Ταινίες με γυναικείο στίγμα – Θα προβληθούν διαδικτυακά δωρεάν
Λογοτεχνία και Κινηματογράφος: ακριβώς αυτό το πλαίσιο δημιουργικής σύζευξης θα αναδείξει το φετινό Φθινοπωρινό Ισραηλινό Φεστιβάλ Κινηματογράφου, αφιερώνοντας τη θεματική του σε γυναίκες συγγραφείς της εβραϊκής λογοτεχνίας.
Οι ταινίες (τέσσερις στο σύνολο) θα προβληθούν διαδικτυακά, δωρεάν, θα είναι όλες διαθέσιμες έως και την τελευταία μέρα του Φεστιβάλ (Κυριακή 6 Δεκεμβρίου), ωστόσο κάθε ταινία θα περιορίζεται σε 1.000 θεάσεις. Την ημέρα της προβολής τής κάθε ταινίας θα αναρτάται ο σχετικός σύνδεσμος και κωδικός πρόσβασης στη σελίδα του fb: Ισραήλ στην Ελλάδα | Israel in Greece.
Το κοινό θα έχει την ευκαιρία να γνωρίσει τέσσερις μεγάλες γυναικείες λογοτεχνικές προσωπικότητες που διαμόρφωσαν τη σύγχρονη εβραϊκή λογοτεχνία και άφησαν το στίγμα τους στη σημερινή κοινωνία του Ισραήλ από τον σκηνοθέτη και παραγωγό Yair Qedar. Πρόκειται για τις ταινίες:
● «Μια απλή γυναίκα. Ζέλντα». Η ποιήτρια Ζέλντα (1914-1984) ήταν μια χαμηλών τόνων θρησκευόμενη γυναίκα της οποίας ποιήματα δημοσιεύτηκαν για πρώτη φορά τη δεκαετία του ’60, όταν η ίδια είχε ξεπεράσει τα 50 της χρόνια. Η Zelda Schneurson Mishkovsky είχε γεννηθεί στην πρώην ΕΣΣΔ και μετακόμισε με την οικογένειά της στην Ιερουσαλήμ το 1926. Η ίδια δίδαξε για κάποια χρόνια έως να αφοσιωθεί μόνο στην ποίηση. Μαθητής της ήταν ο μετέπειτα γνωστός συγγραφέας Αμος Οζ, ο οποίος την αναφέρει στο αυτοβιογραφικό το βιβλίο «Ιστορίες αγάπης και σκότους». Στα ποιήματά της διαφαίνεται ένα συνταίριασμα πνευματικότητας, μυστικισμού και ρωσικών παιδικών παραμυθιών και θρύλων. Η ίδια τιμήθηκε με τις υψηλότερες λογοτεχνικές διακρίσεις.
● «Τα πέντε σπίτια της Λέα Γκόλντμπεργκ» για την ποιήτρια, συγγραφέα, θεατρική συγγραφέα, μεταφράστρια και ερευνήτρια συγκριτικής λογοτεχνίας Λέα Γκόλντμπεργκ (1916-1970). Μια ιδιαίτερα ταλαντούχα λογοτέχνις, έγραψε ποίηση, θεατρικά έργα και παιδική λογοτεχνία. Γεννημένη στην πρώην ΕΣΣΔ, ξεκίνησε να κρατά ημερολόγιο από τα 10 της χρόνια. Εγραφε πάντοτε τα εβραϊκά, μία γλώσσα που στήριξε και μελέτησε και ακαδημαϊκά. Ολη της τη ζωή έμεινε μαζί με τη μητέρα της. Τα γραπτά της θεωρούνται κλασικά της ισραηλινής λογοτεχνίας.
● «Λεβαντίνα. Ζακλίν Καχάνοφ» για τη μυθιστοριογράφο, δοκιμιογράφο και δημοσιογράφο Ζακλίν Καχάνοφ (1917-1979). Στα κείμενά της αναπτύσσεται η έννοια του «λεβαντινισμού», ένα πρότυπο πολιτιστικής συνύπαρξης των αξιών της Μέσης Ανατολής και της Ευρώπης, η οποία επηρέασε αρκετούς Ισραηλινούς με καταγωγή από τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική.
●«Τα επτά μονοπάτια» για τη φεμινίστρια και μεταμοντέρνα ποιήτρια Γιόνα Βάλαχ (1944-1984). Η Βάλαχ ξεκίνησε να γράφει σε νεαρή ηλικία, πειραματίστηκε με την underground καλλιτεχνική σκηνή, τα ναρκωτικά και τον μυστικισμό, ενώ το έργο της αναγνωρίστηκε από την κριτική και το κοινό στα μέσα της δεκαετίας του 1970. Δυστυχώς έφυγε από τη ζωή μόλις στα 40 της χρόνια από καρκίνο.
