Παρουσιάστηκε το βιβλίο του Γιάννη Καισαρίδη «Ώρες αιώρες» / Μνήμες που έγιναν ιστορίες στο εκκρεμές του χρόνου
Τη συλλογή 63 διηγημάτων με σπάνιο φωτογραφικό υλικό, που συνθέτουν το περιεχόμενο του βιβλίου «Ώρες αιώρες», των εκδόσεων «Κέδρος» με την υπογραφή του γνωστού Βεροιώτη φιλολόγου, βραβευμένου συγγραφέα και σκηνοθέτη Γιάννη Καισαρίδη, παρουσίασαν η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Βέροιας σε συνδιοργάνωση με το δίκτυο βιβλιοθηκών future library, το απόγευμα της Δευτέρας, στην κατάμεστη από κόσμο αίθουσα εκδηλώσεων της Βιβλιοθήκης.
Η βιβλιοπαρουσίαση πραγματοποιήθηκε, με τη μορφή συζήτησης, μεταξύ του Φιλολόγου και Δρ. Παιδαγωγικής Χρήστου Σκούπρα, και του συγγραφέα, ο οποίος διάβασε αποσπάσματα των κειμένων του, ανοίγοντας την εκδήλωση, με τη μουσική συνοδεία του πιάνου της Γιώτας Σαββαΐδου, ενώ μπουζούκι έπαιξε ο νεαρός Δημήτρης Κουτσαντάς.
Ο Γιάννης Καισαρίδης σ’ αυτό το βιβλίο μοιάζει να διαλέγεται με τη δική του ατομική αλλά και με τη συλλογική μνήμη της Βέροιας και των ανθρώπων της.
Ανάμεσα στο χαμηλά και το ψηλά, τον κάμπο και το βουνό, το μακρινό χθες, που δίνει τη σκυτάλη του στο σήμερα αλλά και το αύριο, ο συγγραφέας γράφει και καταγράφει απαθανατίζοντας πρόσωπα και καταστάσεις, που έζησαν μέσα στις ιστορίες του ή έφυγαν νωρίς και απροσδόκητα, δίνοντας ο ίδιος μια προσέγγιση νεκρολογίας, ενώ σε κάποιες από τις «ώρες» των ιστοριών του εστιάζει μυσταγωγικά σε στιγμές ιδιαίτερης θρησκευτικότητας.
Ποτέ δε συμφιλιώθηκε, από παιδί, όπως αποκαλύπτει, με την ιδέα του θανάτου, όχι τόσο για τον εαυτό του, αφού κανείς δεν βιώνει τον δικό του θάνατο, όπως είπε, αλλά των δικών του και καταθέτει έναν κρυφό του πόθο για μια ιδιότυπη «επ-ανάσταση» ζώντων και κεκοιμημένων.
Σε χαρακτηριστικά σημεία των κειμένων του, διαβάζουμε αλληγορικούς συνειρμούς που συνδέουν τα πάθη των ηρώων του, καθώς οδηγούνται στο θάνατο, με τη σταυροαναστάσιμη πορεία των παθών των μεγάλων «Ωρών». Διατυπώνοντας τη δική του αγωνία αλλά και το ζήλο για τη διατήρηση της τοπικής μνήμης, ως εγγυήτριας για τη βιωσιμότητα του τόπου του στο χρόνο, ο συγγραφέας κινείται προς τα πίσω, για να μας φέρει μπροστά, από το παρελθόν, στο παρόν και το μέλλον.
Μέσα από τα κείμενα του, όπως προτιμά να τα χαρακτηρίζει αντί για διηγήματα, κατά την προσωπική του ομολογία, ο συγγραφέας «ενηλικιώνεται», σύμφωνα με τα λεγόμενά του, βλέποντας την πόλη του, τη Βέροια, όχι απλώς ως μια γεωγραφική τοποθεσία στο χάρτη, αλλά ως μια ξεχωριστή ανθρωπογραφία στη ροή του χρόνου, από τη χαραυγή του 20ου αιώνα, ξεκινώντας με μια ιστορία του Δημητρίου Βικέλα το 1901, έως και την εποχή της πρώτης πανδημικής καραντίνας, προ διετίας.
