Με την πείρα της αντιστασιακής – απελευθερωτικής πάλης στους αγώνες του σήμερα
Στις 6 Απρίλη συμπληρώνονται 80 χρόνια από τη βάρβαρη επίθεση των Γερμανικών ναζιστικών στρατευμάτων εναντίον της Ελλάδας, το 1941.
Ο ελληνικός στρατός στα σύνορα αντιστεκόταν δίνοντας άνιση μάχη απέναντι σ’ ένα πανίσχυρο εχθρό. Αυτή η αντίσταση είχε ακόμη μεγαλύτερη σημασία, γιατί και η στρατιωτική και η πολιτική ηγεσία της Ελλάδας ήταν έτοιμη για μια γρήγορη συνθηκολόγηση και παράδοση της χώρας στους Γερμανούς ναζιστές εισβολείς. Επίσης η Βρετανία, σύμμαχος της αστικής τάξης της Ελλάδας, ενώ είχε αποστείλει ένα Βρετανικό Σώμα Στρατού στη χώρα μας, με την εκδήλωση της Γερμανικής επίθεσης, δεν πολέμησε κατά των χιτλερικών εισβολέων, δεν υπερασπίστηκε την Ελλάδα.
Στις 9 Απρίλη τα γερμανικά στρατεύματα καταλαμβάνουν τη Θεσσαλονίκη. Ήδη είχαν ξεκινήσει από την διαδικασίες για τη συνθηκολόγηση και στις 23 Απρίλη ο στρατηγός Τσολάκογλου θα υπογράψει στη Θεσσαλονίκη το οριστικό πρωτόκολλο συνθηκολόγησης κι ενώ ακόμα το πολεμικό μέτωπο στην Ήπειρο ήταν σε εξέλιξη. Στις 27 Απρίλη τα ναζιστικά στρατεύματα, ανεμπόδιστα λόγω συνθηκολόγησης, καταλαμβάνουν και την Αθήνα. Τα ναζιστικά στρατεύματα τα υποδέχτηκε επιτροπή που αποτελούσαν ο ανώτερος στρατιωτικός διοικητής Αττικής, ο νομάρχης Αττικοβοιωτίας, και οι δήμαρχοι Αθήνας και Πειραιά που τους παρέδωσαν την πόλη. Ήδη είχε αρχίσει η μακριά νύχτα της ναζιστικής κατοχής. Λίγο πριν την είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα, η Κομματική Οργάνωση Αθήνας οργάνωσε στην Ομόνοια συγκέντρωση με συνθήματα για αντίσταση στους επιδρομείς και όπλα στο λαό. Το επόμενο βήμα ήταν η συγκρότηση κυβέρνησης από Έλληνες αστούς πολιτικούς που συνεργάστηκαν με τους χιτλερικούς ενάντια στο λαό με επικεφαλής τον Τσολάκογλου. Την κυβέρνηση στήριξε όλος σχεδόν ο τότε αστικός πολιτικός κόσμος, ανεξάρτητα από τις μεταξύ τους διαφορές.
Είναι γνωστό ότι στη φασιστική επίθεση των Ιταλών, το ΚΚΕ με τα γράμματα του ΓΓ της ΚΕ Ν. Ζαχαριάδη από τα μπουντρούμια της γενικής ασφάλειας κάλεσε σε παλλαϊκό πόλεμο κατά των φασιστών εισβολέων. Επίσης οι κομμουνιστές από τις εξορίες αντέδρασαν ζητώντας να τους επιτραπεί να πολεμήσουν στο Μέτωπο. Όμως η κυβέρνηση του δικτάτορα Μεταξά το αρνήθηκε ζητώντας από τους κομμουνιστές πρώτα να υπογράψουν δήλωση μετάνοιας, κάτι βεβαίως που δεν έκαναν. Στη συνέχεια η κυβέρνηση Μεταξά -προς αιώνια καταισχύνη- παρέδωσε τους εξόριστους και φυλακισμένους κομμουνιστές και το Ν. Ζαχαριάδη στο ναζί κατακτητή… με συνέπεια οι περισσότεροι απ’ αυτούς να εκτελεστούν ή να σταλούν σε γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Με την κατοχή της χώρας από τους Γερμανούς ναζί, οι πολιτικοί εκπρόσωποι της αστικής τάξης είτε εγκατέλειψαν τη χώρα για την Αίγυπτο και την Μ. Βρετανία (όπως ο τότε βασιλιάς) παίρνοντας μαζί τους και το χρυσό της χώρας, είτε συνεργάστηκαν με τους κατακτητές στηρίζοντάς τους, γνωστοί και ως κουίσλιγκ, και στελέχωσαν τις κατοχικές κυβερνήσεις, τις κρατικές δομές, για την εξόντωση του αγωνιστή ελληνικού λαού που οργάνωνε την Αντίσταση για την απελευθέρωση της πατρίδας. Μια μερίδα αστών πολιτικών που παρέμεινε στη χώρα δήλωσε επίσης υποταγή και νομιμοφροσύνη συνιστώντας και στο λαό υποταγή στον κατακτητή.
Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή σάλπισε Αντίσταση με τη δράση του για την οργάνωση του αγώνα για την απελευθέρωση της χώρας και τη σωτηρία του λαού. Οι κομμουνιστές που δραπέτευσαν από τις εξορίες ,καθώς και άλλοι που δρούσαν παράνομα, προχώρησαν στην ανασυγκρότηση του ΚΚΕ και στην οργάνωση της πάλης κατά των κατακτητών ιδρύοντας το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, την ΕΠΟΝ, και ΕΑΜογενείς αντιστασιακές οργανώσεις για την επιβίωση του λαού μας και τη σωτηρία του από την πείνα και την απελευθέρωση της χώρας.
Βαρύ ήταν το τίμημα που πλήρωσε η χώρα και ο λαός μας την περίοδο της Κατοχής: Πάνω από 500.000 χιλιάδες οι νεκροί από την πείνα και την εγκληματική δράση των ναζιστικών κατοχικών στρατευμάτων, με τα ολοκαυτώματα, τις εκτελέσεις και άλλα αντίποινα, αλλά και την κλοπή αγροτικών και άλλων προϊόντων για να ενισχύονται τα ναζιστικά στρατεύματα στον πόλεμο, όπως και τις υλικές καταστροφές στις υποδομές και την πολιτιστική κληρονομιά της χώρας (καταστροφές και κλοπές αρχαιολογικών θησαυρών κλπ).
Το ΕΑΜ συσπείρωσε τη συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού, ανέπτυξε όλες τις μορφές πάλης: Απεργίες, διαδηλώσεις, συλλαλητήρια, διαβήματα, ένοπλο αγώνα. Ο ΕΛΑΣ καθήλωσε 8 έως και 12 εχθρικές μεραρχίες. Προξένησε στους κατακτητές απώλειες 30.000 νεκρούς και συνέλαβε 6.500 αιχμαλώτους. Κατέστρεψε 37 μεγάλες γέφυρες, 85 ατμομηχανές, 1.000 περίπου βαγόνια και 1.000 αυτοκίνητα. Είναι η μεγάλη τηρουμένων των αναλογιών συμβολή του στην Αντιφασιστική Νίκη των Λαών μαζί με την απελευθέρωση της Ελλάδας.
Σήμερα, 80 χρόνια μετά, όλες οι αστικές κυβερνήσεις της Ελλάδας, (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ), έχουν τεράστια ευθύνη γιατί δεν έθεσαν ποτέ ζήτημα πραγματικής διεκδίκησης για τις Επανορθώσεις – πολεμικές Αποζημιώσεις που έχουν αναγνωριστεί στις διεθνείς διασκέψεις (Παρίσι, Λονδίνο κ.ά.), στο όνομα της συμμετοχής στην καπιταλιστική ΕΕ και της συμμαχίας με τη Γερμανία, ενώ οι κυβερνήσεις της Ο.Δ. Γερμανίας αρνούνται να τις πληρώσουν στη χώρα μας, παρ’ όλο που υποκριτικά δηλώνουν πως αναλαμβάνουν την ηθική ευθύνη για τα εγκλήματα των γερμανικών ναζιστικών στρατευμάτων κατοχής.
