Με την πρώτη ταινία το κλασικό «Μαχαίρι στο νερό», εγκαινιάζεται τη Δευτέρα 7 Οκτωβρίου στον κινηματογράφο ΒΑΚΟΥΡΑ 1 (Ιωάννου Μιχαήλ αρ. 8, τηλ. 2310233665) το χειμερινό πρόγραμμα και η νέα θεματική ενότητα «Περί ηθικής» της κινηματογραφικής λέσχης των εργαζομένων της ΕΡΤ3 και του Κέντρου Μελετών και Ερευνών για το Σινεμά (ΚΕΜΕΣ). Πριν την προβολή, με αφορμή την έναρξη του χειμερινού προγράμματος, η λέσχη προσκαλεί όλους τους σινεφίλ και τα μέλη της στις 20:15 στο κάτω φουαγιέ του ΒΑΚΟΥΡΑ για να συζητήσουμε για το πρόγραμμα με κρασί και κρύο μπουφέ. Αμέσως μετά, στις 21:00 ακριβώς, θα προβληθεί το «Μαχαίρι στο νερό» (Noz w wodzie, ασπρόμαυρο, Πολωνία 1962, διάρκεια 94´) του Ρόμαν Πολάνσκι σε σενάριο του ιδίου και του διάσημου συμπατριώτη του σκηνοθέτη, Γιέρζι Σκολιμόφσκι. Παίζουν οι Λέον Νιέμτσικ, Γιολάντα Ουμέκα, Ζίγκμουντ Μαλάγιοτς.
Ένα παντρεμένο ζευγάρι οικονομικά ευκατάστατων αστών συναντά στο δρόμο του έναν νεαρό φοιτητή που κάνει ωτοστόπ και τον παίρνουν μαζί τους για ένα Σαββατοκύριακο στη λίμνη με το ιστιοπλοϊκό τους. Καθώς το σκάφος ανοίγεται στα νερά, μεταξύ των δύο αντρών θα ξεκινήσει μια σύγκρουση με κλιμακούμενη ένταση και απρόσμενες εξελίξεις.
Το φιλμ είναι ένα υπέροχο μάθημα κινηματογραφικής λιτότητας και μινιμαλιστικής έκφρασης, με ταξική, αλληγορική και ψυχαναλυτική διάσταση και συγκαταλέγεται στα πιο μοντέρνα, ανανεωτικά ως προς τη μορφή και τη δραματουργία, έργα του παγκόσμιου κινηματογράφου. Με το σκηνοθετικό του ντεμπούτο ο Πολάνσκι κέρδισε την πρώτη υποψηφιότητα της χώρας του στα ξενόγλωσσα Όσκαρ, ενώ τιμήθηκε και με το βραβείο των κριτικών στο φεστιβάλ της Βενετίας.
Την ταινία θα προλογίσει ο Αλέξης Δερμεντζόγλου, στο κοινό θα διανεμηθεί έντυπη κριτική του Σωτήρη Ζήκου, ενώ το προς συζήτηση θέμα με το τέλος της προβολής θα είναι: Οι ταξικές δομές στο σινεμά του Πολάνσκι.
Η κριτική που θα διανεμηθεί είναι η ακόλουθη:
«H πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Pόμαν Πολάνσκι, που τη γύρισε στην Πολωνία και μετά από αυτήν έφυγε για πάντα από τη χώρα για να γίνει κοσμοπολίτης κινηματογραφιστής. H ταινία είχε κακή υποδοχή στην Πολωνία, κέρδισε το βραβείο της κριτικής στο Φεστιβάλ Bενετίας, προβλήθηκε στη Γαλλία χωρίς καμιά επιτυχία, ενώ στις H.Π.A. εντυπωσίασε τους κριτικούς και προτάθηκε για Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας. Εδώ και χρόνια συγκαταλέγεται ανάμεσα στα πιο μοντέρνα, ανανεωτικά ως προς τη μορφή και τη δραματουργία, έργα του παγκόσμιου κινηματογράφου. Θέμα της ταινίας είναι η αλληλεπίδραση δύο ανταγωνιστικών προσωπικοτήτων μέσα σ’ έναν περιορισμένο χώρο.
