Η ανεργία και η ακρίβεια είναι αυτά που ενδιαφέρουν σήμερα κατά κύριο λόγο τους πολίτες, έπονται τα άλλα. Όμως τα άλλα ήταν η βασικότερη αιτία για μια πρόταση δυσπιστίας στην κυβέρνηση.
Ας πάμε όμως στα… άλλα. Αυτό που δεν καταλάβαμε και δεν μας εξήγησαν, το παράλογο. Όταν τοποθετείς κάποιον σε υπουργικό θώκο, ή στην ηγεσία του στρατεύματος, θεωρείται αυτονόητο ότι του έχεις εμπιστοσύνη και δεν τον παρακολουθείς. Αν έχεις την παραμικρή υποψία, τον ξεπερνάς και πας παρακάτω.
Από την άλλη, αν βρίσκεσαι σε ένα τόσο υπεύθυνο πόστο και σε παρακολουθούν, τότε, αν έχεις ίχνος τσίπας σηκώνεσαι και φεύγεις, αν μένεις, είσαι συνυπεύθυνος.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση -πάντα εν αγνοία του πρωθυπουργού- δεν έγινε ούτε το ένα ούτε το άλλο. Θα ισχυριστεί κάποιος ότι είναι σημάδια των καιρών. Αφού κανείς τους δεν μας λέει γιατί παρακολουθούνται και αφού οι παρακολουθούμενοι (επι-συνδεόμενοι) επί της ουσίας δεν αντιδρούν, νομιμοποιούμαστε να ρωτήσουμε τι κρύβεται από πίσω; Μήπως και οι παρακολουθούμενοι είναι μέρος των… επισυνδέσεων;
Τεύκρος
