Η Ελλάδα ανήκει στις μεσογειακές χώρες και χαρακτηριστικό αυτών των περιοχών του πλανήτη είναι ότι εμφανίζουν τακτικά κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού πυρκαγιές ,αφού το καλοκαίρι είναι πολύ θερμό και ξηρό και κατά τη διάρκεια του χειμώνα έχουμε μονάχα κάποιες βροχές, ενώ το καλοκαίρι είναι λιγοστές.
Επομένως τα φυτά είναι υποχρεωμένα να αναπτύσσονται με ελάχιστο νερό το οποίο τη βροχερή περίοδο αποθηκεύεται στο έδαφος.
Για να επιβιώσουν λοιπόν το καλοκαίρι, τότε που η δραστηριότητά τους η βιολογική είναι έντονη και το διαθέσιμο νερό είναι ελάχιστο, προσαρμόζονται και διαχειρίζονται το νερό με μεγάλη οικονομία και χωρίς σπατάλες, αυτό που δεν κάνει το εξυπνότερο ον του πλανήτη… ο άνθρωπος.
Στις μεσογειακές συνθήκες τα φυτά στα δάση, τα περισσότερα, δεν ρίχνουν τα φύλλα τους. Αν το έκαναν αυτό θα έπρεπε κατά τη διάρκεια της άνοιξης να καταναλώσουν όλο το διαθέσιμο νερό, χωρίς όμως να μπορούν να το συμπληρώσουν, αφού τα καλοκαίρια πολλές φορές είναι στεγνά.
Τι κάνουν όμως!
Κρατούν τα φύλλα τους κατά τη διάρκεια του χειμώνα και έτσι εξοικονομούν μεγάλη ποσότητα νερού και στους θερινούς μήνες το χρησιμοποιούν με μεγάλη οικονομία, αφού η διαπνοή τους είναι ελάχιστη έως μηδαμινή .
Τα στόματα των φύλλων κλείνουν. Πέφτουν δηλαδή σε ένα είδος θερινής νάρκης!
Το κηρώδες στρώμα επίσης στα φύλλα δίνει και τη χαρακτηριστική σκληρότητα με τη βοήθεια της οποίας περιορίζεται η σπατάλη του νερού αφού σταματάει η διαπνοή.
Τέτοια φυτά είναι όλα τα είδη των πεύκων, τα πουρνάρια, τα σχίνα, οι κουμαριές οι δάφνες, θάμνοι όπως οι λαδανιές…
Αποτελούν δηλαδή ένα εύφλεκτο υλικό στην καρδιά του δάσους.(πηγή το βιβλίο: Μαθαίνοντας να ζούμε με τις δασικές πυρκαγιές του Παύλου Κωνσταντινίδη)
«Είμαστε συγκλονισμένοι από τον απολογισμό της φονικότερης πυρκαγιάς στην ιστορία της Ελλάδας, αναφέρουν οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, Αρκτούρος, Αρχέλων, Δίκτυο Μεσόγειος SOS , Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Κάλλιστον, Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης, Εταιρεία Προστασίας Πρεσπών , Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης Greenpeace, Medasset, WWF Ελλάς, στα Γεράνεια όρη.
Δηλώνουμε παρούσες σε κάθε συζήτηση που θα γίνει για την αποτελεσματική πρόληψη των πυρκαγιών, τη δασοπροστασία, την προσαρμογή του χωρικού και πολεοδομικού σχεδιασμού στην κλιματική αλλαγή», τονίζουν οι έντεκα οικολογικές οργανώσεις και θέτουν όλες τους τις δυνάμεις στη διάθεση των δομών και των πρωτοβουλιών αλληλεγγύης προς όσους επλήγησαν από την καταστροφή. Αναφέρονται σε όσους έδωσαν τη μάχη με τις φλόγες και έσωσαν ζωές, καταλήγοντας: «Η αλληλεγγύη, η συμμετοχή στα κοινά και η βοήθεια σε όσους έχουν ανάγκη, είναι η ασπίδα μας σε κάθε κρίση».
Στην Κινέτα και στα Γεράνεια όρη η φωτιά επηρέασε πάνω από 56.000 στρέμματα γης ,στη συντριπτική πλειονότητα δασικές εκτάσεις.
