Το τι έγινε αυτές τις μέρες το βλέπουμε πια ως αποτέλεσμα μπροστά στα μάτια μας:
– Πάνω από 500.000 (μετριοπαθής υπολογισμός) στρέμματα δάσους και καλλιεργειών και δεκάδες σπίτια και εγκαταστάσεις έγιναν στάχτη μόνο στην Εύβοια.
– Γύρω στα 200.000 στρέμματα έγιναν κάρβουνο στην Πελοπόννησο (Ηλεία, Αρκαδία, Μεσσηνία).
– Κρανίου τόπος στα βόρεια της Αττικής, με δεκάδες σπίτια και εγκαταστάσεις να μένουν αποκαΐδια μέσα στο απόκοσμο φαιό τοπίο και με τα απομεινάρια του δάσους, τα δέντρα, να «καπνίζουν» καρβουνιασμένα.
Αυτό έγινε, τούτες τις μέρες, στη μεγαλύτερη πύρινη καταστροφή που γνώρισε το ελληνικό κράτος από υπάρξεώς του σε καιρό ειρήνης. Το ερώτημα, ωστόσο, δεν είναι τι έγινε, καθότι η απάντηση έχει ήδη καταγραφεί με μελανά χρώματα στην ιστορία της χώρας και στο πολιτικό βιογραφικό του «επιτελάρχη» του «επιτελικού κράτους» Κυριάκου Μητσοτάκη και της κυβέρνησής του. Το ερώτημα είναι γιατί έγινε αυτό που έγινε.
Αναζητώντας απαντήσεις και εξηγήσεις για την πρωτοφανή καταστροφή που εξελίχθηκε (εξελίσσεται) μία εβδομάδα τώρα μπροστά στα μάτια μας (και προσπαθώντας να είμαστε δίκαιοι), θα πρέπει να επιμερίσουμε τις ευθύνες στο παρόν, οι οποίες βαρύνουν αποκλειστικά το επιτελικό κράτος του Κυριάκου Μητσοτάκη, και στο παρελθόν, που αφορά επιλογές των κυβερνήσεων του παρελθόντος.
Ίσως δεν υπάρχει ακριβέστερη και πιο συνοπτική περιγραφή των ευθυνών της σημερινής κυβέρνησης των επιτελών από αυτό που είπε αθυρόστομα on camera στη δημόσια τηλεόραση ο οργισμένος ξωμάχος της Εύβοιας, όταν πια η πυρκαγιά έκαιγε ανεξέλεγκτη τον τόπο του: «Πήρατε τα αεροπλάνα από εμάς για να σώσετε τη Βαρυμπόμπη. Τελικά κάηκε και η Βαρυμπόμπη και εμείς».
Από εδώ κι από εκεί
Η φωτιά στην Εύβοια είχε ξεκινήσει σχεδόν παράλληλα / ταυτόχρονα με τη φωτιά στην Αττική. Καθώς καιγόταν ο τόπος στη Βαρυμπόμπη, 20 χιλιόμετρα από την πλατεία Ομονοίας, η κυβέρνηση κατεύθυνε τον κύριο όγκο των δυνάμεων πυρόσβεσης στην Αττική.
Όταν η φωτιά φάνηκε να ελέγχεται στη Βαρυμπόμπη, τα εναέρια μέσα πυρόσβεσης «απελευθερώθηκαν» για την Εύβοια. Ωστόσο, με το ξέσπασμα της φωτιάς στην Ηλεία, τα (εναέρια) πυροσβεστικά μέσα (ξανα)ξέχασαν την Εύβοια μπροστά στον κίνδυνο να καεί η αρχαία Ολυμπία (και να γίνουμε διεθνώς ρεζίλι).
Όταν «σώθηκε» η αρχαία Ολυμπία (όχι όμως και η υπόλοιπη Ηλεία, όπου η πυρκαγιά εξαπλώθηκε μέχρι που πέρασε στην Αρκαδία), τα πυροσβεστικά εναέρια μέσα θα μπορούσαν να επικεντρωθούν στην Εύβοια, αν δεν υπήρχε η μεγάλη αναζωπύρωση στη Βαρυμπόμπη, που οδηγούσε την πύρινη λαίλαπα προς τα πρώην ανάκτορα του… Κοκού και βόρεια, προς το «μοντέλο» οικοπεδοποίησης δασικών εκτάσεων, την Ιπποκράτειο Πολιτεία, στην οποία θα αναφερθούμε στη συνέχεια.
