπαγεωργίου ψηφίστε τον Τάκη το γεωπόνο με τα φυτοφάρμακα που ψωνίζετε. Είναι λεβέντης ….
Για να λες, ξέρεις εσύ κάτι,αλλά εμείς βενιζελικοί όλοι,βλέπω να ψηφίσουμε Δημοπουλο,Γιωργουλη και οι περσοτεροι τον Μπούσιο…της ΕΔΑ.
-Μπαμπά, γιατί είπες ότι αυτός ο δεξιός γεωπόνος από το Λιτόχωρο είναι λεβέντης;
-Λεβέντης και ωραίος άνθρωπος …θα στο πω κάποτε το γιατί …
Ο αδερφός του ΛΑΟΚΡΑΤΗ βάφτισε το πρώτο παιδί Δημήτρη και όταν πάω στην Κατερίνη στον πεζόδρομο ,απόγονος του Δημήτρη του Γεωπόνου έχει μπαράκι που πάω πάντα όταν είμαι Κατερίνη με το ίδιο ποτό, καπταιν Μοργκαν και κόκα κόλα
– Έρχεσαι, αγόρι μου, στο Λιτόχωρο;
– Μπααα στο Βαρικό πάω,που έχουμε τα τριφύλλια. Εσείς από κει είσαστε; Πως σας λένε;
-ΛΑΟΚΡΑΤΗ
-Ωραίο όνομα
-Ναι ….σπάνιο! Το ‘χεις ξανακούσει;
-Όχι.
-Καλύτερα ……Πιάσε άλλο ένα, με ένα μόνο πάγο ……
Είναι μια από τις πολλές ιστορίες που μακάρι να έχω λαθέψει σε όλα. Τίποτα από αυτά να μην γινότανε, να γέμιζε ο τόπος εγγόνια και από τους δυο ΔΗΜΗΤΡΑΔΕΣ.
Πρώτα ΕΙΡΗΝΗ, μετά ΑΓΑΠΗ και μετά όλα τα άλλα, τα παραπανισια της κατανάλωσης!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΔΗΜΗΤΡΑΔΕΣ ΚΑΙ ΔΗΜΗΤΡΟΥΛΕΣ
…………………..
Αστέρης Γκέκας
…………………
(Λεπτομέρειες από μια αναθηματική μου στήλη με τίτλο
ΤΟ ΔΕΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ)
