Η … «τροχιά της ανάπτυξης» προειδοποιούσε για την τραγωδία / προφητική συνέντευξη συνδικαλιστή του ΟΣΕ

Τραγικά επίκαιρο το δημοσίευμα του «Ριζοσπάστη» τον Ιούλη του 2022 (κάνετε κλικ για μεγέθυνση)

 Η συνέντευξη ήταν μία ακόμα σαφής προειδοποίηση για το έγκλημα που τελικά συνέβη στα Τέμπη.

Σημειώναμε τότε χαρακτηριστικά στην εφημερίδα μας όσα σήμερα αποδεικνύονται τραγικά προφητικά:

«Κυριαρχεί η υποχρηματοδότηση. Η απαξίωση δημιουργεί ταυτόχρονα το περιβάλλον εκδήλωσης μικρών αλλά και πολύ σοβαρών ατυχημάτων. Τραγική είναι η έλλειψη προσωπικού (…)

Τεράστιους κινδύνους εγκυμονεί η μη τήρηση κανονισμών ασφαλείας, λειτουργίας και κυκλοφορίας των αμαξοστοιχιών. Ενδεικτικά, η ομάδα επισκευής γραμμής που είναι σε λειτουργία και πρέπει να αποτελείται από 5 άτομα, πολλές φορές είναι με μόνο 2 ή ακόμη και 1.

Χαρακτηριστική είναι επίσης η έλλειψη σηματοδότησης, όπως για παράδειγμα στο κομμάτι της γραμμής Οινόη – Τιθορέα. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους του ατυχήματος τον περασμένο Γενάρη, στη διάρκεια των χιονοπτώσεων, όπου 20 άνθρωποι τραυματίστηκαν όταν μηχανή συγκρούστηκε με εγκλωβισμένη αμαξοστοιχία.

Εκκρεμεί επίσης εδώ και πολλά χρόνια η συνολική εγκατάσταση και λειτουργία ηλεκτρονικών συστημάτων ασφαλείας. Συστημάτων δηλαδή που προστατεύουν από σοβαρά ατυχήματα, καθώς μπορούν να σταματήσουν ένα τρένο εάν παρατηρηθεί αφύσικη λειτουργία (π.χ. ταχύτητα, άστοχη ενέργεια κ.λπ.)».

Ολα τα παραπάνω ο συνδικαλιστής τα χαρακτήριζε τα …καλά της «απελευθέρωσης», την οποία διαφήμιζαν διαδοχικά ως τη διέξοδο στα προβλήματα των συγκοινωνιών τόσο η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ όσο και της ΝΔ.

ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ πανηγυρίζουν για την «απελευθέρωση» και τους «ασφαλείς σιδηρόδρομους»

Έλεγε χαρακτηριστικά ο Ηλ. Τρεβλός τον Ιούλη του 2022:

«Οι εργαζόμενοι είναι αντιμέτωποι με την εντατικοποίηση, που μεταφράζεται σε 28 – 29 μέρες δουλειά τον μήνα με ελάχιστα ρεπό και με τις καθημερινές ώρες δουλειάς να φτάνουν τις 11. Θυμίζουμε ότι το 2019, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, θεσμοθετήθηκε η “διευθέτηση” με συνεχόμενη εργασία 9 ημερών, με ευθύνη των δυνάμεων του κυβερνητικού – εργοδοτικού συνδικαλισμού. Εντέλει η συσσωρευμένη κόπωση των εργαζομένων στρώνει το έδαφος για ατυχήματα.

Επιπρόσθετα, πολλές φορές οι εργαζόμενοι καλούνται να κάνουν εργασίες που δεν αφορούν το αντικείμενό τους και χωρίς να έχουν την απαραίτητη εξειδίκευση και εκπαίδευση, με ό,τι σημαίνει συνολικότερα αυτό για το ζήτημα της ασφάλειας».

Αυτή ήταν η τραγική πραγματικότητα που παρουσίαζαν οι εργαζόμενοι μέσα και από την εφημερίδα μας.

Στον αντίποδα στέκονταν τόσο η ΝΔ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ. Διαβάζουμε χαρακτηριστικά:

ΝΔ – Κ. Χατζηδάκης, Ιούλης 2019:«Υλοποιήσαμε ένα σχέδιο εξυγίανσης που εξοικονόμησε εκατοντάδες εκατομμύρια και η ΤΡΑΙΝΟΣΕ έγινε κερδοφόρα. Χάρη στις δικές μας παρεμβάσεις επιτεύχθηκε η μετέπειτα αποκρατικοποίηση της εταιρείας».

ΣΥΡΙΖΑ – Αλ. Τσίπρας, Σεπτέμβρης 2017:«Με την πώληση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ η χώρα γλίτωσε ένα μεγάλο βάρος. Είναι η αρχή μιας σειράς πολύ σημαντικών επενδύσεων».

Είναι λοιπόν πράγματι αργά για κροκοδείλια δάκρυα. Καμία δικαιολογία, κανένας δεν μπορεί να πει «δεν ήξερα». Οι εργαζόμενοι προειδοποιούσαν, το ΚΚΕ στήριζε τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις τους, ενώ οι κυβερνήσεις έστρωναν το έδαφος για το «μοιραίο»!

Είναι λοιπόν πράγματι αργά για κροκοδείλια δάκρυα. Καμία δικαιολογία, κανένας δεν μπορεί να πει «δεν ήξερα». Οι εργαζόμενοι προειδοποιούσαν, το ΚΚΕ στήριζε τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις τους, ενώ οι κυβερνήσεις έστρωναν το έδαφος για το «μοιραίο»!