«Από τη χαραυγή του 20ού αιώνα μέχρι τις μέρες μας άνθρωποι σε κρίσιμες ώρες του βίου τους. Ορισμένα κείμενα συνδέονται με τη ζωή ή το έργο συγγραφέων. Άλλα συνομιλούν, σε μικρό ή μεγάλο βαθμό, μεταξύ τους. Ώρες, χίλια καρφιά στην πόρτα μας. Ώρες αιώρες στη Σκαπτή-Γραπτή την Ύλη», αναφέρει χαρακτηριστικά το οπισθόφυλλο του βιβλίου.
Μέσα από τη συγγραφή των διηγημάτων, δείχνει να ανακαλύπτει και ο ίδιος τον εαυτό του σε σχέση με τους συνανθρώπους του και το περιβάλλον, όπως ξεδιπλώνονται οι 63 μοναδικές ιστορίες του, στο βιβλίο, που κατά συμπτωματικό τρόπο, όπως αποκαλύπτει, συμβαδίζουν κατ’ αύξοντα αριθμό με την ηλικία του κατά τη χρονολογία της έκδοσης.
Ο συγγραφικός φακός του εστιάζει σε ιστορικά πρόσωπα και γεγονότα κυρίως της Βέροιας, φιλτράροντας ωστόσο την ουσία των ανθρωπίνων σχέσεων, αποφεύγοντας συστηματικά να τις περιορίσει χωροταξικά στην ίδια την πόλη, την οποία και δεν κατονομάζει εσκεμμένα, θεωρώντας ότι οι ήρωες του ανήκουν στην οικουμενική ανθρωπότητα καθημερινών πρωταγωνιστών της ζωής, ζυμωμένων με τη γη τους και την εποχή τους.
Ο Φιλόλογος Χρ. Σκούπρας υπέβαλε κάποιες χαρακτηριστικές ερωτήσεις αναφορικά με συγκεκριμένα σημεία – σταθμούς κάποιων αποσπασμάτων, που προδίδουν ιδιαίτερες τάσεις στο συγγραφικό ύφος και τις θεματικές προσεγγίσεις του Γιάννη Καισαρίδη, ενώ χαρακτήρισε τα διηγήματα ως σύντομα και ελλειπτικά, με πολύσημες χειρονομίες, στοιχεία που καθιστούν, όπως είπε, τα κείμενα του έξοχα δείγματα λογοτεχνικού λόγου.
Ταυτόχρονα ο κ. Σκούπρας ομολόγησε ότι δεν μπορεί να ψηλαφήσει το έργο του έξω από τη συνάφεια του συγγραφέα με τον ακτιβισμό του σε ό,τι αφορά την προστασία της τοπικής πολιτιστικής παράδοσης, αφού ως γνωστόν ο συγγραφέας είναι και ιδρυτικό μέλος της Κίνησης Πολιτών για την Αισθητική και Αρχαιολογική Προστασία της διατηρητέας ιστορικής συνοικίας της Κυριώτισσας, στη Βέροια.
Σχολιάζοντας ειδικότερα τη συγκεκριμένη τοποθέτηση του κ. Σκούπρα, ο συγγραφέας, μεταξύ άλλων σημείωσε πως, όντας ο ίδιος κάτοικος στη συνοικία της Κυριώτισσας, τη βιώνει ως σημαντικό κέντρο αναφοράς κι αντίληψης της συλλογικής μνήμης της πόλης, με 11 μνημεία, ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής κι έναν ξεχωριστό τρόπο ζωής, που έχει ανατραπεί μέσα στο χρόνο και μέσα από αλλεπάλληλες αστικές αναπλάσεις, υπογραμμίζοντας τη σημασία του αγώνα για την διαφύλαξη του παραδοσιακού της χαρακτήρα.
Η παρουσίαση έκλεισε με την προβολή ενός ολιγόλεπτου βίντεο κινηματογραφικής αποτύπωσης κάποιων διηγημάτων του βιβλίου.
Φωτογραφίες: faretra.info
