Θεσσαλονίκη: Το “Ατσάλι” της Rona Munro από το Θέατρο “Μεταξουργείο” στη σκηνή του Θεάτρου “Αμαλία”

Τι μπορεί να οδηγήσει μια γυναίκα στο φόνο; Τι μπορεί να οδηγήσει μια γυναίκα να σκοτώσει τον άντρα της; Μπορεί μια κόρη να κατανοήσει και να συγχωρέσει τη μάνα της για το φόνο του πατέρα της;

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΣΤΙΣ 21:00

ΣΑΒΒΑΤΟ 1 ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΣΤΙΣ 21:00

Αυτά είναι τα ερωτήματα, στα οποία προσπαθεί να απαντήσει η συγγραφέας Rona Munro στο έργο της ΑΤΣΑΛΙ, που ανέβηκε στο θέατρο Μεταξουργείο με πολύ μεγάλη επιτυχία τον Μάιο του 2020, για λίγες παραστάσεις .

Η απάντηση δεν είναι πάντα ούτε εύκολη ούτε η αναμενόμενη.

Στο ΑΤΣΑΛΙ, η Φέη (ισοβίτισσα μάνα), οδηγείται στο φόνο του «αξιαγάπητου» άνδρα της, σε μια στιγμή ανεξέλεγκτου παρορμητισμού.

Ύστερα από δεκαπέντε χρόνια στη φυλακή, έρχεται να την επισκεφθεί για πρώτη φορά η κόρη της Τζόσυ, η οποία ήταν μόλις δέκα χρόνων όταν η μητέρα της σκότωσε τον πατέρα της.

Τι θα συμβεί ανάμεσα στις δύο γυναίκες;

Θα καταφέρουν να πλησιάσουν η μία την άλλη; Πόσο η μάνα είναι αποφασισμένη ν’ ανοίξει τον σκοτεινό της κόσμο και ν’ αφήσει λίγο φως από τον ερχομό της κόρης της να διεισδύσει σε αυτόν;

Είναι η κόρη έτοιμη να αποδεχθεί τη μάνα της, όπως είναι, και ό,τι κι αν έχει κάνει στο παρελθόν;

Κι όλα αυτά, μέσα στο ασφυκτικό περιβάλλον του εγκλεισμού, με τους νόμους και τις συνθήκες της φυλακής.

Το έργο αναλύει τις πολιτικοοικονομικές και πολιτισμικές συνθήκες που παράγονται στο σωφρονιστικό σύστημα και τις φυλακές. Διερευνά τη σχέση μητέρας-κόρης μέσα από τη διαβρωτική φύση του ποινικού συστήματος, αποφεύγοντας την «πολιτική βεβαιότητα» και τις «δογματικές δηλώσεις».

Διεισδύει στις προσωπικές σχέσεις, στη σχεδόν αδιόρατη διαφορά ανάμεσα στη σχέση της αγάπης και της επιβολής εξουσίας. Μας βοηθάει να δούμε τα όριά μας, τις πιο σκοτεινές πλευρές του εαυτού μας και να διερευνήσουμε αν είμαστε ικανοί να τις ελέγξουμε. Γιατί τότε μόνο μπορούμε να πούμε ότι είμαστε ώριμοι άνθρωποι, έτοιμοι ν’ αποδεχθούμε τον εαυτό μας και τους άλλους.

 ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ:

Συγγραφέας: Rona Munro

Μετάφραση: Χριστίνα Μπάμπου-Παγκουρέλη

Σκηνοθεσία: Νάντια Φώσκολου

Σκηνογραφία: Αλέγια Παπαγεωργίου

Ενδυματολόγος: Βασιλική Σύρμα

Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα

Μουσική: Γιάννης Καραγιάννης

Βοηθός Σκηνοθέτη: Σίμος Στυλιανού

Φωτογραφίες : Κέλλυ Φώσκολου

Ερμηνεύουν: Γιασεμί Κηλαηδόνη, Κατερίνα Παπαδάκη, Ανδρέας Κωνσταντινίδης, Ασπασία Μπατατόλη

