Εργατικό Κέντρο Νάουσας: “Ήθελαν συνέδριο της ΓΣΕΕ με νόθους, εργοδότες, διευθυντικά στελέχη…”

Συνδικάτα εργατών – όχι των εργοδοτών

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι,

Η ηγεσία της ΓΣΕΕ (ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ – Ομάδα Βασιλούπουλου/ΣΥΡΙΖΑ) δεν ήθελαν να γίνει πραγματικό συνέδριο, να γίνει συζήτηση με βάση τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και τις αιτίες που τα δημιουργούν.

Ήθελαν συνέδριο μακριά από τους εργαζόμενους, χωρίς να πάρει κανένας χαμπάρι τους νόθους, τους εργοδότες και τα διευθυντικά στελέχη μέσα στα συνδικάτα. Ήθελαν ένα συνέδριο σε πολυτελή ξενοδοχεία της Καλαμάτας που οι εργαζόμενοι, ούτε από έξω δεν μπορούν να περάσουν, με τις κάρτες των αντ/πων του συνεδρίου να βρίσκονται στα μαξιλάρια του ξενοδοχείου. Ήθελαν ένα συνέδριο που θα μοιράσουν τα κουκιά για να ξανακάτσουν στο σβέρκο των εργαζομένων.

Οι αντιπρόσωποι της ΔΑΣ (που στηρίζεται από το ΠΑΜΕ) ανάμεσα τους και το Εργατικό Κέντρο Νάουσας, ήμασταν εκεί όλες τις μέρες και απαιτούσαμε να ξεκινήσει το συνέδριο χωρίς νόθους και εργοδότες, όπου το ίδιο το σώμα θα αποφάσιζε την νομιμοποίηση αντιπροσώπων. Αυτοί όμως κλείδωναν τον χώρο του συνεδρίου και για τέσσερις μέρες τρωγόπιναν στην χλιδή του ξενοδοχείου.

Προσπαθούν να παρουσιάσουν το μαύρο – άσπρο, γιατί δεν πέρασαν τα σχέδια τους, να χτίσουν καριέρες μέσα στα συνδικάτα. Είναι αυτοί που μαζί με τις κυβερνήσεις, τσακίζουν τη ζωή της εργατικής τάξης, για αυτό και ζητούν διώξεις, ΜΑΤ και εισαγγελείς ακόμα και σε αυτές τις διαδικασίες για να προστατευτούν από τους εργαζόμενους.

Είναι όλοι αυτοί που στην περιοχή μας εκμεταλλευόμενοι την αυξημένη ανεργία, μαζί με την εργοδοσία, οργάνωσαν κινητοποιήσεις με αίτημα δώστε λεφτά στο Λαναρά, είναι αυτοί που συμφώνησαν στο κλείσιμο εργοστασίων και τις απολύσεις με γνωστά τα αποτελέσματα για τους εργαζόμενους.

Είναι αυτοί που με μπροστάρη τον γνωστό εργοδότη Καραγέωργοπουλο με την ιδιότητα του προέδρου της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων καλούσε τους εργαζόμενους του πρώην Αρβανιτίδη να υπογράψουν συμβάσεις με οποιουδήποτε όρους με άλλο επιχειρηματικό όμιλο.

Είναι αυτοί, όλοι μαζί, που και στην περιοχή μας καλούν απλήρωτους – απολυμένους εργαζόμενους να γίνουν μέτοχοι – αφεντικά σε κλειστές, καταχρεωμένες επιχειρήσεις με μοναδικό στόχο να χαθούν δεδουλευμένα – αποζημιώσεις  και δικαιώματα (ΕΝΚΛΩ – Παγούρας κλπ).

Είναι αυτοί που σε όμορους δήμους και νομούς δεν βγάζουν άχνα ούτε και για θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα, γιατί πάνε χέρι – χέρι με τους εργοδότες και για τη διαμόρφωση αρνητικών συσχετισμών για τους εργαζόμενους. Είναι αυτοί που κάνουν ό, τι περνάει από το χέρι τους για να χαμογελούν οι εργαζόμενοι των 300€ τον μήνα και ταυτόχρονα να τους εκπροσωπούν στα συνδικάτα.

Ενημερώνουμε τους εργαζόμενους στην περιοχή μας για τις πιο τρανταχτές, προκλητικές περιπτώσεις εργοδοτών και νόθων αντιπροσώπων στη ΓΣΕΕ:

• Δημήτρης Καραγεωργόπουλος: μέλος ΔΣ της απερχόμενης ΓΣΕΕ, είναι πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος σε εταιρεία ΑΕ, κύριος μέτοχος σε 2^η επιχείρηση που εξαγοράζεται από επιχείρηση κυπριακών συμφερόντων. Είναι πρόεδρος στην ΟΙΥΕ, μέρος της συνδικαλιστικής μαφίας και καθορίζει συσχετισμούς που καθορίζονται αποκλειστικά από την εργοδοσία με τη φυσική τους παρουσία μέσα στα σωματεία (400 διευθυντικά στελέχη)

• Στο Εργατικό Κέντρο Αλεξάνδρειας το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων παρουσίασε αύξηση ψήφων 254% χωρίς να υπάρχουν στοιχεία που το αποδεικνύουν.

• Στους εργάτες γης Βέροιας φαίνεται να ψήφιζαν σε 3 κάλπες, ένας εργαζόμενος κάθε σαράντα δευτερόλεπτα, 801 σε 5,5 ώρες.

• Στο Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Βέροιας η εκλογή εφορευτικής επιτροπής πραγματοποιήθηκε 5 ώρες μετά την έναρξη των εκλογών.

• Στο Σωματείο «Μπάρμπα – Στάθης» Θεσσαλονίκης υπάρχει 5ετή θητεία που λήγει το 2020.

Αυτό είναι μόνο ένα μέρος. Για αυτό έχασαν τον ύπνο τους, γιατί οι εκπρόσωποι της ΔΑΣ που είναι εκλεγμένοι στο ΔΣ της ΓΣΕΕ έγκαιρα ζήτησαν να παρθούν μέτρα.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι, η μάχη δεν γίνεται για τα κουκιά και τις καρέκλες, όπως παρουσιάζεται από τα συστημικά ΜΜΕ. Είναι μάχη ουσίας. Είναι μάχη για να λειτουργούν τα σωματεία με δημοκρατικές και συλλογικές διαδικασίες, να ασχολούνται με τα πραγματικά προβλήματα των εργαζομένων. Είναι μάχη για τον προσανατολισμό του συνδικαλιστικού κινήματος. Για το αν τα σωματεία θα ελέγχονται από τους εργοδότες, που ξεζουμίζουν τους εργάτες ή θα είναι στα χέρια των εργατών.

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι, αυτή η συνδικαλιστική μαφία γνωρίζει πολύ καλά ότι το ταξικό κίνημα δεν λογάριασε απειλές και σε εποχές που η εργοδοσία και το κράτος αλλοίωναν συσχετισμούς στο συνδικαλιστικό κίνημα με συλλήψεις και εξορίες πρωτοπόρων εργατών. Όλων όσων έδωσαν ακόμα και τη ζωή τους για τα συμφέροντα των εργατών, για να γυρίσει ο τροχός της ιστορίας μπροστά, όπως και ο πρώτος πρόεδρος του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Νάουσας, Γιώργος Βουτυράς.

 Συνέδριο θα γίνει και θα είναι εργατικό,

χωρίς εργοδότες, μπράβους και νόθους αντιπροσώπους.

 Δεν θα τους περάσει, δυναμώνουμε τη μάχη για συνδικάτα εργατών.

Η ΔΙΟΚΗΣΗ