Την ίδια ώρα, με το Ελληνογερμανικό Ίδρυμα Νεολαίας και διάφορα γερμανο-ελληνικά προγράμματα επιχειρείται η παρέμβαση της Γερμανίας με συμμετοχή των ελληνικών κυβερνήσεων σε ζητήματα της Ιστορίας της Γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα και προσπάθεια αναθεώρησής της, όπως το πρόγραμμα «Μνήμες Κατοχής» στοχεύοντας στην άμβλυνση της ιστορικής μνήμης για τα ναζιστικά εγκλήματα που διαπράχτηκαν στη χώρα μας. Επίσης, σκοπός τους είναι να μην διδάσκεται η νεολαία την πραγματική ιστορία για τη ναζιστική κατοχή, την στάση των αστικών κομμάτων και τη λαϊκή αντιστασιακή απελευθερωτική πάλη με επί κεφαλής το ΚΚΕ. Το ίδιο επιδιώκεται και με την παρέμβαση-χρηματοδότηση με λεφτά του Γερμανικού ΥΠΕΞ για ιστορικά μνημεία και άλλα έργα από το «Ελληνογερμανικό Ταμείο για το Μέλλον». Όλα αυτά υπηρετούν επίσης την αποδυνάμωση του δίκαιου αιτήματος του Ελληνικού λαού για τις Επανορθώσεις -πολεμικές Αποζημιώσεις.
Το ΚΚΕ και η ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ σταθερά θέτουν το ζήτημα και στις Ελληνικές κυβερνήσεις όπως πρόσφατα με υπόμνημα στο ΥΠΕΞ, αλλά και σε διεθνή πλαίσια -όπως έγινε με την κατάθεση από το ΚΚΕ στην Ευρωβουλή και στην Κομισιόν σχετικής Αναφοράς της ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ για όλες τις Επανορθώσεις -πολεμικές Αποζημιώσεις, την οποία απέρριψαν ενώ δεν στηρίχτηκε ούτε από την τότε κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Σήμερα 80 χρόνια από την εισβολή των Γερμανικών στρατευμάτων στη χώρα μας, ζούμε την βαθιά καπιταλιστική οικονομική κρίση ενώ οξύνονται οι ενδοϊμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί στην περιοχή μας, έχουν ανάψει ιμπεριαλιστικές πολεμικές εστίες, οξύνονται οι ελληνοτουρκικοί ανταγωνισμοί, οι ελληνικές κυβερνήσεις συμμετέχουν ολοένα και πιο ενεργά σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις των ΝΑΤΟ -ΗΠΑ- ΕΕ σε βάρος άλλων λαών και χωρών, αλλά και με κινδύνους για το δικό μας λαό, επεμβάσεις που φέρνουν πολέμους προσφυγιά, μετανάστευση.
Στην 80η επέτειο της επίθεσης της ναζιστικής Γερμανίας εναντίον της χώρας μας, η ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ με την πείρα της πάλης του λαού μας στη δεκαετία 1940-49 αναδεικνύει την ανάγκη του αγώνα για να γίνει ο λαός μας αφέντης στον τόπο του, καταργώντας την εξουσία του κεφαλαίου, του οποίου τέκνο και μορφή εξουσίας του είναι και ο φασισμός – ναζισμός.
Ογδόντα χρόνια μετά η Ιστορία διδάσκει ότι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα η μόνη απάντηση είναι ο σοσιαλισμός -κομμουνισμός. Έτσι θα καταργηθούν οριστικά οι οικονομικές κρίσεις και οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι, θα ζουν οι λαοί αδελφωμένοι. Ο αγώνας της ΕΑΜικής Αντίστασης και η τρίχρονη εποποιία του ΔΣΕ διδάσκουν ότι όσο ισχυρός κι αν φαντάζει ο αντίπαλος των λαών, όπως στην περίοδο της κατοχής -και πριν στην εποχή των αστικών επαναστάσεων-,οι συσχετισμοί αλλάζουν και οι λαοί μπορούν να νικήσουν αν συνειδητοποιήσουν τη δύναμη τους και παλέψουν οργανωμένα, σήμερα με ηγέτη και καθοδηγητή το κόμμα της εργατικής τάξης, το ΚΚΕ στην Ελλάδα.
Μ΄ αυτά τα διδάγματα, τιμώντας ως ΠΕΑΕΑ ΔΣΕ τους αγωνιστές της ΕΑΜικής Αντίστασης κι του ΔΣΕ συνεχίζουμε σήμερα τους αγώνες για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας ενάντια στις βάρβαρες αντιλαϊκές πολιτικές των αστικών κυβερνήσεων, ενάντια στη συμμετοχή της χώρας μας στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και τους πολέμους των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ, στην μετατροπή της χώρας μας σε ιμπεριαλιστικό ορμητήριο, μετατρέποντας την χώρα μας σε απέραντη αμερικανοΝΑΤΟική βάση.
