“Οριακή κατάσταση στο ΕΣΥ – Με αναρρωτικές λόγω κορωνοϊού 1.500 γιατροί και νοσηλευτές” γράφει ο Μιχάλης Λαγάνης
Έχουν περάσει σχεδόν δεκαπέντε ημέρες από την έναρξη του δεύτερου lockdown, το οποίο επιβλήθηκε με την ελπίδα ότι το κλείσιμο των καταστημάτων, των σχολείων, η απαγόρευση των συναθροίσεων σε δημόσιους χώρους και η απαγόρευση κυκλοφορίας από τις 9 το βράδυ έως και τις 5 το πρωί θα συνέβαλλαν στη μείωση του αριθμού νέων ημερήσιων κρουσμάτων και θα αποφόρτιζαν τις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας των νοσοκομείων, που ασφυκτιούν από τους ασθενείς με τη λοίμωξη Covid-19.
Όμως μέχρι στιγμής οι αριθμοί επιμένουν να κινούνται πολύ ψηλά και να προκαλούν ανησυχία τόσο στην κυβέρνηση όσο και στην επιτροπή των επιστημόνων που εισηγούνται στον πρωθυπουργό την πολιτική που πρέπει να εφαρμοστεί για την ανάσχεση του δεύτερου – πολύ χειρότερου – κύματος της πανδημίας, η οποία έχει προσβάλει περισσότερους από 50 εκατομμύρια ανθρώπους και έχει προκαλέσει 1,3 εκατομμύρια νεκρούς σε παγκόσμιο επίπεδο.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΕΟΔΥ, έως και την Τρίτη το απόγευμα νοσηλεύονταν διασωληνωμένοι 443 ασθενείς με Covid-19 έναντι 400 τη Δευτέρα και 263 την Τρίτη 10 Νοεμβρίου.
Δηλαδή σε χρονικό διάστημα οκτώ ημερών οι βαριά νοσούντες με λοίμωξη του αναπνευστικού, συνέπεια του ιού, σχεδόν διπλασιάστηκαν, οδηγώντας στα πρόθυρα «ασφυξίας» τις ΜΕΘ των δημόσιων νοσοκομείων, κυρίως στην Κεντρική Μακεδονία και δευτερευόντως στην Αττική και σε μεγάλες πόλεις όπου υπάρχουν νοσοκομεία αναφοράς του κορωνοϊού. Συγκεκριμένα στη Θεσσαλονίκη η πληρότητα των κλινών για κορωνοϊό άγγιζε το 95%, αφού οι εισαγωγές νέων ασθενών κυμαίνονται από 70 έως και 90 ημερησίως!
Θερίζει επαγγελματίες υγείας
Την ίδια ώρα βαρύ είναι το κόστος της πανδημίας στο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό της χώρας, που την περασμένη εβδομάδα θρήνησε τρία νέα θύματα. Τον 52χρονο ιατρό της Βουλής, έναν 42χρονο πνευμονολόγο στο Αττικό Νοσοκομείο και μια νοσηλεύτρια στη Θεσσαλονίκη.
Σύμφωνα με την Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ), συνολικά 1.500 γιατροί και νοσηλευτές νοσούν λόγω του κορωνοϊού και απουσιάζουν με αναρρωτική άδεια.
Οι συνδικαλιστικοί τους φορείς, αλλά και πολλοί εργαζόμενοι στον χώρο της δημόσιας υγείας, με αναρτήσεις τους κυρίως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης καταγγέλλουν ότι η πολιτεία, παρά τις υποσχέσεις του περασμένου καλοκαιριού, τους έχει αφήσει απροστάτευτους απέναντι στην πανδημία. Χωρίς προληπτικά τεστ, χωρίς επαρκή μέσα ατομικής προστασίας, χωρίς προληπτική καραντίνα.
Μόνο για λίγους ισχύει η καραντίνα. Οι πολλοί, που είναι επαφές θετικών κρουσμάτων, κάνουν τεστ που ξεγελάνε στην αρχή.
Ανοίγουν κλινικές κορωνοϊού, ΜΕΘ χωρίς οργάνωση και με υποτυπώδη και ανεπαρκέστατη «εκπαίδευση» του προσωπικού από τη μια στιγμή στην άλλη.
«Είμαστε οργισμένοι. Ο κορωνοϊός θερίζει το υγειονομικό προσωπικό. Μία συνάδελφος πέθανε χθες, ένας άλλος νοσηλεύεται στην εντατική και 30 με σοβαρά συμπτώματα σε κλινικές κορωνοϊού. Τα περισσότερα κρούσματα είναι σε περιοχές όπου υπάρχει επιθετική έξαρση του ιού, δηλαδή στη Βόρεια Ελλάδα και τη Θεσσαλία. Πολλά κρούσματα έχουμε και στην Αττική. Στη Βόρεια Ελλάδα πάνω από 700 συνάδελφοι νοσούν» υποστηρίζει ο πρόεδρος της ΠΟΕΔΗΝ Μιχάλης Γιαννάκος.
