Η αστραφτερή γκουστιρίτσα μας, μάς έστειλε το παρακάτω κείμενο με αφορμή την απίστευτη είδηση που διάβασε στον Τύπο, πως 88χρονη ξυλοφόρτωνε τον 90χρονο άντρα της ενθυμούμενη παλιά του συζυγική απάτη, που είχε πραγματοποιηθεί πριν 70 χρόνια! Η υπόθεση κατέληξε στο αστυνομικό τμήμα μετά από καταγγελία των γειτόνων τους!
Κι ύστερα σου λένε πως οι γέροντες δεν έχουν μνήμη!!!
far
………………….
«Πουτές δεν είν’ αργά»
Α, κο, είμι λίγου τρανούτσικ’
κι φουρές – φουρές ξιχνώ…
Μα τουν άντρα μ’ σαν τουν γλιέπου
μ΄ έρχιτι να τουν ριχτώ.
Κάτ’ μ΄ έφκιασι, κο, σι λιέου
κι τό ‘χου λησμουνήσ’…
Άι του γαϊδούρ’ του ξισαμάρουτου
κο, λιες να μ΄ έχ’ απατήσ’;
Τι κέρατου να έφαγα η καψιρή
τα πρώτα χρόνια γάμου!
Πάει! Μι γύρσι του μυαλό
κι ας είμι τώρα μπάμπου.
Μα, δυναμώνου του μυαλό μ’!
Γίνκα σταυρουλεξίας!
Γιατί, κο, σαν τουν τηρώ
έχου καχυπουψίας;
Κι να … οι κουβιρτούρις
κι να … απ’ τ Κουζάν’ ι κρόκους
δε δύναμι, κο, να θυμθώ
δε δύναμι να φκιάσου φόκους…
Μα του μυαλό μ’ είν’ του θουλό…
Κι νο, νο, νο! Κι νο, νο, νο!
Μην τάχα μι κιράτουσι
Μην έφκιασι πουρνό;
Μην τάχα είχιν γκόμινα
κι ζω μέσα σι πλάν’;
Μην τάχατις τα κέρατα μ’
έφτασαν του νταβάν;
Ουδέ σι πλάν’ ιβρίσκουμι
οδέ έχου θουλό μυαλό!
Ι Μήτσιους μ’ μι κιράτουσιν
τουν πρώτου τουν κιρό!
Σια παν ιφθύς πιτάχκα
σα χτένιζι τ’ πιρτσιά*
μι ήρθιν ντουβρουτζάς
μι σκώθκαν τα πιτσιά!
Ιβρήκα του κουράγιο
δε μη πήρι απού κάτ’
όλα, κο, τα θυμήθκα
έφκιασα φλας μπακ.
Μι του μσο του μάτ’ τουν τηρώ
μι τ΄ άλλου τουν σημαδεύου
τιντώνουμι ακρουπουδητί
κι αρχινώ τουν δέρνου!
Ε, ρε κι αντραλίσκα
ακραίους στιγμιαίους!
Θυμήθκα, κο! Μι κιράτουσιν
όντας ήτανι νιέους!
Άιντι, ρε, κι φουντώνου
κι τουν ουρμώ παν’ στ’ κλοιά
μαζί μι του «πατ – πατ»
τουν μαύρισα τα κουλιά!
Τουλούμ’ τουν έκαμα στου ξύλου
όλου” Γιατί;” ρουτούσα
ακραίους τουν κλειδουστόμιασα
μουνάχη μ’ απαντούσα.
Τα μαλλιά τουν ιτραβούσα
τουν ιτέντουνα τ’ αυτιά
κ’ ίλιγα αφ’ ιαφτού μ’
«πουτές δεν είν αργά»
Τόσα χρόνια, κο, του ξέχασα
πως μ’ είχιν απατήσ’
μα τώρα που του θυμήθκα
κιρός για να τα … φτύσ’.
Τώρα, κο, του θυμήθκα
πως άτακτα είχι πράξ’
κι ιγώ τουν ξυλουφόρτουσα
κι είμιστι τώρα πάτσ’!
Μ’ αγάπ’ κι ικτίμησ’ ανουτάτ’
στην τρίτ’ ηλικία
απ’ είνι γλυκυτάτ’!
Η γκουστιρίτσα
*πιρτσιά: μαλλιά
