Απόψεις Υγεία

“Δεύτερη δόση” γράφει η Ειρήνη Δασκιωτάκη

————–

Σε εμβολιαστικό κέντρο …

Ειρήνη Δασκιωτάκη

Είναι απογευματάκι μαγιάτικο, κάνει πολλή ζέστη, σχεδόν καλοκαίρι.
Μας περιμένει έξω από την είσοδο ο φύλακας, ο οποίος ελέγχει τη ροή και υποβάλει διευκρινιστικές ερωτήσεις.  Πριν από εμένα δύο ζευγάρια…
Το πρώτο γύρω στα σαράντα πέντε με πενήντα, το αμέσως επόμενο κοντά στα τριανταπέντε, σαράντα.

Ξεκινάει η θερμομέτρηση και οι διάφορες ερωτήσεις του τύπου: «Ήρθατε σε επαφή με κρούσμα, έχετε πυρετό… για να δούμε τη θερμοκρασία…»

Κάνει μικρή παύση ο φύλακας , σημειώνει κάτι μετά τη θερμομέτρηση και ξαναρωτάει:
«Για το Astra Zeneca, δεύτερη δόση;»
«Όχι!  Όχι! λέει φωναχτά η γυναίκα… Εμείς δεν το θέλαμε αυτό!  Για το Phizer είμαστε.»

Το ζευγάρι που είναι πίσω, το δεύτερο ζευγάρι, ακούγοντας τα παραπάνω, φαίνεται προβληματισμένο…
Μιλάνε μεταξύ τους, η γυναίκα είναι πολύ ανήσυχη και αγχωμένη. Δεν το πολυδίνω σημασία, έρχεται η σειρά μου, μου κάνει τις σχετικές ερωτήσεις  ο φύλακας, μου παίρνει τη θερμοκρασία, περνάω το τεστ και μπαίνω μέσα.

Εισέρχομαι  στην αίθουσα αναμονής και η κυρία που διαφήμισε, φωνασκώντας τη Pfizer ,  μου λέει:

«Όχι εδώ… εδώ είναι για το Pfizer . Αριστερά για το Astra Zeneca.» Την ευχαρίστησα έκπληκτη.

Ήταν άρτια η οργάνωση του εμβολιαστικού κέντρου και κάθε πληροφορία ήταν ξεκάθαρη οπωσδήποτε για όσους γνώριζαν ανάγνωση και αναγνώριζαν βασικούς λατινικούς τύπους!

Στην αίθουσα, ακριβώς απέναντί μου, όπου βρίσκονταν ο γιατρός με 2 νοσηλεύτριες, ένας πολίτης δέχονταν τις ερωτήσεις του γιατρού, λίγο πριν εμβολιαστεί.

Τα τυπικά… Πώς λέγεστε και λοιπά, αλλά και τα εξής ερωτήματα:

«Έχετε αλλεργία σε κάποια τροφή;

Έχετε αλλεργία σε φάρμακα;

Σας τσίμπησε ποτέ μέλισσα;»

«Όχι» ,απάντησε αυτός και στην τελευταία ερώτηση.

«Καλά! δουλεύετε στα χωράφια και δεν σας τσίμπησε ποτέ μέλισσα, συνέχισε ο γιατρός
«Ε, δεν έτυχε», είπε ο άνθρωπος…

Κάνει το εμβόλιο, βγαίνει, του λένε, θα περιμένεις 10 λεπτά, με ένα τέταρτο έξω.

Ετοιμάζομαι να μπω και εμφανίζεται ένας νέος άντρας που  είχε προτεραιότητα .

Ήταν ο άντρας του δεύτερου ζευγαριού που ήταν πριν από μένα…
Μπαίνοντας όμως μέσα, δεν τον είχα συναντήσει στην αίθουσα αναμονής..

«Εγώ είμαι τώρα», μου είπε και από τον τρόπο της ομιλίας του κατάλαβα ότι ήταν αλβανικής καταγωγής.
Κανένα πρόβλημα, του λέω… Περάστε!

Περιμένω  τη σειρά μου…
Ο νέος σχετικά γιατρός, αρχίζει  τις ερωτήσεις… Μονίμως  χωρίς μάσκα…

Τις ίδιες ερωτήσεις που έκανε στον προηγούμενο, συν αυτή με τη μέλισσα.

