Γιώργος Κιμούλης. Στο απόγειό της η υποκριτική τέχνη ενός μεγάλου ηθοποιού
Γεμάτη η Αντωνιάδεια Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών της Βέροιας με το «Παγκάκι» του Αλεξάντερ Γκέλμαν. Η παρουσία ενός μεγάλου ηθοποιού, όπως ο Κιμούλης, με την εξαιρετική Φωτεινή Μπαξεβάνη ως παρτενέρ του, δημιούργησε εδώ και μέρες μεγάλες προσδοκίες. Η πραγματικότητα όμως τις ξεπέρασε.
Η παράσταση έδωσε μέσα από ένα καταπληκτικό κείμενο, που έρεε κυριολεκτικά, όλο το τραγικό βάθος της μοναξιάς και το ψέμα που διαβρώνει τις ανθρώπινες σχέσεις, οδηγώντας μοιραία σ’ αυτήν, μέσα από μια κωμική κατάθεση του λόγου που ξάφνιαζε με την αμεσότητα και τη δροσιά του. Μοναδική ισορροπία ανάμεσα στο κωμικό και το τραγικό, που οδηγούσε στην αβίαστη θεώρηση της πραγματικότητας με τον πιο εύκολο και σταθερό τρόπο.
Αλλά εκείνο που εντυπωσίασε περισσότερο από κάθε άλλη φορά -γιατί έχουμε παρακολουθήσει την πορεία που έχει διαγράψει ο Γιώργος Κιμούλης μέχρι τώρα, γνωρίζοντας το ανάστημά του – ήταν το πού έχει φτάσει αυτήν τη στιγμή!
Η υποκριτική τέχνη στο απόγειό της σ’ έναν ηθοποιό που ήταν ερμηνευτικά εντυπωσιακός ήδη στο ξεκίνημά του! Πόσο ακόμη μπορεί να ωριμάσει; Εδώ πρέπει να ήρθε η κορύφωση!
Μ’ έναν ρόλο που του πήγαινε γάντι, με φωνή, κίνηση, έκφραση σε απίθανη ερμηνευτική σύμπλευση, όχι απλά εντυπωσίασε, κυριολεκτικά μάγεψε το κοινό του, κάνοντάς το να νιώθει πως συμμετείχε και το ίδιο στην παράσταση.
Τυχεροί όσοι είχαμε την ευκαιρία να δούμε την παράσταση, που ήταν ιδιαίτερη, αλλά κι έναν τόσο μεγάλο ηθοποιό, όπως ο Κιμούλης, σε μια από τις καλύτερες στιγμές του.