O Aντρέι, ένας πετυχημένος 36άρης, και η γυναίκα του Kριστίν ταξιδεύουν χαράματα στους έρημους δρόμους και παραλίγο να χτυπήσουν με το αυτοκίνητό τους έναν περιπλανώμενο 19χρονο φοιτητή που τους κάνει ωτοστόπ. O Aντρέι αποφασίζει να τον πάρουν μαζί τους στο γιοτ, όπου θα περάσουν το γουικέντ σε μια λίμνη, πρόσκληση που αποτελεί και ένα είδος πρόκλησης σε αναμέτρηση, με το νεαρό, με τη γυναίκα του και τον ίδιο του τον εαυτό. Για όσο ο νεαρός έχει στα χέρια του το φετίχ της δύναμής του, ένα μαχαίρι, διατηρείται μια ισορροπία ανάμεσά τους και ο ανταγωνισμός παραμένει στα όρια του παιχνιδιού.
Από τη στιγμή όμως που το μαχαίρι θα πέσει στο νερό, οι χαρακτήρες απογυμνώνονται στα βαθύτερα, αν και πάντα διφορούμενα, κίνητρά τους και τα πράγματα θα οδηγηθούν στα άκρα: στη διάσπαση αυτής της γεμάτης εντάσεις και υπονοούμενα τριαδικής σχέσης. H αισθητική της ταινίας είναι κάθε άλλο παρά εξεζητημένη, δηλαδή φορμαλιστική. Ίσως μόνον η μουσική της ν’ ακούγεται σήμερα κάπως αφελής. Αντίθετα, τα σφιχτά πλάνα και η ευρηματικότητα στις εναλλαγές των γωνιών λήψης αξιοποιούν με εκπληκτικό τρόπο τις δυνατότητες διεύρυνσης του περιορισμένου χώρου, αναιρώντας έτσι κάθε αίσθηση θεατρικότητας. Οι υποφωτισμένες σκηνές, στις ώρες που χαράζει, προσδίδουν στην ταινία την αυθεντικότητα της ντοκιμαντερίστικης καταγραφής. Αν και το μεγάλο ατού της είναι μάλλον η γενναιόδωρη διάρκεια των πλάνων και των σκηνών στο τελικό μοντάζ, που κάνουν μια σεναριακή ιστορία μάλλον προορισμένη για μεσαίου μήκους, μια μεγάλη ταινία».
Ταινίες που πλησιάζουν στο στιλ και την προβληματική το «Μαχαίρι στο νερό» είναι: «Η νύχτα των δολοφόνων» του Πολάνσκι, «Κρουαζιέρα στην άκρη του τρόμου» του Φίλιπ Νόις, «Τριστάνα» του Λουίς Μπουνιουέλ , «Η σιωπή» του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, «Αδέσποτα σκυλιά» του Σαμ Πέκινπα, «Γυμνοί στον ήλιο» του Ρενέ Κλεμάν , «Ζυλ και Ζιμ» του Φρανσουά Τριφό, «Σλουθ» του Τζόζεφ Μάνκιεβιτς , «Η δύναμη της σάρκας» του Νίκολας Ρεγκ, « Ο άνθρωπος από το Λος Άντζελες» του Γουίλιαμ Φρίντκιν, «Ερωτικός σαδισμός» του Πίτερ Γκόντφριε.
Την επόμενη Δευτέρα, 14 Οκτωβρίου, θα προβληθεί το πολύκροτο και βραβευμένο φιλμ του Φραντσέσκο Ρόζι, «Τα χέρια πάνω από την πόλη».
Για οποιαδήποτε επικαιροποιημένη πληροφορία σχετικά με τις ταινίες, τους συντελεστές και το πρόγραμμα, ανατρέχετε στο kemes facebook ή στο kemes.wordpress.com
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Με αφορμή την έναρξη του χειμερινού προγράμματος 2019-20, η κινηματογραφική λέσχη των εργαζομένων της ΕΡΤ3 και το ΚΕΜΕΣ προσκαλούν τα μέλη τους και τους σινεφίλ τη Δευτέρα, 7 Οκτωβρίου, στις 20:00 στο κάτω φουαγιέ του Cine ΒΑΚΟΥΡΑ, για να γνωριστούμε καλύτερα και να συζητήσουμε για το νέο πρόγραμμα με κρασί και κρύο μπουφέ. Αμέσως μετά, στις 21:00 ακριβώς, θα προβληθεί το θρυλικό, βραβευμένο αριστούργημα του Ρόμαν Πολάνσκι, «Μαχαίρι στο νερό» (Noz w wodzie, ασπρόμαυρη, Πολωνία, 1962, διάρκεια 94´). Ένα υπέροχο μάθημα κινηματογραφικής λιτότητας και μινιμαλιστικής έκφρασης, με ταξική, αλληγορική και ψυχαναλυτική διάσταση, που συγκαταλέγεται στα πιο μοντέρνα, ανανεωτικά ως προς τη μορφή και τη δραματουργία, έργα του παγκόσμιου κινηματογράφου.