Στην οικολογική καταστροφή περιλαμβάνονται εκτάσεις που ανήκουν στο δίκτυο προστατευόμενων περιοχών Natura και τα καταφύγια άγριας ζωής, στις πλαγιές των Γερανείων. Οι ζημιές επίσης σε οικιστικές περιοχές είναι και αυτές πολύ μεγάλες.
Είναι πάρα πολύ σημαντικό όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης, αλλά κυρίως η κάθε Κυβέρνηση να συμβάλουν ώστε να σταματήσει η «ευλογία» της παρότρυνσης των αυθαιρέτων μέσα στα δάση και το άνοιγμα καινούργιων παραθύρων για νέα αυθαίρετα που στη συνέχεια με νόμους τακτοποιούνται και έτσι δημιουργείται διαρκώς ένας φαύλος κύκλος που δεν φέρνει καμία λύση, παρά μόνο καταστροφές.
Ο κ. Χατζηδάκης νομίζω τώρα, μετά από αυτό το κακό, θα επαναπροσδιορίσει τις προθέσεις του για το αμφιλεγόμενο νομοσχέδιο που θέλει να περάσει και που αφορά τις περιοχές που θεωρούνται αναδασωτέες, ή μήπως είναι η χρυσή ευκαιρία για το πολυπόθητο εργοστάσιο εξόρυξης βωξίτη και το φύτεμα, των κερδοφόρων για κάποιους, ανεμογεννητριών;
Είναι δυνατόν ότι στις 10:00 το βράδυ κάποιος ηλικιωμένος έβαλε φωτιά σε ξερόκλαδα και έτσι πήρε φωτιά το δάσος;
Γίνεται να μιλάμε για αμέλεια, όταν από 1η Μαΐου ισχύει η απαγόρευση καύσης κλαδιών;
Η φωτιά ξεκίνησε, σύμφωνα με πληροφορίες, μια ώρα, αφού το τελευταίο πυροσβεστικό γύρισε στη βάση και κανένα εναέριο μέσο δεν μπορούσε να σηκωθεί.
Τα αίτια της πυρκαγιάς, βέβαια ακόμα διερευνώνται.
Τα μυαλό όμως δε συμμαζεύεται… και μπορεί να σκεφτεί πως μπορεί να ήταν και πλάνο όλο αυτό…
Η εμπιστοσύνη νομίζω είναι κάτι που κερδίζεται μετά από πολύ αγώνα για την αποκατάσταση της αλήθειας και την παραδοχή της ευθύνης και εδώ στη χώρα μας, δυστυχώς, αυτό βρίσκεται διαρκώς υπό αίρεση.
Μετά τις πυρκαγιές ,πρέπει να κάνουμε και κάτι πάρα πολύ σημαντικό!
Να μην κάνουμε τίποτα άλλο, παρά αυτό! Απλώς να προστατεύουμε το δάσος από τη βοσκή και τους καταπατητές να το αφήσουμε στην ησυχία του να γιάνει και να γίνονται μελέτες στη χώρα μας, για το τι συμβαίνει έπειτα από μια πυρκαγιά.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεκάδες είδη χλωρίδας και πανίδας χάνονται…
ΟΙ επικονιαστές στη Μεσόγειο διαδραματίζουν πολύ σημαντικό ρόλο με τη συμβολή τους για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και της λειτουργικότητας του οικοσυστήματος
Οι κοινότητες των επικονιαστών που επηρεάζονται είναι και οι μοναχικές μέλισσες οι οποίες είναι σχεδόν απούσες από τις καμένες περιοχές, αφού πεθαίνουν άμεσα εξαιτίας της φωτιάς, δεν έχουν «πηγές» για το νέκταρ, ένα μεγάλο μέρος της χλωρίδας έχει καεί, είναι περιορισμένες, αφού δεν μπορούνε να κάνουνε μακρινές πτήσεις για να φτάσουν σε άλλες περιοχές, δεν μπορεί δηλαδή η πτήση τους να ξεπεράσει τα 500 μέτρα .
Αυτό είναι ένα μικρό παράδειγμα της οικολογικής καταστροφής.
