“Αμείλικτος και διαρκής ο ιδεολογικός αγώνας μετά την καταδίκη” γράφει ο Βασίλης Μαρκόπουλος
Η απόφαση εκδόθηκε , έστω και μετά από 5,5 χρόνια. Στη συνέχεια οι καταδικασθέντες να οδηγηθούν στη φυλακή κι η απόφαση αυτή, όπως είναι, να καταστεί αμετάκλητη.
Η Δημοκρατία που τους εκκόλαψε στους κόρφους της και ενώθηκε έξω από το Εφετείο, οφείλει αυτή τη σύμπνοια και ενότητα να τη διατηρήσει , για να πείσει τους χιλιάδες ψηφοφόρους που έστειλαν βουλευτές και ευρωβουλευτές Ναζί σε συλλογικά και δημοκρατικά εκλεγμένα θεσμικά όργανα. Είτε η ίδια η Χ.Α είτε άλλο παρόμοιο παρακλάδι πρέπει να απομονωθεί.
Ο ιδεολογικός αγώνας πρέπει να είναι αμείλικτος και διαρκής. Αρκετά δεινοπάθησε η ανθρωπότητα από τα εγκλήματα του ναζισμού. Αυτά δε μπορούν να λησμονηθούν : Καλάβρυτα , Δίστομο , Μεσόβουνο , Νταχάου , κι όπου αλλού ανά τη γής.
Ακόμα κι όσοι ’’ ποντικοί ‘’ με την ίδια ιδεολογία και με οποιοδήποτε προσωπείο παρεισέφρησαν σε μεγάλα κόμματα εξουσίας λόγω καιροσκοπισμού και πολιτικής επιβίωσης οφείλουν τα ίδια τα κόμματά τους και τα ΜΜΕ να τους απομονώσουν , να τους κλείσουν τις πόρτες.
Πίσω από το ωραίο πρεστίζ με τα φανταχτερά κουστούμια και τις γραβάτες κρύβονται βαθιά συντηρητικοί πολιτικοί , που πιστεύουν ακόμα στη επάνοδο της κοινωνίας σε άλλες αλλοτινές παλιές εποχές των λίγων , των ισχυρών , των ικανών και με τους πολλούς να ζουν στην εκμετάλλευση και τη μιζέρια.
Ο απλός ανώνυμος ψηφοφόρος να συνειδητοποιήσει τη μεγάλη ευθύνη που έχει όταν πάει να ψηφίσει , ποιους και γιατί στέλλει να τον εκπροσωπήσουν σε θεσμικά όργανα. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα την προσωπική του ανευθυνότητα και επιπολαιότητα να τη μετατρέπει σε ανίατη πληγή της υπόλοιπης κοινωνίας. Αρκετά είναι τα προβλήματα, δε χρειάζονται κι άλλα.
Ο κάθε απόχρωσης λαϊκισμός είναι αυτός που τρέφει το φασισμό.
