Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη και αργότερα μετακόμισα στη βόρεια Ιταλία. Όσο κι αν ευχαριστώ και αγαπώ το Μιλάνο, η Θεσσαλονίκη παραμένει, για μένα, η γωνιά του πλανήτη που αποκαλώ «σπίτι» μου. / Ο chef Γιώργος Πίντζας Μοντσάνι μάς ξεναγεί στην πόλη του
Πλέον, τo Mιλάνο ελάχιστα παραπέμπει στην στερεοτυπική εικόνα της Ιταλίας στον κόσμο. Όπως στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου πόλεις όπως η Νέα Υόρκη και το Λος Άντζελες είναι τα οικονομικά κέντρα που οδηγούν ολόκληρη τη χώρα, έτσι και το Μιλάνο γίνεται όλο και περισσότερο η πόλη που ωθεί μια χώρα με πολλές δυσκολίες, όπως η Ιταλία, προς το μέλλον.
Προσωπικά, βιώνω μια σχέση με την πόλη που είναι κοινή για την πλειονότητα των ανθρώπων που εργάζονται όπως εγώ ή σπουδάζουν στο Μιλάνο: μια σχέση αγάπης και μίσους. Παρόλο που είναι μια υπέροχη πόλη και ένας μαγνήτης ευκαιριών για ανάπτυξη, οι ρυθμοί της και η «βιαιότητά» της ως μεγαλούπολη μπορεί, μερικές φορές, να καταβάλλουν τα συναισθήματα.
Όταν έρχεστε στο Μιλάνο, συνειδητοποιείτε ότι δεν μπορείτε απλώς να ζήσετε μέσα στη ροή, πρέπει να αφοσιωθείτε, διότι σε κάθε γωνιά της πόλης ανθίζει η ιδιοφυΐα και η κουλτούρα, κάθε μέρα, συνεχώς.
Το αγαπημένο μου σημείο είναι το το Parco Sempione, όπου μπορείτε να κάνετε ένα ευχάριστο διάλειμμα ανάμεσα στη φύση, αναπνέοντας βαθιά και κάνοντας ένα διάλειμμα από το θόρυβο της πόλης. Από την άλλη πλευρά, αν υπάρχει ένα μέρος που πραγματικά προσπαθώ να αποφεύγω είναι η περιοχή γύρω από τον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό, λόγω της εγκληματικότητας τα τελευταία χρόνια -είναι κρίμα, καθώς το ίδιο το κτίριο, κατά τη γνώμη μου, είναι ένα όμορφο παράδειγμα αρχιτεκτονικής του 20ου αιώνα, καθώς συνδυάζει διάφορα στυλ. Όταν έχω ελεύθερο χρόνο, προτιμώ να βγαίνω από το κέντρο και να απολαμβάνω πιο ήσυχες περιοχές,
Πιστεύω ότι, ειδικά οι Έλληνες επισκέπτες, είναι καλύτερα να μειώσουν τις προσδοκίες τους για τη νυχτερινή ζωή. Παρά το γεγονός ότι το Μιλάνο είναι μια μεγάλη πόλη με κλαμπ και ντίσκο, η διασκέδαση δεν έχει μεγάλη σχέση με τις ελληνικές συνήθειες.
Αντίθετα, οι επισκέπτες «πρέπει» να ξεπεράσουν τις εντυπωσιακές βιτρίνες και τα λαμπερά καταστήματα, να σηκώσουν το βλέμμα τους σε αρχιτεκτονικές δημιουργίες μοναδικές στην Ευρώπη αλλά και να επισκεφτούν και μικρότερα μουσεία, όπου κρύβονται τα μυστικά αξιοθέατα του Μιλάνου.
Μία λαμπερή πόλη
Ειδικά κατά τη διάρκεια της Εβδομάδας Μόδας, η πόλη ντύνεται με τα καλύτερα ρούχα της και επιδεικνύει φανταχτερά look σε κάθε γωνιά. Ενώ αυτό είναι ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά της φήμης του Μιλάνου, έχει την τάση μερικές φορές να γίνεται υπερβολικό.
Επιτρέψτε μου να εξηγήσω: το όμορφο φόρεμα, η λαμπερή εκδήλωση και αυτά τα ξεσπάσματα της υψηλής κοινωνίας στο Μιλάνο όπως και στον υπόλοιπο κόσμο, κρύβουν μερικές φορές πιο αγενείς συμπεριφορές και νοοτροπίες. Αυτό δίνει μια λανθασμένη εικόνα που δεν αντικατοπτρίζει πάντα την πιο ευγενική και κομψή ψυχή των Μιλανέζων.