Περί Ιατρικής
Ο 42χρονος πνευμονολόγος Αντώνης Χατζηγεωργίου, πατέρας τριών παιδιών, ο οποίος στις 15 Νοεμβρίου κατέληξε στο Αττικό Νοσοκομείο, χτυπημένος κι αυτός από τον θανατηφόρο ιό, πριν από λίγες ημέρες είχε γράψει σε ανάρτησή του στον προσωπικό του λογαριασμό στο Facebook:
«Περί Ιατρικής ο λόγος.
Δεν έχει να κάνει με τη μάσκα, φίλε μου. Ανέκαθεν δεν είχε. Είναι που δεν γουστάρουνε απλά να ακούνε τους ειδικούς. Αυτούς που έχουν τη γνώση. Και δεν τους γουστάρουνε όχι τώρα τελευταία, αλλά ανέκαθεν. Δεν τους θέλουμε, βρε αδερφέ. Μας χαλάνε τη ζαχαρένια μας, μας ζαλίζουν γενικώς, ενώ είναι επίσης γνωστό τοις πάσι πως πέρα από την αφεντιά μας κανείς δεν φτουράει μία σε αυτόν τον κόσμο.
Αλλά, ρε μπαγάσες, εσείς το τερματίσατε. Στα ιατρικά, ρε φίλε; Σε αυτά που χρειάζονται κάνα δυο χρόνια μέχρι να καταλάβεις τη διαφορά μεταξύ DNA και RNA, βακτηρίων και ιών, μεταγραφής και μετάφρασης, θνησιμότητας και θνητότητας;
Στα ιατρικά, ρε φίλε; Που στα κανονικά σου δεν μπορείς να ξεχωρίσεις το Depon από το Stedon; Που παίρνεις αντιυπερτασικό και γράφεις στο κουτί “για την καρδιά”; Που χαπακώνεις Amoxil για ιούς, βακτήρια, μύκητες, περονόσπορους και δάκους; Που μέχρι πρόσφατα η πομφόλυγα και η βλατίδα ήτανε “σπυράκι”, η φλεγμονή “κοκκινίλα” και η κρεατινίνη, “βρε αδερφέ, τι είναι αυτό που μαυρίζει στις εξετάσεις μου;”;
Και ξαφνικά τι; Ήρθε το περιστέρι της επιφοίτησης, σε κουτσούλησε και την είδες μέγας λοιμωξιολόγος, επιδημιολόγος, ολίγον παθολόγος και κάτι σε εντατικολόγος;
Όχι, αδερφέ. Δεν στο παίζω έξυπνος. Κι εγώ όταν ανοίγω το καπό από το αμάξι, το μόνο που μπορώ να διακρίνω είναι το καπάκι για να βάλω νερό για τους υαλοκαθαριστήρες, μαυρίζει η οθόνη του υπολογιστή και ρίχνω κλωτσιά στον πύργο μπας και πάρει ξανά μπροστά, πάω να κουρέψω μόνος το μαλλί και βγαίνω από το μπάνιο χειρότερος και από κατσίκι κουρεμένο, πάω να το παίξω εκπαιδευτικός στο παιδί μου και καταλήγουμε τσακωμένοι εγώ στο ένα δωμάτιο αγκαλιά με τη Λόλα και αυτό στο δικό του…
Όχι, λοιπόν. Δεν στο παίζω έξυπνος και υπεράνω, γιατί ο καθένας έχει το δικό του βάρος σε αυτή τη ζωή. Απλά, ρε φίλε, εδώ μιλάμε για Ιατρική. Και η Ιατρική είναι πείραμα, δοκιμή, παρατήρηση, μελέτη. Η Ιατρική είναι εμπεριστατωμένη γνώση, τεκμηρίωση, πρωτόκολλα, διαδικασίες.
Η Ιατρική είναι εκατοντάδες χιλιάδες ερευνητές σε όλο τον κόσμο που εργάζονται νυχθημερόν, προκειμένου να αποκρυπτογραφήσουν μηχανισμούς, σηματοδοτικά μονοπάτια, κινάσες, φωσφορυλιώσεις, υποδοχείς, κυτταροκίνες, αποπτώσεις και τόσα άλλα.
Η Ιατρική είναι, διάολε, κάτι πολύ παραπάνω από το βοτάνι της θείας σου της Μαρίκας και την παρόλα του κάθε αποψάκια που νομίζει ο καημένος πως αποδομεί όλο αυτό το θαυμαστό οικοδόμημα της επιστήμης με ένα “τα εμβόλια σκοτώνουν”.
Η Ιατρική είναι ορθός λόγος, είναι επιστήμη, είναι αποκάλυψη ενός κόσμου που προκαλεί ρίγη συγκίνησης σαν αντιληφθείς το μέγεθός του. Δεν είναι θεωρία συνωμοσίας, δεν είναι σενάριο στο Netflix, δεν είναι κοινοποίηση, δεν είναι like, δεν είναι καρδούλα.
Ξεκόλλα λοιπόν και άσε την Ιατρική στην ησυχία της»…
