Αν οι αστυνομικοί δεν είναι εκπαιδευμένοι να διατηρούν την ψυχραιμία τους και χρειάζονται 5-6 με κλομπ και ντυμένοι σαν Ρόμποκοπ για να συλλάβουν έναν… απείθαρχο πολίτη ή το λεξιλόγιό τους είναι τόσο περιορισμένο που μπορούν να απαντήσουν μόνο με ένα «άντε μωρή» και ένα χαστούκι στην ερώτηση «γιατί συλλάβατε τον άνθρωπο;», τότε έχουμε μεγάλο πρόβλημα.
Και τη λύση στο πρόβλημα πρέπει να την αναζητήσει η πολιτική ηγεσία τους, το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, σε συνεργασία ίσως με την υπουργό Παιδείας Νίκη Κεραμέως. Καταλαβαίνω ότι ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης είναι πολύ απασχολημένος με την αναζήτηση του Χρήστου Παππά –τι να γίνεται άραγε αυτή η ψυχή–, με τις έρευνες στο σπίτι του Λιγνάδη και τις διάφορες ΕΔΕ σε εκκρεμότητα. Και φυσικά την οργάνωση της πανεπιστημιακής αστυνομίας που θα είναι… εκπαιδευμένοι, όπως μας έχουν διαβεβαιώσει αρμοδίως.
Αν η Ελλάδα ήταν Ελβετία θα μπορούσα να δεχτώ –μέχρι ενός σημείου και επιστρατεύοντας όλη την καλή μου διάθεση– ότι η αστυνομοκρατία αποσκοπεί στον περιορισμό της πανδημίας και ότι όλα αυτά γίνονται ώστε να περιοριστούν οι πιθανότητες να αρρωστήσουμε από κορονοϊό.
Επειδή ωστόσο δεν είμαστε Ελβετία –με όρους οικονομίας– και συμπληρώνουμε ένα χρόνο με την οικονομία να κινείται στο ρελαντί και τα μέτρα στήριξης θα αρχίσουν σιγά σιγά να «μαζεύονται» χωρίς να έχουν επουλωθεί οι επιπτώσεις της κρίσης, έχω την υποψία ότι κάποιος προσπαθεί να μας στείλει ένα πολύ συγκεκριμένο μήνυμα που δεν αφορά το τώρα αλλά τη συνέχεια. Και αυτό δεν είναι άλλο από το να κάτσουμε φρόνιμα αναμένοντας την ελεημοσύνη του κράτους, του εργοδότη, που στην αναμπουμπούλα χαίρεται (όχι αυτού που βιώνει την κρίση μαζί με τους εργαζόμενους), και να καταπιούμε ήσυχα και επώδυνα «μεταρρυθμίσεις» που πετούν στον κάλαθο των αχρήστων κεκτημένα δεκαετιών.
Κάποιοι ονειρεύονται να μετατρέψουν την Ελλάδα σε χώρα «κυρ Παντελήδων» για να στηρίξουν το έωλο αφήγημά τους που δεν πείθει πια σχεδόν κανέναν.
ΥΓ.: Καταδικαστέος ο τραυματισμός του αστυνομικού στη Ν. Σμύρνη αλλά για σκεφτείτε ποιον εξυπηρετεί τελικά.