Πριν ο άνθρωπος βάλει το χεράκι του, είχαμε μία πυρκαγιά ανά 100 – 130 περίπου χρόνια… ένας κεραυνός μια μέρα με καταιγίδα μπορούσε εύκολα να κάψει τα ρητινούχα φύλλα, τα σπασμένα ξερά κλαδιά και τις σκληρές συσσωρευμένες πευκοβελόνες και έτσι ανανεώνονταν και το δάσος των πεύκων, αφού η σχέση πυρκαγιάς και δάσους είναι πολύ πιο ισχυρή από τη δύναμη του ανθρώπου να τη σταματήσει…
Εκείνο που πρέπει να μας ανησυχεί ως κοινωνία είναι οι συχνές πυρκαγιές που γίνονται σήμερα στον πλανήτη.
Όταν μειώνονται τα μεσοδιαστήματα των πυρκαγιών εξαιτίας της κακής ανθρώπινης συμπεριφοράς, αυτό είναι μία σοβαρή διαταραχή. Όταν δάση ξανά καίγονται και ξανά καίγονται πριν ωριμάσουν βιολογικά και πριν δημιουργήσουν ένα απόθεμα σπόρων, όπως τα πεύκα, τότε οδηγούνται σε υποβάθμιση που δυστυχώς δεν μπορεί να αναστραφεί.
Έχει μία ιδιαιτερότητα το πεύκο.
Μπορεί να πέσουνε χιλιάδες σπόροι στη γη και να μη φυτρώσει ούτε ένα καινούργιο φυτό και αυτό γιατί στα μεσογειακά κλίματα τα θαμνώδη ρητινούχα φυτά και τα πεύκα στις ρίζες τους, τροφοδοτούν το έδαφος με ουσίες που λειτουργούν ως δηλητήριο, το οποίο δεν επιτρέπει τη βλάστηση άλλων νεαρών φυτών.
Μπορούμε εύκολα να το παρατηρήσουμε κι εδώ. Όπου υπάρχουν πουρνάρια και όπου υπάρχουν πεύκα… σπάνια θα δούμε κάποιο νεαρό φυτό να ξεπροβάλει κοντά στις ρίζες τους και γύρω από αυτές.
Στα δάση όμως δεν ζούνε μόνο φυτά, ζούνε και ζώα
Στα δάση, ή κοντά σε αυτά χτίζονται σπίτια και στα σπίτια αυτά, εκτός από τους ανθρώπους, συμβιώνουν αρκετές φορές και τα κατοικίδιά τους.
Δεν χάθηκαν ανθρώπινες ζωές ακούγαμε συνεχώς και όλοι ήταν τόσο χαρούμενοι και ευτυχισμένοι, συνεπαρμένοι από την τρομερή επιτυχία.
Όμως ο δημιουργός αυτού του κόσμου, όποιος κι αν είναι, δημιούργησε κι άλλα ζωντανά όντα εκτός από τον άνθρωπο…
Όταν καίγονται απροστάτευτα, χωρίς να φταίνε άγρια ζώα, αλλά και εγκαταλελειμμένα κατοικίδια τα οποία μάλλον ως εξαρτήματα των σπιτιών στέκουν εκεί – έτσι φαίνεται ότι είναι… εξαρτήματα… άρα αν καεί το σπίτι τι να το κάνουμε το ζώο- οφείλουμε ως ευσυνείδητα και με ενσυναίσθηση όντα της φύσης, να ομολογούμε και να παραδεχόμαστε ότι δεν χάσαμε, ευτυχώς, ανθρώπινες ζωές, αλλά, δυστυχώς , πολλές άλλες ζωές…
Τόσο όμορφες, ανήμπορες και αθώες ζωές χάθηκαν για πάντα και άλλες υποφέρουν από φριχτούς πόνους και περιμένουν τη δική μας παρέμβαση, γιατί εμείς έχουμε την πιο αναπτυγμένη νοημοσύνη και κυρίως τον Λόγο που αυτά δε διαθέτουν, αν και η γλώσσα του σώματός τους και κυρίως του τρομαγμένου κι απελπισμένου βλέμματος, δεν ξεχνιούνται …
καλή εβδομάδα με υγεία
Ει. Δα.