Καφές, φαγητό, ποτό
Για να απολαύσετε καφέ ή κοκτέιλ με παρέα, η καλύτερη περιοχή νομίζω ότι είναι το Navigli, όπου συγκεντρώνεται μεγάλο μέρος της “movida” του Μιλάνου. Νομίζω ότι το MAG café είναι ένα μέρος που πρέπει να επισκεφθείτε, ειδικά για το υπέροχο μενού των κοκτέιλ.
Αν, αντίθετα, θέλετε να δώσετε έναν πιο κομψό τόνο στο διάλειμμά σας, πηγαίνετε στο The Doping bar, μέσα στο ξενοδοχείο Aethos, με λονδρέζικη ατμόσφαιρα στο κέντρο του Μιλάνου: τι να παραγγείλετε; Oπωσδήποτε το negroni, το ποτό-σημαία της πόλης της Λομβαρδίας.
Από την άλλη πλευρά, για ένα διάλειμμα, ακόμη και μόνος, μου αρέσει να μένω περισσότερο στο κέντρο, στα στενά δρομάκια της περιοχής Brera, πίσω από το Teatro alla Scala, ίσως με μια επίσκεψη στην αγαπημένη μου γκαλερί τέχνης: Pinacoteca di Brera.
Αφού χαθείτε στις αίθουσες με τα καλλιτεχνικά αριστουργήματα λογικά θα πεινάσετε. Κανένα μέρος δεν προσφέρει παραδοσιακή κουζίνα σε συνδυασμό με μοντέρνο στυλ καλύτερα από το bistrot Clotilde, στην πλατεία San Marco, λίγα βήματα μακριά από την πινακοθήκη.
Για βόλτα
Όπως ανέφερα προηγουμένως, ένας περίπατος στα μονοπάτια του Parco Sempione εξακολουθεί, κατά τη γνώμη μου, να είναι η καλύτερη επιλογή για μια υπαίθρια δραστηριότητα.
Αν θέλετε να επικεντρωθείτε περισσότερο στην πλευρά της μόδας και της σύγχρονης ζωής,
νομίζω ότι οι βόλτες στην περιοχή της Via Montenapoleone είναι must -ειδικά αν επιλέξετε να επισκεφθείτε το Μιλάνο, κατά τη διάρκεια των επιδείξεων μόδας (με τα ακριβότερα αεροπορικά εισιτήρια).
Από την άλλη πλευρά, αν σας αρέσει να ανακαλύπτετε ακόμα και τα πιο μικρά μυστικά των τόπων που επισκέπτεστε, υπάρχουν μερικά διαμάντια που κατά τη γνώμη μου δεν πρέπει να χάσετε:
για παράδειγμα, να επισκεφθείτε τη βίλα του Λεονάρντο ντα Βίντσι στο Μιλάνο, με τα δωμάτιά της να σας μεταφέρουν σε υπέροχες εποχές.
Ένα δώρο στον εαυτό σας, τόσο για τους θρησκευόμενους όσο και για τους μη θρησκευόμενους, είναι να πάτε στο μουσείο του Cenacolo Vinciano. Όλοι γνωρίζετε τον πίνακα του Μυστικού Δείπνου, έτσι δεν είναι; Θα τον βρείτε ακριβώς εκεί.
Και φυσικά, αν είστε φίλοι του ποδοσφαίρου, δεν μπορείτε να παραλείψετε να επισκεφθείτε τη “Scala“. Όχι το θέατρο, αλλά την Σκάλα του ποδοσφαίρου, το εμβληματικό στάδιο San Siro. Μια συμβουλή. Βιαστείτε, διότι το σχέδιο για το νέο γήπεδο περιλαμβάνει την κατεδάφιση της έδρας της Ίντερ και της Μίλαν.
Οι Μιλανέζοι έχουν πλέον πολύ λίγη σχέση με τους υπόλοιπους Ιταλούς. Αν το χάσμα χαρακτήρων μεταξύ νότου και βορρά στην Ιταλία ήταν ήδη έντονο, η τεράστια και ραγδαία ανάπτυξη του Μιλάνου τα τελευταία χρόνια έχει χωρίσει τους Μιλανέζους ακόμη περισσότερο από τους υπόλοιπους Ιταλούς. Δεν μιλάμε για το αν είναι καλύτεροι ή χειρότεροι, αλλά είναι πολύ διαφορετικοί από την ιδέα που έχει ο κόσμος για τον ιταλικό χαρακτήρα.