Προβολή και επικοινωνία: Βάσω Σωτηρίου-We Will

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ: 105’ (χωρίς διάλειμμα)

ΘΕΑΤΡΟ ΑΜΑΛΙΑ , ΑΜΑΛΙΑΣ 71 , ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ: Γενική Είσοδος 15 ευρώ & Μειωμένο 13 Ευρώ (φοιτητών – ανέργων)

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ : ΘΕΑΤΡΟ ΑΜΑΛΙΑ

ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΚΡΑΤΗΣΕΩΝ: 2310 842 509

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ:

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΣΤΙΣ 21:00

ΣΑΒΒΑΤΟ 1 ΚΑΙ ΚΥΡΙΑΚΗ 2 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΣΤΙΣ 21:00

Αποσπάσματα από κριτικές για την παράσταση «ΑΤΣΑΛΙ»

« […] Δεν περίμενα ποτέ να νοιώσω τόσο έντονα. Η Γιασεμί Κηλαηδόνη ήταν υπέροχη. Πρέπει να πάρει βραβείο για αυτόν τον ρόλο. Έντονη, σαγηνευτική, παρορμητική, έδωσε όλα τα χρώματα της ψυχοσύνθεσης στην ηρωίδα που υποδυόταν. Η Κατερίνα Παπαδάκη υποδύθηκε εξαιρετικά τη Τζόσυ. Ήταν υπέροχος ο τρόπος και τα συναισθήματα που ανέβλυζαν από την ηρωίδα. Η Ασπασία Μπατατόλη και ο Ανδρέας Κωνσταντινίδης βοήθησαν στη κλειστοφοβική διάθεση, έχοντας τους ρόλους των δεσμοφυλάκων. Η παράσταση «Ατσάλι» είναι μια από τις καλύτερες παραστάσεις που έχουμε δει αυτή τη χρονιά. Ακροβατεί πάνω στα ανθρώπινα όρια και βγάζει στο φως τα σκοτεινά σοκάκια του μυαλού μας. Σφυρηλατεί συνείδηση και συναίσθημα. Ανάγει ερωτήματα που χρειάζονται απαντήσεις. Πολλά συγχαρητήρια σε όλους για αυτή την εκπληκτική παράσταση που δεν πρέπει να χάσετε!»

 Μαίρη Ζαρακοβίτη , «Noizy. gr», 12/5/2022

« […] Ας πω μόνο ότι η Μονρό μας ζητάει κάτι απλό, που θέλει όμως πολύ κόπο. Να δούμε μια γυναίκα χωρίς τη σχετική ετυμηγορία του φύλου της. Μπορώ όμως να πω ότι καταφέρνει μαζί κι άλλα πολλά. Μεταφέρει το τοπίο της φυλακής, το ήθος ανθρώπων που είναι δεμένοι πίσω από σίδερα, τη σκληρότητα της ζωής τους, τον αποπνικτικό αέρα της καταδίκης τους. Διαπιστώνω και πάλι την ικανότητά της Νάντιας Φώσκολου, να κινεί τα πρόσωπα, να ξεδιπλώνει ήσυχα και σεμνά τους ρόλους, να μεταδίδει την ουσία μιας σκηνής χωρίς αστραπόβροντα και φανφάρες. Το ζευγάρι μάνας και κόρης βρίσκεται ασφαλώς στο κέντρο και αυτό δίνει την ευκαιρία στη Γιασεμί Κηλαηδόνη, που υποδύεται τη Φέι, και στην Κατερίνα Παπαδάκη, που ερμηνεύει την Τσόσι, να σμιλέψουν μαζί ένα δίδυμο με ορατές και αόρατες διακλαδώσεις. Η επιτυχία της Παπαδάκη βρίσκεται στο ότι η απόπειρά της είναι στην πραγματικότητα μια απόπειρα απόδρασης. Αν η Τσόσι δίνει το έναυσμα της συνάντησης, η Φέι ωστόσο της Κηλαηδόνη είναι αυτή που κυριαρχεί στον χώρο, σαν σιωπηλή Σφίγγα.  Στο «Μεταξουργείο» παρακολουθούμε τελικά το μυστήριο μιας δολοφόνου που κινείται μακριά από τα στερεότυπα της κριτικής μας. Όχι μόνο «αυτής της γυναίκας», αλλά της «όποιας γυναίκας» στασίασε ποτέ ενάντια στο φύλο της, ακόμα και για να καταλήξει στην άλλη μεριά.»