Ο άντρας όμως απάντησε: « ναι, με τσίμπησε» και ο γιατρός… δικαιώθηκε.

– Ε ! … επιτέλους  πια! Ρωτάω και είναι περίεργο, όσοι δουλεύετε στα χωράφια, να μη σας έχει τσιμπήσει  μέλισσα!

Μπορεί να είστε ο ένας στο εκατομμύριο που μπορεί να παρουσιάσει πρόβλημα… Καλά, είναι σπάνιο, αλλά εγώ πρέπει να σας το πω.
Κι αν σε μια βδομάδα, δεκαπέντε ημέρες νιώσεις πόνο στο πόδι, πόνο στο στήθος… τότε να το προσέξεις….
Πρώτη δόση, ε;»

Ο άντρας με ψυχραιμία του απαντάει:

«Ε, καλά!  άμα είμαι τυχερός…
Θα το κάνω το εμβόλιο.
Ήταν να το κάνει και η γυναίκα μου, αλλά φοβήθηκε.

Δε θέλει να ‘ρθει…»

Μου έκανε όμως εντύπωση που δεν τον ενημέρωσε για τις τυπικές παρενέργειες του εμβολίου, τις δυο – τρεις  πρώτες ημέρες… πονοκέφαλος, πυρετός, κλπ.

Σκέφτηκα!

Ο γιατρός τι προσπαθεί να κάνει;

Να διασπείρει τον φόβο;

Να αποτρέψει τον εμβολιασμό;
Είναι ευθυνόφοβος;

Είναι αρνητής;
Τίποτα από όλα αυτά;

Είχε και ένα υπεροπτικό, αγέλαστο ύφος και χωρίς να το θέλω τον συνέκρινα με τον γιατρό που μου είχε κάνει την πρώτη δόση.

Χαμογελαστός και χαρούμενος  για αυτό το επιστημονικό επίτευγμα.

«Εμβολιάστηκα κι εγώ, μου είχε πει  και είχα δύο μέρες πυρετό…. Μπορεί να σας συμβεί, αλλά δεν κρατά πολύ. Μη φοβηθείτε… Δεν είναι τίποτα.

Είναι φυσιολογικές παρενέργειες που μπορεί να προκαλέσει κάποιες φορές και το κοινό αντιγριπικό εμβόλιο.»

Ήρθε η σειρά μου, εμβολιάστηκα με τη δεύτερη δόση ΑΖ , ένιωσα ευγνώμων για την τύχη μου και βγήκα στην πίσω αυλή του κτιρίου για να περιμένω να περάσει το τέταρτο.

Εκεί είδα τη σύζυγο του νέου άντρα από την Αλβανία που είχε εμβολιαστεί πριν από εμένα.

Ήταν το κορίτσι που αρνήθηκε τον εμβολιασμό, επειδή άκουσε την κυρία στην είσοδο.

Κρίμα!

Αυτό που συμβαίνει και διαιωνίζεται με το non-profit εμβόλιο της astrazeneca που είναι για τους «πληβείους» και τους «ηλίθιους» και το pfizer biotech , γερμανική πατέντα που χρησιμοποιήθηκε από τους Αμερικανούς και αποφέρει φοβερά κέρδη λόγω της τιμής και είναι για τους «έξυπνους» και τους «ξεχωριστούς», με ξεπερνάει… πραγματικά!

Η πάλη των τάξεων, στην πάλη των εμβολίων!

Όμως η pfizer biontech είναι ενάντια στην άρση της πατέντας, αν και είναι ένα ψευδοπρόβλημα αυτή τη στιγμή η άρση, επειδή δε λύνει, άμεσα, το πρόβλημα που λέγεται μαζικός παγκόσμιος εμβολιασμός.

Το εμβόλιο, το κάθε εμβόλιο κατά του covid, είναι  ένας αγώνας δρόμου με αντίξοες συνθήκες για όλους και πρέπει να σταλεί σαν ανθρωπιστική βοήθεια, σύντομα, στον Τρίτο κόσμο. Όλα τα υπόλοιπα είναι δικαιολογίες που οδηγούν σε σύγχρονες γενοκτονίες.

καλή εβδομάδα με υγεία
Χριστός Ανέστη και χρόνια πολλά

Ει. Δα.

banner-article

Ροη ειδήσεων