Λία Μάγειρα “Οδοιπορικό στη Βόρεια Πίνδο – Στο Δρόμο για τα Γρεβενά, οι Λίμνες Κατακάλης και Αιμιλιανού”(4)
Και το δέντρο μονάχο του
χωρίς κοπάδι
για να το κάνεις φίλο σου
και να γνωρίζεις τ’ ακριβό του τ’ όνομα
…………………….
και πλατύς επάνου ο ουρανός
για να διαβάζεις μόνος σου την απεραντοσύνη
Αυτός, ο κόσμος ο μικρός, ο μέγας!
Οδυσσέας Ελύτης
Τριγυρισμένη από λυγαριές, η μικρή πανέμορφη λίμνη της Κατακάλης, αποτελεί έργο του ανθρώπου που όχι μόνο δεν κατέστρεψε, αντίθετα δημιούργησε ένα πολύχρωμο υδάτινο οικοσύστημα. Πρόκειται για μία από τις πολλές τεχνητές λίμνες που δημιουργήθηκαν ως αποτέλεσμα της κατασκευής αρδευτικών και υδροηλεκτρικών φραγμάτων σε όλη τη λεκάνη απορροής του Αλιάκμονα.
Τα κλαριά των δέντρων υψώνονται μέσα από το νερό σαν ικεσία στον ουρανό. Ο μόνος ήχος είναι του φύλλου που πέφτει ρυτιδώνοντας την επιφάνεια του νερού. Οι δροσοσταλίδες συρρικνώνονται μέσα στη ντάλα του καλοκαιριού και τα τζιτζίκια στήνουν τη συναυλία τους.
-Οι λίμνες… Πρόσεξες ποτέ τις λίμνες; Δεν είναι σαν τις θάλασσες.
Οι θάλασσες μιλούν… Τραγουδούν.
Οι λίμνες ονειρεύονται !
Αλκυόνη Παπαδάκη
Ένα δάσος με βελανιδιές και κέδρους περιβάλλει την τεχνητή λίμνη Αιμιλιανού. Οι ξεροί κορμοί μέσα στο νερό, ομορφαίνουν το τοπίο και αποτελούν στάση για τα αποδημητικά πουλιά. Στις όχθες της φύονται αγριολούλουδα και μανιτάρια.
Κείμενο – Φωτογραφίες Λία Μάγειρα