Αφιερωμένο σ’ αυτούς που νομοθετούν τη φτώχεια και την εξαθλίωση
Ηλικιωμένη, κουβαριασμένη στην είσοδο πολυκατοικίας στη Συγγρού της Θεσσαλονίκης χθες το βράδυ. Η φωνή της ίσα που ακουγόταν. «Σας παρακαλώ φέρτε μου κάτι ζεστό να πιω.» Στο ερώτημά μας αν θέλει κάτι για να φάει μας είπε, «όχι έχω φάει και μη μου φέρετε, γιατί δεν έχω πού να το βάλω.» Της φέραμε ένα ζεστό τσάι, της κάναμε και λίγο παρέα. Το ευχαριστώ της το συνόδευαν ευχές. «Δεν έχω πού να πάω, προσπαθώ να βρω κάποια είσοδο πολυκατοικίας για το βράδυ, αν δεν με διώξουν», μας είπε. Τολμήσαμε να ρωτήσουμε πόσων χρονών είναι. «Ογδόντα» μάς απάντησε.
Ίσως μας πει κάποιος ότι κομίζουμε γλαύκα ες Αθήνας. Αυτή η εικόνα είναι καθημερινή, όπως καθημερινή είναι και εκείνη της ζητιανιάς για ένα ψωμί.
Εικόνες καθημερινές, που όμως συνηθίσαμε. Πολλοί έχουμε πειστεί ότι είναι κάτι σαν φυσικό φαινόμενο και ότι δεν είναι έργο ανθρώπων, αυτών που νομοθετούν την εξαθλίωση.
Εικόνες «διδακτικές» για κείνους που δεν είναι άστεγοι. «Μη διαμαρτύρεστε, δείτε και τα χειρότερα. Μπορεί να είστε φτωχοί, μπορεί να μην έχετε θέρμανση και φαγητό πάντα, αλλά άστεγοι δεν είστε. Να (μας) λέτε κι ευχαριστώ, να μην είστε αχάριστοι!»
Οι φωτογραφίες δεν είναι από αποψινή βραδιά, είναι από μια άλλη λίγες μέρες πριν, στην είσοδο του Κρατικού Θεάτρου και στον γειτονικό κινηματογράφο, Αλέξανδρο, αφιερωμένες εξαιρετικά σ’ αυτούς που νομοθετούν τη φτώχεια και την εξαθλίωση
ΥΓ. Οι εικόνες αυτές με μαθηματική ακρίβεια θα πολλαπλασιαστούν. Οι κατασχέσεις πρώτης κατοικίας είναι καθημερινή υπόθεση, η απανθρωπιά είναι νόμος του Κράτους. Προβλέπεται έξαρση του… φυσικού φαινόμενου των αστέγων. Προς γνώσιν και συμμόρφωση των… αχάριστων.
far
Φωτογραφίες: faretra.info