Με τη φωτιά λοιπόν να μαίνεται απέναντι από την Εκάλη και να απειλεί και να καίει εκτός από τα «ανάκτορα» που είναι σπαρμένα στην Ιπποκράτειο Πολιτεία, και σπίτια στον Άγιο Στέφανο και το Κρυονέρι, τα δάση της Εύβοιας – και τα χωριά της – αφέθηκαν, χωρίς επαρκή εναέριαμέσα πυρόσβεσης, στην τύχη τους και στα χέρια των κατοίκων τους…
SMS εγκατάλειψης
Τότε οι… επιτελείς του κράτους έδωσαν το σύνθημα υποχώρησης από το πεδίο της μάχης στην Εύβοια με την αποστολή του SMS εγκατάλειψης από το 112. Έτσι, όσοι βρίσκονταν στην περιοχή, τουρίστες, επισκέπτες και κάτοικοι, κλήθηκαν να εγκαταλείψουν χωριά και οικισμούς.
Με αυτόν τον τρόπο η κυβέρνηση – αν γινόταν η στραβή στη δική της βάρδια και υπήρχαν θύματα – θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι αυτοί που κάηκαν «τα ήθελαν και τα έπαθαν», καθώς δεν ακολούθησαν τις σοφές οδηγίες.
Όμως, όπως αποδείχθηκε στην πράξη, αν οι κάτοικοι των χωριών της Εύβοιας ακολουθούσαν τις οδηγίες των επιτελών, θα άφηναν τα χωριά τους και τα σπίτια τους απροστάτευτα, καθώς τα εναέρια μέσα «τα έβλεπαν με το κιάλι, αραιά και πού» ενώ οι όποιες πυροσβεστικές επίγειες δυνάμεις ήταν ανήμπορες να αντιμετωπίσουν την καταστροφή για δύο βασικούς λόγους:
– πρώτον, ήταν ελάχιστες κατά την αρχή της πυρκαγιάς,
– δεύτερον – και κυριότερο – δεν ήταν δασοπυροσβέστες, καθότι οι κυβερνήσεις μας (η σημερινή και οι προηγούμενες, από την εποχή των μνημονίων) φρόντισαν να διαλύσουν το σώμα των εποχικών δασοπυροσβεστών…
Προφανώς οι άνθρωποι στη βόρεια Εύβοια δεν έδωσαν σημασία στα μηνύματα του 112 και με νύχια και δόντια πάλεψαν και έσωσαν ό,τι ήταν δυνατόν να σωθεί, τουλάχιστον από τα χωριά και τα σπίτια τους.
Συνοψίζοντας, το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι το αφήγημα του Κυριάκου Μητσοτάκη για το κράτος, με αυτόν επιτελάρχη, αποδείχθηκε γυμνό κέλυφος, ανίκανο να εκπληρώσει βασικές λειτουργίες και αρμοδιότητες, καθώς τις έχει εκχωρήσει ή τις έχει απαρνηθεί. Το μόνο που μένει πια στον επιτελάρχη είναι η επικοινωνιακή διαχείριση της καταστροφής…
Πώς χτίζονται τα δάση
Περί των ευθυνών του παρελθόντος, οι οποίες διατρέχουν, κατά το μερίδιο που τους αναλογεί, το σύνολο των κομμάτων που κυβέρνησαν μεταπολιτευτικά, η ιστορία της Ιπποκρατείου Πολιτείας (σημερινή Αγία Τριάδα) είναι ενδεικτική.
Η Αγία Τριάδα, λοιπόν, δημιουργήθηκε ύστερα από νόμο του 1977 που επέτρεπε σε οικοδομικό συνεταιρισμό να δημιουργήσει οικισμό στην περιοχή, η οποία μέχρι τότε ήταν παρθένο δάσος. Ο οικισμός αρχικά ονομάστηκε «Διεθνής Ιπποκράτειος Πολιτεία» από το όνομα του οικοδομικού συνεταιρισμού, αλλά στη συνέχεια μετονομάστηκε σε Αγία Τριάδα από το όνομα μιας μικρής εκκλησίας που προϋπήρχε στην περιοχή.
Το πώς ξεφύτρωσε μέσα στο παρθένο δάσος μια πολυτελής… πολιτεία ίσως το γνωρίζουν οι 200 από τους τριακόσιους της Βουλής εκείνης της εποχής που ήταν μεριδιούχοι στον συνεταιρισμό, ο οποίος με 120.000 ευρώ (40.000.000 δραχμές) έβαλε στο χέρι και 7.000 στρέμματα δάσους…