Γρηγόρης Ιωαννίδης,  «Η εφημερίδα των Συντακτών», 16/5/2022

« […] Η σκηνοθεσία της Νάντιας Φώσκολου γρήγορη και συμπαγής, έξυπνη κι εφευρετική, ευαίσθητη και συνάμα σκληρή μέσα στην αλήθεια που δεν κρύβει. Σκηνοθεσία από την οποία δεν περισσεύει τίποτα. Όλα βρίσκονται εκεί που πρέπει να είναι. Η Γιασεμή Κηλαηδόνη μετά την μεγαλειώδη ερμηνεία της στο ΜΑΡΑΝ ΑΘΑ, έρχεται να μας προσφέρει δυνατές συγκινήσεις στο ρόλο της συζυγοκτόνου. Ερμηνεία που συγκινεί μέχρι δακρύων. Εξαιρετική και η Κατερίνα Παπαδάκη στο ρόλο της κόρης. Οι δυο γυναίκες πλαισιώνονται από τις καλές ερμηνείες των Ανδρέα Κωνσταντινίδη και Ασπασίας Μπατατόλη. Στο θέατρο ΜΕΤΑΞΟΥΡΓΕΙΟ είδαμε μια πολύ δυνατή παράσταση που αξιώνει αυτό που ονομάζουμε καλό θέατρο. Ένα θέατρο από το οποίο φεύγεις γεμάτος από συνειδητοποιήσεις, συναισθήματα και συγκινήσεις. Ευχής έργο να συνεχιστεί και την επόμενη σεζόν.»

Λένα Σάββα, «Θέατρο.gr», 17/5/2022

« […] Και να, που επιτέλους, είδαμε μία άρτια από όλες τις απόψεις, παράσταση. Επιτέλους, απολαύσαμε την Μαγεία, την απολυτότητα, την διείσδυση στα συναισθήματα και την νόηση, στην καθάρια κατανόηση των πληροφοριών που εμπεριέχουμε μια αποκαλυπτική ερμηνεία από την Γιασεμί Κηλαϊδόνη, μια ερμηνεία διεισδυτική, πειστική, εννίοτε καθοριστικά υπερβατική, καθώς «έπιασε» και μέσω των οδηγιών της σκηνοθέτιδας της, την ουσιαστική διάσταση του ρόλου. Μια Γιασεμί Κηλαϊδόνη στην καλύτερη στιγμή της θεατρικής της πορείας. Μαζί της, στο ρόλο της Τζόσυ, η Κατερίνα Παπαδάκη που δεν ερμηνεύει απλώς αλλά δημιουργεί, χτίζει τον χαρακτήρα της Τζόσυ, αυτής της νεαρής γυναίκας, κόρης μιας εν δυνάμει δολοφόνου. Στους ρόλους των δεσμοφυλάκων κατ’ αρχήν, ο Αντρέας Κωνσταντινίδης, αυτός ο ηθοποιός, που δεν έχει μανιέρα, αλλά έχει την ικανότητα να προσαρμόζεται και να κάνει δικό του τον όποιο ρόλο ερμηνεύει. Η γυναίκα δεσμοφύλακας ερμηνεύεται από την πολύ καλή και σταθερή Ασπασία Μπατατόλη.»

Γιάννης Γαβρίλης , «Reformer.gr», 28/5/2022