[…] Στο μεταξύ η Ελλάδα ταξιδεύει ολοένα ταξιδεύει
κι αν «ορώμεν ανθούν πέλαγος Αιγαίον νεκροίς»*
είναι εκείνοι που θέλησαν να πιάσουν το μεγάλο καράβι με το κολύμπι
εκείνοι που βαρέθηκαν να περιμένουν τα καράβια που δεν μπορούν να κινήσουν
την ΕΛΣΗ τη ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ τον ΑΜΒΡΑΚΙΚΟ.
Σφυρίζουν τα καράβια τώρα που βραδιάζει στον Πειραιά
σφυρίζουν ολοένα σφυρίζουν μα δεν κουνιέται κανένας αργάτης
καμμιά αλυσίδα δεν έλαμψε βρεμένη στο στερνό φως που βασιλεύει
ο καπετάνιος μένει μαρμαρωμένος μες στ’ άσπρα και στα χρυσά.
Όπου και να ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει
παραπετάσματα βουνών αρχιπέλαγα γυμνοί γρανίτες…
το καράβι που ταξιδεύει το λένε ΑΓΩΝΙΑ 937»
…………………..
( Απόσπασμα από το ποίημα “Με τον τρόπο του Γ.Σ.” / Ποιήματα, Ίκαρος)
1. κι αν«ορώμεν ανθούν πέλαγος Αιγαίον νεκροίς»*: Κι αν βλέπουμε το Αιγαίο να ανθίζει από νεκρούς (Αισχύλου “Αγαμέμνων”)
2. Η παλιά φωτογραφία του Πειραιά είναι του 1930, με νωπές τις μνήμες της Μικρασιατικής Καταστροφής, που βασανίζουν τον ποιητή.
