– Η διαχείριση του προσφυγικού διέπεται από μια κατάπτυστη συμφωνία – την Κοινή Δήλωση Ελλάδας – Τουρκίας που υπεγράφη το 2016 – με την οποία η ΕΕ τα έχει κάνει πλακάκια με την Άγκυρα, ενώ οι κυνηγημένοι και κατατρεγμένοι άνθρωποι θεωρούνται κάτι σαν βαλίτσες που τις κλωτσάνε ο ένας στον άλλον, στην προκειμένη περίπτωση η Τουρκία στην Ελλάδα και τούμπαλιν και όλο αυτό προκειμένου οι χιλιάδες των ξεριζωμένων να μη φτάσουν στην καρδιά της Ευρώπης. Η συμφωνία αυτή, που ο ΣΥΡΙΖΑ συνομολόγησε, η ΝΔ εφαρμόζει και όλοι μαζί την χειροκρότησαν ήταν εξ αρχής εγκληματική. Η συμφωνία αυτή εξαρχής απέδιδε στην Ελλάδα το ρόλο δεσμοφύλακα και δήμιου, ρόλο που πρόθυμα αποδέχτηκε. Έτσι, οι πρόσφυγες μέσω της διαρκούς εξαθλίωσής τους χωρίς καμία πρόβλεψη απόδοσης ασύλου και χωρίς καμία μέριμνα μετακίνησής τους στις χώρες που επιθυμούν βρέθηκαν να συνωστίζονται σε «αντίπαλα» στρατόπεδα συγκέντρωσης –Ελλάδας και Τουρκίας – ενώ στο μεταξύ μετατράπηκαν και σε ιδανικό εργαλείο γεωπολιτικών παζαριών και εκβιασμών.
– Όποιος παριστάνει ότι δεν καταλαβαίνει, ότι δεν είδε και δεν ξέρει τίποτα για το διαρκές έγκλημα των επαναπροωθήσεων στον Έβρο, όπως κάνει ότι δεν ξέρει τίποτα για τη Μόρια, την Ειδομένη, για τους δεκάδες μικρούς Αϊλάν που ξεβράζουν το Αιγαίο και η Μεσόγειος, για τη φρίκη που ζουν οι πρόσφυγες στη Μελίγια της Ισπανίας, όποιος παίζει παιχνιδάκια ορισμών με τις λέξεις «πρόσφυγας» και «μετανάστης» για να μην ασχοληθεί με τη λέξη «άνθρωπος», όποιος κάνει ότι δε βλέπει την κτηνωδία και πίσω από την κτηνωδία βλέπει μόνο επιβουλές κατά της «πατρίδας»… όποιος επομένως κάνει πλάτες στο φασισμό για να κερδοσκοπεί πάνω στο έγκλημα, είναι συνένοχος.
– Η κυβέρνηση – και κάθε κυβέρνηση – που ποντάρει πάνω στο χαρτί της προστασίας τους έθνους από τους «εισβολείς», δηλαδή πάνω στο ακροδεξιό ακροατήριο, στρώνει το χαλί του φασισμού
– Όσοι πάνω στο δράμα των εγκλωβισμένων στη νησίδα του Έβρου και κυρίως πάνω στη τραγωδία της μάνας που έχασε το παιδί παρίσταναν τους Σέρλοκ Χολμς της συμφοράς και αναζητούσαν «αποδείξεις» για το νεκρό παιδί, μέσα στην αθλιότητα, την απανθρωπιά και τον κυνισμό τους, ας μπουν στον κόπο να αναζητήσουν τα τεκμήρια που ψάχνουν στο Αιγαίο, τη Μεσόγειο, τη Μελίγια, το Μεξικό…. θα βρουν περισσότερα από όσα τους χρειάζονται.
– Οι πρόσφυγες δεν είναι «ροές» είναι άνθρωποι. Οι πρόσφυγες δεν είναι ούτε «βόμβες», ούτε «σκουπίδια». Η μόνη διαχείριση που θα άρμοζε στη χώρα της προσφυγιάς, του πατριωτισμού και αλληλεγγύης είναι να περιθάλπει εκείνους που έχουν ανάγκη, να τους εξασφαλίζει ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης για όσο παραμένουν στη χώρα, να εξετάζει τα αιτήματά τους και να τους αποδίδει το νομιμοποιητικό καθεστώς που απορρέει από την ιδιότητά τους, να τους ανοίγει το δρόμο για τις χώρες που προορισμού που εκείνοι επιλέγουν προμηθεύοντάς τους με τα ανάλογα ταξιδιωτικά έγγραφα.
Αν αυτή η αντιμετώπιση προϋποθέτει μια χώρα απείθειας και ανυπακοής απέναντι σε ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, ΕΕ, αν προϋποθέτει μια χώρα της αλληλεγγύης που θα τραβήξει το χαλί κάτω από τα πόδια της απανθρωπιάς και του φασισμού… τότε αυτό να γίνει.