Σίγουρα αυτό που χαρακτηρίζει τους Μιλανέζους είναι το γεγονός ότι είναι «κύριοι», ένας όρος που δεν μπορεί να εξηγηθεί ακριβώς αλλά σε όλες τις γλώσσες του κόσμου αποδίδει αρκετά καλά την ιδέα: σωστοί, ευγενικοί και πάντοτε κομψοί. Ωστόσο, σε σύγκριση με τους κατοίκους της νότιας Ιταλίας, οι Μιλανέζοι είναι λίγο πιο κλειστοί και λίγο πιο «ψυχροί» στις ανθρώπινες σχέσεις τους με τους ξένους, ενώ, όπως όλοι γνωρίζουν, όταν ταξιδεύεις στη νότια Ιταλία είναι σαν να εκτοξεύεσαι στην Ελλάδα -το καλωσόρισμα και η ζεστασιά είναι το καθημερινό καθεστώς.
Προσωπικά, θα άλλαζα λίγο την πιο «ευρωπαϊκή» πλευρά των κατοίκων, από την άποψη του ανθρώπινου κλίματος -όχι ότι είναι αγενείς και αγενείς, αλλά η ιδέα μου για τη φιλοξενία, που έχει τις ρίζες της στο ελληνικό μου DNA, είναι αρκετά αντίθετη με τους Μιλανέζους. Από την άλλη, θα ήθελα αυτό το πλαίσιο ενσωμάτωσης και πολυπολιτισμικότητας που υπάρχει στο Μιλάνο να μην αλλάξει ποτέ και να μεταδοθεί σε κάθε γωνιά του κόσμου.
Η ιδιαίτερη φθινοπωρινή γοητεία
Αν και είμαι λάτρης της ζέστης, του ήλιου και των ανοιξιάτικων ημερών, θα έλεγα ότι προσωπικά προτιμώ το Μιλάνο τις φθινοπωρινές και χειμερινές περιόδους. Το φθινόπωρο “mood” ταιριάζει καλύτερα στην πόλη: της δίνει μια διαφορετική, σχεδόν παριζιάνικη γοητεία. Mοιάζει σαν το γκρίζο χρώμα του ουρανού να ενισχύει τα αρχιτεκτονικά στυλ της πόλης αντί να τα «σβήνει». Αν, από την άλλη, επισκεφθείτε την πόλη μετά τα μέσα Νοεμβρίου, θα δείτε μια από τις καλύτερα στολισμένες πόλεις της Ευρώπης για την εορταστική περίοδο.
Φλαμίνγκο στο κέντρο της πόλης
Το Μιλάνο είναι γεμάτο από μικρά αξιοθέατα που δεν είναι άγνωστα μόνο στους τουρίστες, αλλά συχνά και σε όσους ζουν εκεί. Φλαμίνγκο στο κέντρο του Μιλάνου: μπορεί να μην είναι μια φανταχτερή βιτρίνα ή ένα μπαρ γεμάτο πολυτέλεια και φανταχτερές σκηνές, αλλά λίγα μόλις βήματα από το Duomo μπορείτε να κρυφοκοιτάξετε σε έναν από τους πιο όμορφους μυστικούς κήπους του Μιλάνου, όπου γύρω από μια λίμνη θα βρείτε μια φιλική οικογένεια φλαμίνγκο.
Όλοι γνωρίζουν τα Navigli στο Μιλάνο, ιδίως ως περιοχή διασκέδασης και νεολαίας, αλλά πολύ λίγοι άνθρωποι, ιδίως όσοι επισκέπτονται την πόλη ως τουρίστες, γνωρίζουν ότι μπορούν να περιηγηθούν στα κανάλια με βάρκα. Αν έχετε μια ώρα περίπου ανάμεσα σε ένα απεριτίφ και μια βόλτα στα μαγαζιά, κάντε ένα δώρο στον εαυτό σας και αγοράστε ένα εισιτήριο για μια μοναδική περιήγηση με πλοίο.
zerotto στου Luini, πίσω από τη Galleria Vittorio Emanuele. Αν θέλετε μια επιπλέον συμβουλή, πάρτε το panzerotto στο χέρι σας και περπατήστε στην υπέροχη αυλή του κάστρου Sforzesco, λίγα βήματα από το Duomo.
Αυτό που νομίζω ότι είναι το πιο σημαντικό όταν κάποιος επισκέπτεται το Μιλάνο, είναι να ξεπεράσει την εικόνα που πουλάει η πόλη για τον εαυτό της, αλλά να κοιτάξει πέρα από αυτήν, να αναζητήσει πέρα από αυτήν. Το Μιλάνο δεν είναι μόνο μόδα και λάμψη, αποτελείται από ανθρώπους που δημιουργούν και χτίζουν έξω από τα φώτα της δημοσιότητας.
