Κατ’ αρχήν και καθώς κοντεύει να περάσει μισός αιώνας, κάποιες βασικές πληροφορίες είναι ίσως απαραίτητες: Το Βαρώσι (κατά κυριολεξία, προάστιο) είναι το παραλιακό μέτωπο- φιλέτο της Αμμοχώστου. Η Αμμόχωστος που το όνομά της σημαίνει πόλη χωμένη στην άμμο αναφέρεται μ αυτό το όνομα από τον 4 μχ αιώνα. Μέχρι και πριν την τουρκική εισβολή η Αμμόχωστος ήταν ακμάζουσα περιφέρεια της Κύπρου και φημισμένος τουριστικός προορισμό της Μεσογείου.
Ο τουρκικός στρατός μετά την εισβολή το 1974- 46 χρόνια πριν δηλαδή πήρε τον έλεγχο της πόλης, την περιέφραξε και απαγόρευσε την είσοδο σε πάντες εκτός του προσωπικού του Τουρκικού Στρατού και των Ηνωμένων Εθνών. Οι περίπου 40.000 κάτοικοι της πόλης πρόλαβαν και έφυγαν γλιτώνοντας τη σφαγή.
Με το ψήφισμα 550 το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ το 1984 αποφάσισε ότι οι μόνοι που έχουν δικαίωμα εγκατάστασης στην περίκλειστη από το 1974 πόλη είναι οι κάτοικοί της που είχαν εκδιωχθεί. Γι αυτόν το λόγο με το ίδιο ψήφισμα η διαχείριση της πόλης παραχωρήθηκε στα Ηνωμένα Εθνη. Το Τουρκικό κράτος ουδέποτε συμμορφώθηκε με το εν λόγω ψήφισμα (όπως και με άλλα) αλλά κράτησε την Αμμόχωστο ως «διαπραγματευτικό χαρτί». Στους αέναα επαναλαμβανόμενους γύρους συνομιλιών καθώς και στα κατά καιρού σχέδια επίλυσης του κυπριακού που έπεφταν στο τραπέζι η Αμμόχωστος ήταν μια τουρκική «προσφορά» προς την ελληνοκυπριακή πλευρά, προκειμένου να αποσπάσει, άλλα μείζονα ανταλλάγματα.
Το μήνυμα Ερντογάν
Με το «άνοιγμα» του Βαρωσιού την περασμένη βδομάδα, ο πρόεδρος της Τουρκίας είναι προφανές ότι αποστέλλει τα μηνύματά του προς κάθε κατεύθυνση.
-
Στους τουρκοκύπριους, πριμοδοτώντας με την κίνησή του τις ακραίες φωνές εντός του ψευδοκράτους, συμπεριλαμβανομένου πάνω απ όλους του εκλεκτού υποψήφιου στις χθεσινές εκλογές του ψευδοκράτους Ερσίν Τατάρ
-
Στο εσωτερικό της χώρας του υπερφαλαγγίζοντας κάθε ακραία εθνικιστική φωνή και άποψη για την πολιτική της Τουρκίας (και) στο κυπριακό
-
Στη Διεθνή Κοινότητα και ειδικότερα στον ΟΗΕ και το Συμβούλιο Ασφαλείας του, γράφοντας στα παλιά του τα παπούτσια το ψήφισμα 550 του 1984, καθώς και κάθε προηγούμενο ή επόμενο που δεν εξυπηρετεί τα τουρκικά συμφέροντα. Μ αυτόν τον τρόπο ο Ερντογάν, υπογραμμίζει αυτό που σε κάθε ευκαιρία διατυπώνει δημόσια τα τελευταία χρόνια, ότι «τίποτε δεν μπορεί να γίνει στην ανατολική Μεσόγειο ερήμην της Τουρκίας»
-
Στην «ελληνοκυπριακή διοίκηση», ο Ερντογάν επαναλαμβάνει, ότι η μόνη «λύση» που υπάρχει είναι η αποδοχή των τουρκικών όρων για το κυπριακό, δηλαδή η αναγνώριση της απόλυτης πολιτικής ισότητας σε έναν 50-50% οικονομικό συνεταιρισμό των δύο κοινοτήτων.
-
Στην Αθήνα, το μήνυμα του Ερντογάν δεν θα μπορούσε να είναι πιο ξεκάθαρο: Αποστέλλεται μάλιστα λίγο πριν την έναρξη των ελληνοτουρκικών διερευνητικών συνομιλιών όπου η Τουρκία έχει ξεκαθαρίσει ότι θα θέσει όλες της τις απαιτήσεις.
Δεδομένων των ξεκάθαρων τουρκικών θέσεων, το ερώτημα που τίθεται προς την ελληνική κυβέρνηση είναι εξαιρετικά απλό: Τι θεωρεί ότι μπορεί να συζητήσει σε αυτήν την συγκυρία με την Τουρκία;
